UEFA Women's Champions League
De UEFA Women's Champions League is het Europees kampioenschap voor clubteams in het vrouwenvoetbal dat door de UEFA wordt georganiseerd. De competitie startte in het seizoen 2001/02 onder de naam UEFA Women's Cup als respons op het populairder wordende vrouwenvoetbal. Voorafgaand aan het seizoen 2009/10 werd de naam gewijzigd in UEFA Women's Champions League.
| UEFA Women's Champions League | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Regio |  Europa
| |||
| Bond | UEFA | |||
| Opgericht | 2001 als UEFA Women's Cup 2009 als UEFA Women's Champions League | |||
| Systeem | Poule en knock-out | |||
| Aantal teams | 54 | |||
| Huidige kampioen |  FC Barcelona (2022/23)
| |||
| Recordkampioen |  Olympique Lyon (8 titels)
| |||
| Huidig seizoen |  UEFA Women's Champions League 2023/24
| |||
| ||||
Het idee om twee nieuwe Europacups voor vrouwen te creëren wordt regelmatig geopperd, om meer wedstrijden aan te bieden.[bron?]
UEFA Women's Cup bewerken
In tegenstelling tot het mannenvoetbal, was dit het enige Europese toernooi voor clubteams en stond deelname slechts open voor de kampioen van elk land en de titelhouder. De eerste ronden van het toernooi werden in groepen gespeeld. Vanaf de kwartfinale gold het knock-outsysteem. In de finale werden twee wedstrijden gespeeld (op seizoen 2001/02 na) en het totaal bepaalde de winnaar. De UEFA Women's Cup bestond in die vorm tot en met het seizoen 2008/09, hierna werden de naam en opzet gewijzigd.
UEFA Women's Champions League bewerken
In 2009 werd de UEFA Women's Cup omgedoopt tot UEFA Women's Champions League. Het toernooi kent sindsdien nog maar een ronde met mini-toernooien, waarna vanaf de laatste 32 het knock-outsysteem gehanteerd wordt. De finale werd van twee wedstrijden teruggebracht naar een duel en beoogd werd om deze twee dagen voor de finale van de UEFA Champions League te laten spelen. Van de twaalf edities (t/m 2020/21) ging dit zeven keer op, in de seizoenen 2014/15, 2015/16 en van 2018/19-2020/21 werd dit initiatief niet gehaald. Ook werden er voor het eerst meerdere nummers twee van competities toegelaten tot het toernooi. Voorheen mocht alleen het land van de titelhouder een extra club afvaardigen.
- 2019/20
De finale van 2020 was gepland in Wenen, maar de coronapandemie zorgde ervoor dat deze plannen werden gewijzigd. Het toernooi werd vanaf de kwartfinales uiteindelijk afgewerkt achter gesloten deuren tussen 21 en 30 augustus 2020. Er werd gespeeld in twee stadions (San Mamés in Bilbao en Estadio Anoeta in San Sebastian). In het Estadio Anoeta vond de finale plaats.
Finales bewerken
Prestaties naar team bewerken
| Team | W | F | Jaren winnaar | Jaren verliezend finalist |
|---|---|---|---|---|
| Olympique Lyon |
8 | 2 | 2011, 2012, 2016, 2017, 2018, 2019, 2020, 2022 | 2010, 2013 |
 FFC Frankfurt |
4 | 2 | 2002, 2006, 2008, 2015 | 2004, 2012 |
| VfL Wolfsburg |
2 | 4 | 2013, 2014 | 2016, 2018, 2020, 2023 |
 Umeå IK |
2 | 3 | 2003, 2004 | 2002, 2007, 2008 |
| Turbine Potsdam |
2 | 2 | 2005, 2010 | 2006, 2011 |
| FC Barcelona |
2 | 2 | 2021, 2023 | 2019, 2022 |
 Arsenal |
1 | 0 | 2007 | |
| FCR Duisburg |
1 | 0 | 2009 | |
| Paris Saint-Germain |
0 | 2 | 2015, 2017 | |
 Fortuna Hjørring |
0 | 1 | 2003 | |
| Djurgården/Älvsjö |
0 | 1 | 2005 | |
 Zvezda Perm |
0 | 1 | 2009 | |
| Tyresö FF |
0 | 1 | 2014 | |
| Chelsea |
0 | 1 | 2021 |
Prestaties naar land bewerken
| Land | W | F | Clubs (x winnaar/x finalist) |
|---|---|---|---|
| Duitsland |
9 | 7 | FFC Frankfurt (4/2) Turbine Potsdam (2/2) VfL Wolfsburg (2/3) FCR Duisburg (1/-) |
| Frankrijk |
8 | 4 | Olympique Lyon (8/2) Paris Saint-Germain (-/2) |
| Zweden |
2 | 5 | Umeå IK (2/3) Djurgården/Älvsjö (-/1) Tyresö FF (-/1) |
| Spanje |
1 | 2 | FC Barcelona (1/2) |
| Engeland |
1 | 1 | Arsenal (1/-) Chelsea (-/1) |
| Denemarken |
0 | 1 | Fortuna Hjørring (-/1) |
| Rusland |
0 | 1 | Zvezda Perm (-/1) |
Bronnen, noten en/of referenties
|