VY Canis Majoris

Hemellichaam

VY Canis Majoris (VY CMa) is een type M superreus of hyperreus in het sterrenbeeld Grote Hond (Canis Major). Het is een van de grootste sterren die in het heelal zijn ontdekt. De straal van de rode ster is ongeveer 1420±120 maal zo groot als die van onze zon, waardoor onze zon er enkele miljarden malen in zou passen.[1][2]

"VY Canis Majoris"
VY Canis Majoris
Sterrenbeeld Grote Hond (Canis Major)
Bayer-aanduiding VY CMa
Overige aanduidingen HD 58061, HIP 35793, SAO 173591, TYC 6541-2525-1
Waarnemingsgegevens
Rechte klimming 07u22m58,3s
Declinatie
(Epoche 2000)
-25° 46' 03"
Schijnbare magnitude 6,5-9,6
Details
Lichtkracht 270.000 L
Spectraalklasse M3-M5 Ia
Temperatuur (K) 3490 K
Afstand* (lj) 3800 ± 300 (1,17 ± 0,08 kpc)[1]
Straal 1420 ± 120 R
Massa 17 ± 8 M
Veranderlijk Halfregelmatige veranderlijke
Meervoudig nee
afstanden aangegeven als "parallax xxx = yyy lj" zijn herleid uit de in de bron aangegeven parallax
Portaal  Portaalicoon   Astronomie
Lichtkromme van VY CMa

Het is een van de lichtsterkste rode sterren van het nabije heelal. VY CMa is een halfregelmatige veranderlijke; haar schijnbare helderheid varieert tussen magnitude 6,5 en 9,6 (maar is soms ook zwakker[3]). De ster heeft een lichtkracht van 270 000 L,[4][5] hetgeen echter niet in de buurt komt van een LBV als Cygnus OB2-12 (6,3 miljoen L). Zowel de omvang als de helderheid zijn echter nog altijd onderwerp van discussie (en twijfel) binnen de wetenschappelijke wereld.

De aard van VY Canis Majoris bewerken

De eerste bekende notering van VY Canis Majoris is in de sterrencatalogus van Jérôme Lalande op 7 maart 1801. In de catalogus staat dat VY CMa een magnitude 7-ster is. Latere studies over de schijnbare magnitude gedurende de 19e eeuw tonen dat de ster aan het vervagen is sinds 1850. Sinds 1847 staat VY CMa bekend als een hyperreus. Gedurende de 19e eeuw hebben wetenschappers ten minste 6 verschillende componenten gemeten bij VY CMa, dat zou kunnen betekenen dat het om een meervoudige ster gaat. Deze afzonderlijke componenten staan nu bekend als heldere gebieden in de omringende nevel. Observaties in 1957 met hogeresolutiefoto’s toonden aan dat VY CMa geen dubbelster is.

VY CMa is een sterk lichtgevende rode hyperreus met een temperatuur van ongeveer 3000 K, wat hem een plek geeft in de rechterbovenhoek van de Hertzsprung-Russelldiagram, wat ook meteen suggereert dat het een geëvolueerde ster is. Gedurende het grootste deel van zijn bestaan zal het een O-klassester zijn geweest, met een massa van ongeveer 30 tot 40 M.

Zie ook bewerken

  • HD 100546 b, voor zover bekend de grootste planeet van het heelal

Externe links bewerken

 
Nevel rond VY CMa
 
De Zon in vergelijking met VY Canis Majoris
Zie de categorie VY Canis Majoris van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.