Dodemansknop: verschil tussen versies

De term dodemansknop wordt ook gebruikt voor systemen in de cabine van de machinist van [[trein]]en, [[metro (vervoermiddel)|metro's]] of andere voertuigen en machines waarmee automatisch de aandrijving wordt uitgeschakeld als de machinist geen kracht meer op deze knop (of hefboom, pedaal of dergelijke) uitoefent. In sommige treinstellen is dit beveiligingssysteem uitgevoerd als een pedaal, maar het is al eens voorgekomen dat een machinist die een [[hartinfarct]] kreeg toch met zijn voet op het pedaal bleef drukken{{ref|hartinfarct}}. In oude treinstellen was de 'dodemansknop' een soort hefboom, waar de machinist handig zijn tas met [[lunch]]voorzieningen aan kon hangen, waarmee het idee dan ook weer teniet werd gedaan - ook dat systeem is dus niet ''[[foolproof]]''. Tegenwoordig gebruikt men daarom de zogenaamde "intermitterende dodemansknop", waar de treinbestuurder regelmatig de dodemansknop moet loslaten. Gebeurt dit niet, dan wordt automatisch een snelremming ingezet. Omdat het hier echter om intervallen van een minuut gaat, kan het gebeuren dat de trein nog geruime tijd doorrijdt voordat de snelremming wordt ingezet. De specifieke variant van dit systeem in [[Duitse]] treinen is de [[Sifa]] (''Sicherheitsfahrschaltung'').

 

 

==Kleine elektrische toestellen==