Willy Planckaert
Willy Planckaert (Nevele, 5 april 1944) is een voormalig Belgisch wielrenner. Hij was als beroepsrenner actief tussen 1965 en 1988. Planckaert komt uit een bekende wielerfamilie. Zijn broers Walter en Eddy waren ook wielerprof. Ook zijn neef Francesco (zoon van Eddy) en zijn zoon Jo zijn wielrenner geweest.[1]
| Willy Planckaert | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Willy Planckaert 2008
| ||||
| Persoonlijke informatie | ||||
| Volledige naam | Willy Planckaert | |||
| Geboortedatum | 5 april 1944 | |||
| Geboorteplaats | .svg){kind=small} Nevele, België
| |||
| Sportieve informatie | ||||
| Huidige ploeg | gestopt | |||
| Discipline(s) | Weg | |||
| Ploegen | ||||
| 1965 1966 -1968 1969 1969 1970 1971 1972 1973 1974 -1975 1976 1977 1978 1979 1980 1981 -1982 1983 - 1988 |
Flandria-Romeo Romeo-Smith's Frimatic-Viva-De Gribaldy Tigra Geens-Watneys Goldor Goldor-IJsboerke IJsboerke-Bertin IJsboerke-Colner Maes-Rokado Maes-Mini Flat C&A Mini Flat-V.D.B. Mini Flat-Vermeer Thijs Rianta A. Van den Berghe-Mini Flat | |||
| Beste prestaties | ||||
| Milaan-San Remo | 8e (1967) | |||
| Gent-Wevelgem | 7e (1967) | |||
| Ronde van Vlaanderen | 5e (1966) | |||
| Parijs-Roubaix | 4e (1966) | |||
| Amstel Gold Race | 5e (1972) | |||
| Luik-Bastenaken-Luik | 5e (1966) | |||
| Ronde van Italië | 3 etappezeges | |||
| Ronde van Frankrijk | 2 etappezeges | |||
| ||||
Biografie bewerken
Planckaert werd op 5 april 1944 geboren in Nevele als oudste van vijf kinderen. In september 1964 startte hij in het wereldkampioenschap voor amateurs in Sallanches. Eddy Merckx en Felice Gimondi waren twee van zijn tegenstanders op dat wereldkampioenschap. Planckaert eindigde als tweede, na Eddy Merckx.
Na zijn tweede plaats op het wereldkampioenschap voor amateurs, maakte Planckaert deel uit van de wegploeg op de Olympische Zomerspelen in Tokio van 1964. Hij moest hiervoor echter tien dagen voor zijn vertrek naar Japan afhaken na een aanrijding met een vrachtwagen in de periode tussen het wereldkampioenschap en de Olympische Spelen.
Het seizoen erop werd Planckaert prof bij Flandria-Romeo. Hij maakte in zijn eerste seizoen als profwielrenner indruk maar brak pas door in het seizoen erop. Zo won hij in 1966 de vierde en de achtste rit in de Ronde Van Frankrijk, wat zijn eerste grote ronde was. De destijds 22-jarige Planckaert won in die Tour ook het eindklassement van de groene trui en is daarmee nog steeds de jongste winnaar van deze trui.
Het seizoen na zijn winst van het puntenklassement in de Tour, startte Planckaert in zijn eerste Giro. Ook in Italië had hij profijt van zijn sprintcapaciteiten want hij won die Giro drie ritten. Hij eindigde als 41ste in het eindklassement. Het zou echter de laatste grote ronde worden die hij uitreed. Nadien startte Planckaert nog twee keer in de Tour de France en driemaal in de Ronde van Spanje, maar geen enkele keer zou hij de finish halen.
Planckaert bleef tot zijn 44ste profrenner en behaalde in zijn hele carrière 85 overwinningen. Hij behaalde echter nooit meer het niveau van zijn eerste 3 jaar als profwielrenner. De oorzaak daarvan is volgens Planckaert zelf de overmaat aan wedstrijden en inspanningen in zijn eerste jaren als prof.
Belangrijkste overwinningen bewerken
1965
- Brussel-Charleroi-Brussel
1966
- 4e etappe Tour de France
- 8e etappe Tour de France
- Groene trui Tour de France
- GP Zele
1967
- GP Pino Cerami
- 5e etappe Ronde van Italië
- 10e etappe Ronde van Italië
- 22e etappe Ronde van Italië
1970
- Etappe Ronde van Luxemburg
1973
- 3e etappe Ronde van Luxemburg
1974
- Omloop van het Houtland
- 5e etappe Ronde van Polen
1976
- Dwars door België
- 1e etappe Critérium du Dauphiné
1977
Resultaten in voornaamste wedstrijden bewerken
|
|
Externe link bewerken
Bronnen, noten en/of referenties
|
| Voorganger: Jan Janssen  1965 |
 Winnaar groene trui in de Ronde van Frankrijk Willy Planckaert 1966 |
Opvolger: Jan Janssen 1967 |