Agathodaimon (mythologie): verschil tussen versies

Men stelde zich het bestaan voor van meerdere zulke Agathodaimonen als persoonlijke beschermgeesten van afzonderlijke personen en volken. Volgens de Griekse dichter [[Hesiodos]] waren de mensen uit de 'gouden eeuw' na hun dood zulke bewakers van de stervelingen geworden. Voornamelijk is de leer, die aan dergelijke beschermgeesten deed geloven, in latere tijd ([[5e eeuw v.Chr.]]) tot ontwikkeling gekomen door de Atheense wijsgeer [[Sokrates]], die leerde, dat ieder mens zijn eigen persoonlijke beschermgeest (''[[daimon]]ion'', ''daemonium'') had, die hem zei wat goed was en wat verkeerd en hem waarschuwde voor al wat onrechtvaardig was. Zo nam men ook beschermgeesten aan van verschillende volken, landen en steden. In het [[Peloponnesus|Peloponnesische landschap]] [[Elis]] vereerde men zulk een "goede god", zulk een Agathodaimon onder de naam van [[Sosipolis]]. Als zinnebeeldige voorstelling van de Agathodaimon gebruikte men oorspronkelijk een [[Slangen|slang]], maar de meer ontwikkelde kunst stelde hem voor met een [[hoorn des overvloeds]] en een [[Weegschaal (voorwerp)|weegschaal]] in de ene en [[papaver]]bollen en korenaren in de andere hand.