Tony Rominger

Tony Rominger
	Tony Rominger in 1993 in Parijs-Nice
Persoonlijke informatie
Bijnaam	De Muis
Geboortedatum	27 maart 1961
Geboorteplaats	Vejle, Denemarken
Nationaliteit	Zwitserland
Sportieve informatie
Huidige ploeg	gestopt
Discipline(s)	Weg
Ploegen
1986; 1987; ; 1988; 1989; 1990; 1991; 1992 - 1993; 1994; 1995 - 1996; 1997	Cilo-Aufina; Supermercati Brianzoli-Château d'Ax; Château d'Ax; Château d'Ax; Château d'Ax-Salotti; Toshiba; CLAS-Cajastur; Mapei-CLAS; Mapei-GB; Cofidis
Beste prestaties
Milaan-San Remo	19e (1993)
Luik-Bastenaken-Luik	2e (1993)
Ronde van Lombardije	1e (1989, 1992)
Ronde van Italië	1e (1995) ; 5 etappezeges
Ronde van Frankrijk	2e (1993) ; 3 etappezeges
Ronde van Spanje	1e (1992, 1993, 1994) ; 13 etappezeges
WK op de weg	4e (1992)
Portaal	Wielersport

Tony Rominger (Vejle, 27 maart 1961) is een voormalig Zwitsers wielrenner. Hij werd in eigen land viermaal verkozen tot Zwitsers Sportman van het Jaar: 1989, 1992, 1993 en 1994.

Biografie bewerken

Rominger werd geboren in de Deense stad Vejle, daar zijn moeder Deens was. Hij werd professional in 1986, op de relatief late leeftijd van 25. Zijn eerste grote wedstrijd won hij in 1989, de Ronde van Lombardije. Rominger, die zowel goed bergop als tegen de klok kon rijden, bleek echter vooral talent voor etappewedstrijden te hebben. Zo won hij in 1991 zowel Parijs-Nice als de Ronde van Romandië, zoals hij dat later in zijn carrière nog eens zou overdoen.

In 1992 won Rominger, als eerste Zwitser, de Ronde van Spanje. Hij veroverde de leiderstrui pas in de 19de etappe, een tijdrit. Hierna bleef hij zeer goed presteren in de Grote Rondes. In 1993 won Rominger, met slechts 29 seconden voorsprong op zijn landgenoot Alex Zülle, nogmaals de Ronde van Spanje. Hij baarde tevens opzien door naast het algemeen klassement ook het bergklassement en het puntenklassement op zijn naam te schrijven. Een dergelijke prestatie was daarvoor alleen geleverd door Eddy Merckx, die in de Ronde van Italië van 1968 en de Ronde van Frankrijk van 1969 ook tegelijk de drie belangrijkste klassementen won.

Zeven weken na zijn tweede Vueltazege stond Rominger aan de start van de Ronde van Frankrijk 1993. Hij reed de Tour al in 1988 en 1990, maar moest een nieuwe deelname sindsdien uitstellen vanwege hooikoorts. Rominger won in deze Tour drie etappes (waarvan één tijdrit) en werd winnaar van de bolletjestrui. In het algemeen klassement eindigde hij op de tweede plaats, met bijna vijf minuten achterstand op Miguel Indurain.

In de Ronde van Spanje van 1994 was Rominger oppermachtig. Hij won zes etappes: drie tijdritten (waaronder de proloog) en drie bergritten. Hij droeg de gehele ronde de gouden leiderstrui en werd de eerste wielrenner die de Ronde van Spanje drie keer won. Vervolgens kwam Rominger als een grote favoriet aan de start van de Tour. Hierin kreeg hij echter buikgriep en werd hij door Indurain op flinke achterstand gereden, zowel in de tijdritten als in de bergen. Gedesillusioneerd stapte Rominger in de dertiende etappe uit de wedstrijd. Later dat jaar verbeterde Rominger, die vanwege zijn karakteristieke gezicht De Muis werd genoemd, het werelduurrecord van zijn rivaal Indurain.

In 1995 werd de Vuelta verplaatst naar september en daarom reed Rominger in de lente de Ronde van Italië, de ronde die hij in de jaren tachtig al vier keer had gereden en waarin hij destijds één etappe had gewonnen. In de tweede etappe, een tijdrit, veroverde hij de roze trui en stond deze gedurende de gehele Giro niet meer af. Behalve het algemeen klassement won Rominger ook op overtuigende wijze het puntenklassement. Hij won in totaal vier ritten. In de Ronde van Frankrijk presteerde Rominger vervolgens minder goed, al eindigde hij met een achtste plaats nog wel in de top 10 van het eindklassement.

