Wolter te Riele: verschil tussen versies

Hij was de zoon van [[Gerard te Riele]], zelf in Gelderland en Overijssel een belangrijk architect van kerken. De jonge Te Riele werd aanvankelijk opgeleid door zijn vader maar werd later een leerling van [[P.J.H. Cuypers]]. Hij studeerde ook in Engeland en [[Gent]]. Zijn vroege werk, overigens net als dat van zijn vader, werd sterk beïnvloed door dat van [[Alfred Tepe]], met een sterke gerichtheid op de [[Nederrijnse gotiek]] en een vrijwel uitsluitend gebruik van baksteen. Een goed voorbeeld van deze nog vrij traditionele stijl is Te Riele's eerste kerk, de Sint-Georgius in [[Almelo]]. In 1905 nam Te Riele Tepe's positie als belangrijkste architect van het aartsbisdom Utrecht over. In 1918 verruilde hij zijn woonplaats Deventer voor Utrecht. Hoewel de invloed van Tepe nooit helemaal verdween kenmerkt Te Riele's latere werk zich door een moderne interpretatie van de neogotiek waarin ook invloeden uit andere stijlen werden verwerkt. Veel van zijn kerken hebben een plattegrond die voldeed aan de liturgische eisen van hun tijd door een optimaal zicht op het altaar te bieden. Een breed schip was hierbij de meest voorkomende oplossing. In een aantal gevallen gebruikte Te Riele echter een centraliserende plattegrond. Een hoogtepunt is de O.L. Vrouwekerk in [[Hilversum]] uit 1910, die een zeskantige [[kruising]] kreeg en enkele jaren later als voorbeeld diende voor P.J.H. Cuypers' kerk in [[Venlo (stad)|Venlo]].

 

 

==Galerij kerken==