Werner Herbers

Nederlands dirigent

Werner Herbers (Bilthoven, 11 augustus 1940Amsterdam, 5 juni 2023)[1] was een Nederlands hoboïst en dirigent.

Werner Herbers
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Algemene informatie
Geboren 11 augustus 1940
Geboorteplaats Bilthoven
Overleden 5 juni 2023
Overlijdensplaats Amsterdam
Land Vlag van Nederland Nederland
(en) AllMusic-profiel
(en) Discogs-profiel
(en) MusicBrainz-profiel
Portaal  Portaalicoon   Muziek

Opleiding bewerken

Herbers was de zoon van Duitse immigranten. Na zijn eindexamen Gymnasium B aan de Werkplaats Kindergemeenschap van Kees Boeke, studeerde hij hobo (bij Jaap en Haakon Stotijn), piano en orkestdirectie aan het Muzieklyceum Amsterdam van 1960 tot 1965. Daarnaast speelde hij meer dan 10 jaar in de hoogste klasse voor het hockeyteam van SCHC (Ned. Kampioen 1959) en nam hij deel aan de eerste trip van het Nederlands Hockeyelftal naar India (1962).

Activiteiten bewerken

Hoboïst bewerken

Herbers was eerste hoboïst bij verschillende Nederlandse radio-orkesten, het Rotterdams Philharmonisch Orkest en vanaf 1970 van het Concertgebouworkest. Als solist speelde hij onder andere onder de dirigenten Luciano Berio, Riccardo Chailly, Nicolaus Harnoncourt, Hans Vonk, Ferdinand Leitner, Bernard Haitink, Edo de Waart en Willem van Otterloo.

Ensembleleider bewerken

Tussen 1962 en 1988 was hij lid en mede-artistiek leider van het Nederlands Blazers Ensemble, waarmee hij vele opnamen en tournees over de hele wereld maakte. Na het uiteenvallen van het oude Nederlands Blazersensemble richtte Herbers in 1990 de Ebony Band op, bestaand uit leden van het Koninklijk Concertgebouworkest. De Ebony Band legt zich toe op muziek van onbekende en vergeten componisten uit de tijd tussen de twee wereldoorlogen, met bijzondere aandacht voor componisten die in de Tweede Wereldoorlog zijn omgekomen of door de nazi's gedwongen waren te emigreren. Ook vergeten jazzcomponisten zoals Robert Graettinger, John Carisi en George Handy werden door de Ebony Band opnieuw gespeeld.

Dirigent bewerken

Herbers dirigeerde verschillende ensembles in Duitsland (ensemble recherche, Ensemble Oriol) en de VS (Capriccio Players, New York) en diverse symfonieorkesten, waaronder het Metropole Orkest, het Shanghai Symphony Orchestra, het Limburgs Symfonieorkest, het Brabants Orkest, het Nederlands Kamerorkest en een Stan Kenton Alumni Band in Los Angeles. Hij gaf ook masterclasses in Banff (Canada), Sapporo (Japan, Pacific Music Festival), Seoul (Zuid Korea) en Guangzhou (China). Na zijn afscheid bij het Koninklijk Concertgebouworkest, in 2005, richtte hij zich meer op jazz.[2]

Prijzen en onderscheidingen bewerken

De Ebony Band kreeg onderscheidingen voor een aantal opnamen (Edison, Diapason d'Or). Herbers kreeg de Haarlemse Hogenbijl Prijs voor zijn verdiensten als musicus en muziekonderzoeker in 1997.

Persoonlijk bewerken

Herbers heeft een dochter, de actrice Katja Herbers, met violiste Vera Beths. Later was Herbers getrouwd met kostuumontwerper (film en toneel) Leonie Polak.[2]

Herbers stierf op 82-jarige leeftijd[3][2]; hij leed aan kanker.[4]

Externe link bewerken