In 1996 keerde Rominger, na een tiende plaats in de Tour, terug naar de Vuelta. Hierin won hij beide individuele tijdritten. Het lukt hem echter niet een vierde eindoverwinning te bewerkstelligen: hij eindigde op de derde plaats, achter zijn landgenoten Alex Zülle en Laurent Dufaux.

Rominger zette in 1997 een punt achter zijn professionele loopbaan. Tegenwoordig is hij co-commentator bij de televisiezender Eurosport en organiseert hij de Ronde van Zwitserland. Hij trad ook op als manager voor andere wielrenners, waaronder Andreas Klöden.

Belangrijkste overwinningen bewerken

1987

Ronde van Reggio Calabria

1988

1989

Ronde van Lombardije
5e etappe en eindklassement Ronde van de Middellandse Zee
Eindklassement Tirreno-Adriatico
Firenze-Pistoia
3e etappe Ronde van Reggio Calabria

1990

2e etappe en eindklassement Tirreno-Adriatico
3e etappe Internationaal Wegcriterium
4e etappe Ronde van de Middellandse Zee

1991

Proloog, 6e etappe, 8e etappe en eindklassement Parijs-Nice
2e etappe, 4e etappe deel B en eindklassement Ronde van Romandië
Grand Prix des Nations
Firenze-Pistoia
8e etappe Dauphiné Libéré
Trofeo Baracchi

1992

Ronde van Lombardije
19e en 20e etappe Ronde van Spanje
Eindklassement Ronde van Spanje
Combinatieklassement Ronde van Spanje
2e etappe, 5e etappe deel B en eindklassement Ronde van het Baskenland
proloog en 6e etappe Parijs-Nice
1e etappe Ronde van Asturië
6e etappe Ronde van Catalonië
Subida al Naranco
Firenze-Pistoia
Trophee Luis Ocaña
Baden-Baden koppelwedstrijd (samen met Dominik Krieger)

1993

10e, 13e en 18e etappe Ronde van Spanje
Eindklassement Ronde van Spanje
Bergklassement Ronde van Spanje
Puntenklassement Ronde van Spanje
10e, 11e en 19e etappe Ronde van Frankrijk
Bergklassement Ronde van Frankrijk
2e etappe Internationaal Wegcriterium
Subida a Urkiola
Polynormande
2e etappe, 5e etappe deel B en eindklassement Ronde van het Baskenland
Criterium Boxmeer

1994

1e, 6e, 8e, 11e, 14e en 20e etappe Ronde van Spanje
Eindklassement Ronde van Spanje
8e etappe deel B en eindklassement Parijs-Nice
3e etappe, 5e etappe deel B en eindklassement Ronde van het Baskenland
GP Eddy Merckx
GP des Nations
Escalada a Montjuich
GP Telekom (samen met Jens Lehmann)
Tony Rominger Classic
Werelduurrecord

1995

2e, 4e, 10e en 17e etappe Ronde van Italië
Eindklassement Ronde van Italië
Puntenklassement Ronde van Italië
Intergiroklassement Ronde van Italië
GP Telekom (samen met Andrea Chiurato)
4e etappe Ronde van het Baskenland
3e etappe Ronde van Trentino
Proloog, 3e etappe, 4e etappe deel B eindklassement Ronde van Romandië

1996

10e en 21e etappe Ronde van Spanje
Bergklassement Ronde van Spanje
2e etappe, 4e etappe en eindklassement Ronde van Burgos

Resultaten in voornaamste wedstrijden bewerken

Jaar	Ronde van Italië	Ronde van Frankrijk	Ronde van Spanje
1986	97e
1987	opgave
1988	44e (1)	68e
1989	opgave
1990		57e	16e
1991
1992			↑ (2)
1993		2 ↑ (3)	↑ (3)
1994		opgave	↑ (6)
1995	↑ (4)	8e
1996		10e	3 ↑ (2)
1997		opgave	38e

(*) tussen haakjes aantal individuele etappe-overwinningen

Jaar	Milaan-San Remo	Ronde van Vlaanderen	Luik-Bast.‑Luik	Ronde van Lombardije	Waalse Pijl	Clásica San Sebastián	WK op de weg	Wereldranglijsten
1986	55e		24e
1987	91e	50e
1988	47e			5e				6e (UWB)
1989	75e		18e	1 ↑		3 ↑	14e	2 (UWB)
1990		30e			18e	4e	56e
1991			65e	15e	22e	38e		14e (UWB)
1992			5e	1			4e	2 (UWB)
1993	19e		2			23e
1994	42e		6e
1995			28e
1996				48e			9e
1997	71e		60e		63e