Ulster Grand Prix 1971

De Ulster Grand Prix 1971 was de tiende race van het wereldkampioenschap wegrace-seizoen 1971. De race werd verreden op 14 augustus 1971 op het stratencircuit Dundrod in County Antrim ten westen van Belfast. Voor de zijspanklasse was het de laatste race en de wereldtitel werd dan ook in Ulster beslist. In de 500cc-klasse werd een mijlpaal bereikt: ze werd voor het eerst in de geschiedenis van het wereldkampioenschap gewonnen door een tweetaktmotor.

Vlag van Noord-Ierland Ulster Grand Prix 1971
Officiële naam Ulster Grand Prix
Land Vlag van Noord-Ierland Noord-Ierland
Datum 14 augustus 1971
Organisator FIM
500 cc
Snelste ronde Vlag van Australië Jack Findlay
Eerste Vlag van Australië Jack Findlay
Tweede Vlag van Nederland Rob Bron
Derde Vlag van Noord-Ierland Tommy Robb
350 cc
Snelste ronde Vlag van Finland Jarno Saarinen
Eerste Vlag van Verenigd Koninkrijk Peter Williams
Tweede Vlag van Duitsland Dieter Braun
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Tony Jefferies
250 cc
Snelste ronde Vlag van Noord-Ierland Ray McCullough
Eerste Vlag van Noord-Ierland Ray McCullough
Tweede Vlag van Finland Jarno Saarinen
Derde Vlag van Duitsland Dieter Braun
Zijspan
Snelste ronde Vlag van Duitsland Horst Owesle/Vlag van Verenigd Koninkrijk Peter Rutterford
Eerste Vlag van Duitsland Horst Owesle/Vlag van Verenigd Koninkrijk Peter Rutterford
Tweede Vlag van Duitsland Siegfried Schauzu/Vlag van Duitsland Wolfgang Kalauch
Derde Vlag van Duitsland Heinz Luthringshauser/Vlag van Duitsland Hans-Jürgen Cusnik

Algemeen bewerken

In 1971 vormden de onlusten in Noord-Ierland een grote bedreiging voor de Ulster Grand Prix. Volgens journalist Mick Woollett waren de ontploffingen en schoten vanuit Belfast op het circuit te horen en was de rook van de branden te zien. (Na nieuwe onlusten in 1972 werd de hele Ulster Grand Prix afgelast en ze verloor haar WK-status alsnog.)

Daar kwam nog bij dat de organisatie door de 50cc-klasse te schrappen (er waren slechts acht inschrijvingen) de kans liep haar WK-status te verliezen omdat ze niet aan het minimum van vijf raceklassen kwam. De races móesten echter doorgaan, omdat er anders veel geld verloren zou gaan en het verlies van de WK-status dan zeker zou zijn. Hoewel de 50cc-race in Ulster geschrapt was vanwege een gebrek aan inschrijvingen, had ze toch grote invloed op het wereldkampioenschap. Nu zouden slechts 5 resultaten tellen, en dat kostte Ángel Nieto 10 punten. Daardoor stond hij nu gelijk met Jan de Vries op 67 punten.

Giacomo Agostini was al wereldkampioen in de 350- en de 500cc-klasse, maar kwam niet naar Noord-Ierland vanwege de gevechten. Dat was aannemelijk, want de MV Agusta's waren wel op het circuit aangekomen, maar hoefden niet uitgeladen te worden.

500 cc bewerken

In de Ulster Grand Prix had Rob Bron een goede dag. Giacomo Agostini was niet naar Noord-Ierland gereisd en Keith Turner viel uit door een gescheurde expansiekamer van zijn uitlaat terwijl hij om de leiding vocht met de latere winnaar Jack Findlay. Bron moest een ongeplande tankstop maken waardoor hij een halve minuut verloor, maar zijn voorsprong op Tommy Robb was zo groot, dat zijn tweede plaats niet in gevaar kwam. Rob Bron had nog steeds uitzicht op de tweede plaats in het kampioenschap. Voor Jack Findlay was het de eerste overwinning na 14 jaar deelname aan het wereldkampioenschap.

Uitslag 500 cc bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Jack Findlay JADA-Suzuki 1h10:05.0 15
2   Rob Bron Suzuki +59.2 12
3   Tommy Robb Seeley +1:28.8 10
4   Percy Tait Seeley +1:50.0 8
5   Gerry Mateer Norton +1:54.6 6
6   Bo Granath Husqvarna +2:52.8 5
7   Wilf Herron Seeley +3:12.4 4
8   Ron Chandler Kawasaki +3:13.6 3
9   Dudley Robinson Yamaha +3:15.8 2
10   Stan Woods Norton +3:16.6 1
11   Charlie Dobson Seeley
12   Robert Graham Norton
13   Alan Lawton Norton
14   Derek Lee Matchless
15   Roy Reid Norton
16   Brian Moses Norton
17   Barry Scully Scott
18   Bob Ramsey Seeley
19   Chris Neve Triumph
DNF   Keith Turner Suzuki uitlaat
DNF   Eric Offenstadt Kawasaki
DNF   Gordon Pantall Padgett-Kawasaki
DNF   John Dodds König
DNF   Geoff Barry Oakley-Seeley-Matchless
DNF   Gyula Marsovszky Linto
DNF   Martin Carney Kawasaki
DNF   Tony Jefferies Arter-Matchless
DNF   Billy McCosh Seeley
DNF   Bill Smith Kawasaki
DNF   John Williams Arter-Matchless
DNF   Brian Adams Norton
DNF   Abe Alexander Seeley
DNF   Denis Gallagher Seeley
DNF   Campbell Gorman Seeley
DNF   Morten Hauger Honda
DNF   Harris Healey Norton
DNF   Austin Kinsella Matchless
DNF   Ray McCullough Seeley
DNF   Ian McGregor Norton
DNF   Stephen Murray Seeley

