Transcendentaal idealisme: verschil tussen versies

'''Transcendentaal idealisme''' is een richting binnen de moderne kritische [[filosofie]] die zegt dat het (in de filosofie) niet om de dingen zelf gaat, maar om de manier waarop we de dingen kunnen kennen. De grondlegger van deze richting die de term ook gemunt heeft was de [[het tijdperk van de verlichting|verlichting]]sfilosoof [[Immanuel Kant]]. Hij gaat van enkele vooronderstellingen uit: als men iets kent is er een ding dat gekend wordt en de kennis van dat ding is afhankelijk van de [[a priori]] vormgeving door de rede van de mens. Kant ontdekt zo welke soorten uitspraken over de wereld gaan en welke niet. Die laatsten noemt hij [[metafysica]], dwz zuiver speculatief.

Omdat het er bij hem om gaat het hoogste kenvermogen (de rede zelf) in zijn verschillende onderdelen in hun meest zuivere vorm uiteen te leggen, wordt het analytisch onderscheid tussen de fundamentele principes van het [[rationalisme]] en het [[empirisme]] strikt en zuiver doorgevoerd. Begrippen [[a priori]] bijvoorbeeld: tijd en causaliteit komen niet uit de empirie, maar maken de evaring van dingen in de tijd en met [[causaliteit]] pas mogelijk.