Quintus Salvidienus Rufus: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
kGeen bewerkingssamenvatting |
k Robot-geholpen doorverwijzing: Gallia |
||
Regel 3:
Ondanks zijn nederige afkomst was Salvidienus Rufus één van Octavianus' beste vrienden, samen met [[Marcus Agrippa]]. Beiden waren bij Octavianus in het [[Illyrië|Illyrische]] [[Apollonia]] ten tijde van de moord op [[Gaius Iulius Caesar]] in [[44 v.Chr.]].
Salvidienus Rufus was een van de meest vertrouwde generaals gedurende de daardoor ontstane [[burgeroorlog]]. In [[42 v.Chr.|42]] commandeerde hij Octavianus' vloot tegen [[Sextus Pompeius]], die [[Sicilië]] had veroverd en invallen pleegde langs de Italiaanse kust. Salvidienus Rufus werd echter verslagen in een zeeslag bij [[Rhegium]], voornamelijk door de onervarenheid van zijn leger. Toen Octavianus vanuit Griekenland terugkwam na de [[Slag bij Philippi]], werd Salvidienus Rufus naar Spanje gestuurd met zes [[legioen]]en, maar moest halsoverkop naar Italië terugkeren om [[Lucius Antonius]] te bestrijden, in wat de Oorlog van [[Perusia]] zou gaan heten. Rufus veroverde de stad [[Sentinum]] en omsingelde, samen met Agrippa, het leger van Lucius Antonius in het goed verdedigbare [[Perusia]]. Na een belegering van een aantal maanden moest Lucius Antonius zich overgeven, in de winter van [[40 v.Chr.]]. Daarna zond Octavianus Rufus naar [[Gallië|Gallia]] als [[gouverneur]], met maar liefst elf legioenen.
Hij zou ook [[consul]] zijn geworden voor het jaar [[39 v.Chr.|39]], hoewel hij geen senator was. Maar vóór het zover was bood Rufus zijn legioenen aan [[Marcus Antonius]] aan. Deze daad van [[hoogverraad]] werd door Antonius aan Octavianus onthuld, want de beide vijanden hadden een overeenkomst met elkaar gesloten, het Verdrag van [[Brundisium]]. Quintus Salvidienus Rufus werd ter dood veroordeeld in de herfst van 40. Of hij geëxecuteerd werd of zelfmoord pleegde, is omstreden.
| |||