350 cc bewerken

Bij afwezigheid van Giacomo Agostini, die toch al wereldkampioen was, nam Silvio Grassetti met zijn fabrieks-MZ RE 300 de leiding in de 350cc-race. In de stromende regen werd hij gevolgd door Jarno Saarinen. Grassetti viel uit met ontstekingsproblemen, waardoor Tommy Robb op de tweede plaats kwam. Saarinen viel in de achtste ronde, waarbij zijn koppelingshendel brak. Robb ging langzamer rijden omdat zijn uitlaat los schoot en daardoor won Peter Williams met de tweede fabrieks-MZ. Hij had zelfs 34 seconden voorsprong op Dieter Braun. De derde plaats was voor Tony Jefferies.

Uitslag 350 cc bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Peter Williams MZ 1h 10' 23" 6 15
2   Dieter Braun Yamaha 12
3   Tony Jefferies Yamsel 10
4   John Williams Honda 8
5   Steve Machin Yamaha 6
6   Mick Chatterton Yamaha 5
7   Denis Gallagher Yamaha 4
8   Billie McCosh Yamsel 3
9   Wilfred Herron Yamaha 2
10   Peter Berwick Yamaha 1
DNF   Jarno Saarinen Yamaha valschade
DNF   Silvio Grassetti MZ ontsteking
DNF   Rodney Gould Yamaha
DNF   Tommy Robb Yamaha uitlaat

250 cc bewerken

Phil Read bleek in de Ulster Grand Prix weer redelijk fit te zijn. Hij was blij met de regen, want door het lagere tempo werd zijn arm minder zwaar belast. Hij had bij de start slechts één punt voorsprong op Rodney Gould en een goed resultaat was dus belangrijk. Gould was juist minder blij met de regen. Voor de start waarschuwde Read de jonge laborant Ray McCullough hem niet in de weg te rijden, maar dat was waarschijnlijk olie op het vuur, want McCullough startte even snel als Read. McCullough nam zelfs de leiding, terwijl Gould zich in het achterveld terug liet zakken. Een ronde voor het einde begaf de versnellingsbak van Read's Yamaha het, waardoor McCullough onbedreigd naar de overwinning kon rijden. Jarno Saarinen werd tweede en Dieter Braun werd derde, maar Gould, die zeer rustig had gereden en slechts zesde werd, nam de leiding in het wereldkampioenschap over.

Uitslag 250 cc bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Ray McCullough Yamsel 1h07' 2" 4 15
2   Jarno Saarinen Yamaha 12
3   Dieter Braun Yamaha 10
4   Peter Williams MZ 8
5   Steve Machin Yamaha 6
6   Rodney Gould Yamaha 5
7   Gyula Marsovszky Yamaha 4
8   Ian Richards Yamaha 3
9   Billie Henderson Yamaha 2
10   Stan Woods Yamaha 1
DNF   Phil Read Yamaha versnellingsbak

Zijspanklasse bewerken

In de zijspanklasse wonnen Horst Owesle/Peter Rutterford opnieuw en daarmee was de combinatie Owesle/Kremer/Blanchard/Rutterford wereldkampioen. Siegfried Schauzu/Wolfgang Kalauch werden tweede en daardoor ook tweede in de eindstand. Heinz Luthringshauser reed weer samen met Hans-Jürgen Cusnik en werd derde, maar de derde plaats in het wereldkampioenschap was voor Arsenius Butscher/Josef Huber. Arsenius Butscher diende na de race een protest[1] in tegen de Münch-URS van Horst Owesle, omdat die meer dan 500 cc zou meten. De motor bleek echter correct te zijn. Hierna volgde een tweede protest tegen de gebruikte brandstof, maar omdat het uit elkaar halen en opmeten van de motor meer dan twee uur geduurd had, werd dit protest afgewezen omdat het meer dan twee uur na de race werd ingediend.

Uitslag zijspanklasse bewerken

Pos Coureur Bakkenist Merk Tijd Punten
1   Horst Owesle   Peter Rutterford Münch-URS 48' 42" 8 15
2   Siegfried Schazu   Wolfgang Kalauch BMW 12
3   Heinz Luthringshauser   Hans-Jürgen Cusnik BMW 10
4   Arsenius Butscher   Josef Huber BMW 8
5   Georg Auerbacher   Hermann Hahn BMW 6
6   Jean-Claude Castella   Albert Castella BMW 5
7   Jeff Gawley   Graham Alcock BMW 4
8   Pat Sheridan   Phillip Smith BSA 3
9   Fred Cornbill   Gordon Tinkler Triumph 2
10   Joe Coxon   Billy Costello BSA 1
Vorige race:
Grand Prix-wegrace van Finland 1971
FIM wereldkampioenschap wegrace
23e seizoen (1971)
Volgende race:
Grand Prix-wegrace der Naties 1971

Vorige race:
Ulster Grand Prix 1970
Ulster Grand Prix Volgende race:
Ulster Grand Prix 1973