Vroege sterhyacint

soort uit het geslacht Sterhyacint

De vroege sterhyacint (Scilla bifolia) is een plant uit de aspergefamilie (Asparagaceae). In Nederland komt de soort voor als stinsenplant, en vooral in het noorden verwilderd in loofbossen op vruchtbare grond. De vroege sterhyacint lijkt veel op de oosterse sterhyacint (Scilla siberica); deze laatste heeft echter knikkende bloemen, terwijl die van de vroege sterhyacint rechtop staan. De plant komt van oorsprong voor in Midden- en Zuid-Europa en in Klein-Azië. In België is de plant inheems in de streek tussen Samber en Maas.

Vroege sterhyacint
Vroege sterhyacint
Taxonomische indeling
Rijk:Plantae (Planten)
Stam:Embryophyta (Landplanten)
Klasse:Spermatopsida (Zaadplanten)
Clade:Bedektzadigen
Clade:Eenzaadlobbigen
Orde:Asparagales
Familie:Asparagaceae (Aspergefamilie)
Onderfamilie:Scilloideae [ APG III ]
Geslacht:Scilla (Sterhyacint)
Soort
Scilla bifolia
L. (1753)
Vroege sterhyacint
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Vroege sterhyacint op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie

De plant wordt ook gekweekt voor de siertuin.

De bol draagt tijdens de bloei twee bladen. De stengel van de bloeiwijze van de vroege sterhyacint is 10-25 cm lang. De bloemsteel is langer dan de bloemdekbladen (bij de oosterse sterhyacint is die korter). De soort bloeit in maart tot april met blauwe, zelden roze of witte, bloemen. De plant is in het vroege voorjaar belangrijk als nectarplant voor honingbijen en hommels.

Externe links bewerken

Zie de categorie Scilla bifolia van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.