Wikipedia

Sophie in Beieren (1847-1897): verschil tussen versies

Interactief door geschiedenis bladeren
← Oudere bewerkingNieuwere bewerking →
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
VisueelWikitekst
Louperibot (overleg | bijdragen)
44.396 bewerkingen
Artikel aangepast.. Twijfel weg
Regel 1:
{{twijfel}}
[[Image:Sophie04.jpg|thumb|right|175px|Sophie ; Portret van Franz Hanfstaengl]]
'''Sophie Charlotte Augustine in Beieren''' ([[22 februari]] [[1847]] - [[4 mei]] [[1897]]) was prinses van [[Beieren]], Hertogin in Beieren en later - door haar huwelijk - Hertogin van [[Alencon-Orléans]].
Regel 9 ⟶ 8:
Aangezien zij de schoonzus was van de machtige Oostenrijkse keizer, [[Frans Jozef I van Oostenrijk|Frans Jozef I]] waren er veel [[Europa (continent)|Europese]] prinsen geïnteresseerd in haar hand. Zo deden prins [[Lodewijk van Portugal|Louis]] van [[Portugal]] en [[Lodewijk Victor van Oostenrijk|Lodewijk Victor]], een jongere broer van de Oostenrijkse keizer, haar een aanzoek. Met steun van haar vrijgevochten vader, sloeg ze deze aanzoeken af.
 
Uiteindelijk verlooft ze zich met haar neef, koning [[Lodewijk II van Beieren]]. Dit zeker ook omdat haar moeder zich zorgen maakte over de al te intieme omgang die haar dochter met Lodewijk onderhield. Tot een huwelijk kwam het evenwel niet. Mogelijk door bindingsangst verbrakstelde Lodewijk het huwelijk alsmaar uit. Nadat hertox Maximiliaan zijn neef hieromtrent om opheldering vroeg, verbrak hij de verloving. Daarop heeft Sophie een korte maar kennelijk hevige omgang met de kunstschilder [[Edgar Hanfstaengl]]. Deze werd evenwel niet geschikt geacht als toekomstige levenspartner.
 
Ludovika ging daarom op zoek naar een nieuwe huwelijkskandidaat en vond deze in de hertog [[Ferdinand van Alencon-Orléans]]. Sophie stemde in met het huwelijksaanzoek, en op [[28 september]] [[1868]] trouwden ze in Possenhofen.
 
Het paar verhuisde naar [[Engeland]], daar het de afstammelingen van het huis Orléans sinds de revolutie van [[1848]] verboden was, voet op [[Frankrijk|Franse bodem]] te zetten. In Engeland ontpoptewerd FerdinandSophie zichovervallen totdoor eenaanvallen gewelddadigevan echtgenootmelancholie. En SophieZe verlangde steeds meer naar huis en naar haar vroegere geliefde, Edgar Hanfstaengl. Aan hem schreef ze hartstochtelijke liefdesbrieven, die evenwel onbeantwoord bleven. Vanaf 1872 woont het paar weer in Frankrijk, waar het een villa in [[Vincennes]] betrekt.
 
Onderwijl kreeghad het paar twee kinderen gekrefen:
* [[Louise Victoria Alencon|Louise Victoria]] ([[1869]] - [[1952]])
* [[Philippe Emanuel Alencon|Philippe Emanuel]] ([[1872]]- [[1931]]).
 
In [[1886]] wordt Sophie hevig verliefd op haar [[gynaecoloog]], Dr Glaser. Het paar begint een verhouding en besluit zelfs gezamenlijk naar [[Zwitserland]] te vertrekken. Dit plan wordt verijdeld omdat de echtgenote van de vrouwenarts aan de bel trekt. Ferdinand Alencon overlegt hierop met zijn zwager, de arts [[Karel Theodoor in Beieren]], wat hem te doen staat. Besloten wordt Sophie op te laten nemen in een psychiatrische kliniek in de buurt van [[Graz]], waar zij zou kunnen herstellen van haar ''sexueller Abartigkeiten''. Sophie verblijft vijf maanden in de kliniek, herstelt nog enige tijd op een slot in [[Tirool]] en vervoegt zich daarna weer bij haar man.
Als Ferdinand bij toeval de liefdesbrieven van Sophie vindt, is hij des duivels. Hij stuurt haar naar een inrichting voor seksuele therapie in [[Graz]], waar ze van haar "seksuele obsessies" genezen zou moeten worden door de seksuoloog [[Richard von Kraft-Ebing]]. Na een paar naargeestige weken, weet ze de kliniek te ontvluchten. Via Possenhofen ontkomt ze uiteindelijk naar [[Parijs]], waar ze intreedt in een klooster. Ze sterft in Parijs, tijdens een brand die plaats vindt tijdens een liefdadigheidsbazaar.
 
Sophie komt uiteindelijk om bij een hevige brand in de [[Bazar de la Charité]] (een liefdadigheidstentoonstelling in Parijs), als zij tegen het klemmend advies van de brandweer, weigert het gebouw te verlaten.
 
Op haar begrafenis ontluikt de liefde tussen haar nichtje [[Elisabeth in Beieren]] en [[Albert I van België| Prins Albert]] de Hertog van Brabant.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/wiki/Sophie_in_Beieren_(1847-1897)"