Wikipedia

Wouter De Vriendt

Belgisch politicus

Wouter De Vriendt (Oostende, 22 juni 1977) is een Belgisch politicus voor Groen.

Wouter De Vriendt
Wouter De Vriendt
Geboren Oostende, 22 juni 1977
Kieskring West-Vlaanderen
Regio Vlag Vlaanderen Vlaanderen
Land Vlag van België België
Functie Politicus
Partij Agalev / Groen
Functies
2007-heden Gemeenteraadslid Oostende
2007-heden Volksvertegenwoordiger[1]
2021-heden Fractieleider Groen-Ecolo
2015-heden Lid van de Parlementaire Assemblee van de NAVO
Website
Portaal  Portaalicoon   Politiek

Levensloop bewerken

De Vriendt studeerde aan het Koninklijk Atheneum 1 Centrum Oostende en behaalde zijn licentiaat in de politieke wetenschappen aan de VUB. Na zijn studies deed hij onderzoek naar Europese politiek en internationale samenwerking aan de VUB over globalisering, multi-level governance en het Gemeenschappelijk Buitenlands- en Veiligheidsbeleid van de Europese Unie. Hij doceerde werkcolleges en begeleidde studenten.

In 2002 werd hij inhoudelijk medewerker bij de Agalev-fractie in het Vlaams Parlement, waar hij de internationale thema's ontwikkelingssamenwerking, mensenrechten, asiel en migratie, veiligheid en justitie en internationale economie) opvolgde. In maart 2005 ging hij daarnaast aan de slag als projectonderzoeker bij de United Nations University in Brugge.[2] Hij deed er onderzoek naar de toekomst van de Benelux in opdracht van het Ministerie van de Vlaamse Gemeenschap. Van juni 2006 tot zijn verkiezing in Kamer van volksvertegenwoordigers was hij attaché bij de Dienst Europa voor het Vlaams Parlement.

De eerste keer dat hij aan een verkiezing deelnam was voor de Vlaamse verkiezingen van 2004. Vanop de tweede opvolgersplaats raakte hij niet verkozen, maar voor het eerst haalde Groen een West-Vlaamse zetel binnen. Na deze verkiezingen werd hij de nieuwe voorzitter van Groen Oostende.

Als voorzitter van Groen Oostende was hij lijsttrekker tijdens de gemeenteraadsverkiezingen van 2006. Met 6% van de stemmen (een stijging met 1,5%) haalde Groen op 8 oktober 2006 een zetel binnen. Op 2 januari 2007 werd Wouter De Vriendt gemeenteraadslid van zijn thuisstad. Bij de gemeenteraadsverkiezingen van 2012 haalde hij als lijsttrekker 2089 voorkeurstemmen en steeg zijn partij 4,1% naar 10,1%. Het aantal verkozenen steeg van 1 (na de samensmelting van de SLP en Groen in 2009 zorgde Geert Lambert voor een tweede zetel voor Groen in de oppositie) naar 4. Hij is fractieleider. Groen Oostende werd ook na de verkiezingen door de coalitie van sp.a, CD&V en Open Vld uit het gemeentebestuur gehouden. Bij de gemeenteraadsverkiezingen van 2018 trok hij de lijst voor Groen Oostende.[3] Na deze verkiezingen sloot Groen in Oostende een bestuursakkoord met Open Vld, CD&V en N-VA en werd De Vriendt voorzitter van de gemeenteraad.[4]

Sinds 10 juni 2007 is De Vriendt lid van de Kamer van volksvertegenwoordigers, waar hij tot de Ecolo-Groen-fractie behoort. Hij werd herverkozen bij de Belgische federale verkiezingen 2010. Met 11.302 voorkeurstemmen (tegenover 8.233 bij de Federale verkiezingen van 2007) versterkte hij de positie van Groen! (nu Groen) in de provincie. Bij de Belgische federale verkiezingen 2014 haalde hij 14.700 voorkeurstemmen en kon zo zijn mandaat verlengen. In 2019 was hij opnieuw lijsttrekker in West-Vlaanderen voor zijn partij bij de Belgische federale verkiezingen.[5] Deze keer werd hij verkozen met 14.596 voorkeurstemmen. Sinds oktober 2020 is hij tevens tweede ondervoorzitter van de Kamer.

Hij ging zich inhoudelijk focussen op sociale en internationale dossiers: pensioenen, armoedebestrijding, ontwikkelingssamenwerking, defensie en de Belgische militaire operaties in het buitenland zoals de ISAF-operatie in Afghanistan, de humanitaire interventie in Libië, de ontmijningsopdracht in Libanon en de antipiraterijmissie Atalanta voor de kust van Somalië. In zijn eerste mandaat was hij ook verantwoordelijk voor buitenlandse zaken waar hij bijzondere aandacht had voor het lot van de Palestijnen en vrede in het Midden-Oosten en het Belgisch beleid in Congo.

In de Kamer[6] werd hij vast lid van de Commissie voor de Buitenlandse Betrekkingen, de commissie Legeraankopen, de commissie belast met de opvolging van buitenlandse zendingen, en de Raadgevende Interparlementaire Beneluxraad. Hij werd plaatsvervanger in Commissie voor Sociale Zaken, de Commissie voor Landsverdediging, de commissie Europese Aangelegenheden', de Commissie voor de verzoekschriften, en de Bijzondere commissie globalisering'.[7] Ook was hij voorzitter van de commissie Legeraankopen. Hij was ook voorzitter van de Bijzondere Kamercommissie "Congo-Koloniaal Verleden", dat in 2020 opgericht werd om "het koloniaal verleden van België onder ogen te zien, het trachten te verwerken en maatregelen te voorzien om het veroorzaakte leed te herstellen". Eind 2022 werd er geen akkoord bereikt en werd het resultaat van de commissie als een mislukking beschouwd. De passage over het aanbieden van excuses aan Congo, Burundi en Rwanda was daarbij het grootste twistpunt.[8]

In 2021 werd hij de Vlaamse fractieleider van Ecolo-Groen in de Kamer, een functie die hij afwisselend uitoefent met zijn Franstalige evenknie Gilles Vanden Burre. De Vriendt volgde Kristof Calvo in die functie op.[9]

Hij is sinds 2015 lid van de Parlementaire Assemblee van de NAVO.[10]

Wouter De Vriendt is ook actief in het verenigingsleven, zowel binnen als buiten de politiek. Hij is medeoprichter van de actiegroepen Bulldozer en sympathisant/lid van vzw Dement - Oostende vergeet zijn verleden en is actief in het Masereelfonds, Attac en de Vredesbeweging. In de natuurbeweging is hij o.a. lid van Velt en Natuurpunt. Hij woont samen met zijn vriendin en heeft drie dochters.

Publicaties bewerken

Externe link bewerken

Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Wouter_De_Vriendt&oldid=63512417"