Terence Kongolo

Nederlands voetballer

Terence Kongolo (Fribourg, 14 februari 1994) is een Nederlands-Congolees voetballer, die in Zwitserland is geboren. Hij bezit hierdoor tevens de Zwitserse nationaliteit.[1] Kongolo speelt doorgaans als centrale verdediger. In augustus 2023 werd hij door Fulham voor een seizoen verhuurd aan Rapid Wien. Kongolo debuteerde in 2014 in het Nederlands elftal en hij is een oudere broer van Rodney Kongolo.

Terence Kongolo
Kongolo op de training bij Feyenoord in april 2014
Persoonlijke informatie
Geboortedatum 14 februari 1994
Geboorteplaats Fribourg, Vlag van Zwitserland Zwitserland
Nationaliteit Vlag van Nederland Nederland
Lengte 188 cm
Been Links
Positie Centrale verdediger, linksback
Clubinformatie
Huidige club Vlag van Oostenrijk Rapid Wien
Rugnummer 15
Contract tot 30 juni 2025 (bij Fulham)
Jeugd
–2002
2002–2012
Vlag van Nederland RVV Hillesluis
Vlag van Nederland Feyenoord
Senioren *
Seizoen Club W (G)
2012–2017
2017–2018
2018
2018–2020
2020
2020–
2022–2023
2023–
Vlag van Nederland Feyenoord
Vlag van Monaco AS Monaco
Vlag van Engeland Huddersfield Town
Vlag van Engeland Huddersfield Town
Vlag van Engeland Fulham
Vlag van Engeland Fulham
Vlag van Frankrijk Le Havre
Vlag van Oostenrijk Rapid Wien
106(1)
3(0)
13(0)
43(1)
1(0)
2(0)
14(0)
10(0)
Interlands **
2009
2009–2010
2010–2011
2011–2012
2012–2013
2013
2013–2015
2014–2018
Vlag van Nederland Nederland –15
Vlag van Nederland Nederland –16
Vlag van Nederland Nederland –17
Vlag van Nederland Nederland –18
Vlag van Nederland Nederland –19
Vlag van Nederland Nederland –20
Vlag van Nederland Nederland –21
Vlag van Nederland Nederland
2(0)
4(1)
13(2)
2(0)
10(0)
1(0)
6(1)
4(0)
Erelijst
2011
2014
2016
2017
Goud EK O17 2011
Brons WK 2014
Goud KNVB Beker
Goud Eredivisie

* Bijgewerkt op 12 april 2024
** Bijgewerkt op 4 augustus 2023
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Clubcarrière bewerken

Feyenoord bewerken

Kongolo werd in Zwitserland als kind van Congolese ouders geboren en verhuisde op vier maanden oude leeftijd naar Nederland. In Nederland begon hij met voetballen bij RVV Hillesluis en kwam als achtjarige in de jeugd van Feyenoord te spelen. Hij doorliep alle jeugdelftallen en kwam als spelers van Feyenoord O16 ook al regelmatig uit voor Feyenoord O17.[2]

Op 14 april 2012 maakte Kongolo als invaller zijn debuut in het eerste elftal van Feyenoord, in een met 3–0 gewonnen wedstrijd tegen Excelsior.[2] Zijn eerste doelpunt in de hoofdmacht maakte Kongolo op 26 september 2012 in een bekerwedstrijd tegen N.E.C. (2–3 winst). Mede door een zware knieblessure kwam hij tussen november 2012 en maart 2013 niet in actie.[3]

Na zijn herstel bleef Kongolo zichzelf bewijzen. Giovanni van Bronckhorst liet hem achter meer als linksback spelen, in plaats van zijn plek in het hart van de verdediging. Samen met Eljero Elia maakte hij in het seizoen 2015/16 indruk aan de linkerkant van het veld en won hij met Feyenoord de KNVB Beker. Het jaar daarop vormde hij met Brad Jones, Rick Karsdorp, Eric Botteghin en Jan-Arie van der Heijden de beste defensie van de Eredivisie (zeventien wedstrijden zonder tegendoelpunten). Feyenoord werd dat jaar voor het eerst in achttien jaar weer landskampioen.[2][4]

AS Monaco bewerken

Na deze successen vertrok Kongolo in de zomer van 2017 voor circa vijftien miljoen euro naar AS Monaco.[5] Na een eerste seizoenshelft met enkele wedstrijden in het shirt van AS Monaco, werd hij in januari 2018 verhuurd aan Huddersfield Town. In Monaco slaagde Kongolo er namelijk niet in zijn directe concurrent linksback Jorge achter zich te houden. Ook in het centrum van de verdediging was Kongolo geen eerste keuze.[6]

Huddersfield Town bewerken

Op 8 juni 2018 maakte hij definitief de overstap naar Huddersfield Town. Kongolo tekende voor vier jaar bij The Terriers.[7] Aan het eind van het seizoen 2018/19 degradeerde hij met deze club naar de EFL Championship.[8]

Fulham bewerken

In januari 2020 werd Kongolo door Huddersfield Town voor een half jaar verhuurd aan Fulham.[9] Met deze club promoveerde hij aan het eind van dat seizoen naar de Premier League en The Cottagers besloten hem in oktober 2020 definitief over te nemen. Kongolo tekende er een contract tot aan de zomer van 2024 (met een cluboptie van een extra jaar).[10]

Mede door blessures kwam Kongolo bij Fulham maar incidenteel uit voor het eerste elftal en speelde hij sporadisch mee bij de beloften van de Londense club.[11][12] In januari 2022 waren er dan ook enkele speculaties over een terugkeer naar Nederland. Onder meer FC Groningen zou geïnteresseerd zijn geweest in een huurovereenkomst.[13][14] Tot een definitief akkoord kwam het niet en in de zomer van 2022 zou Kongolo definitief niet meer voorkomen in de plannen van Fulham.[15] Zo werd hij begin september 2022 voor een jaar verhuurd aan Le Havre.[16] Daar speelde hij vijftien wedstrijden. Het seizoen erop werd hij opnieuw verhuurd, ditmaal aan Rapid Wien.

Clubstatistieken bewerken

Seizoen Club Competitie Competitie Beker Overig Totaal
Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp.
2011/12 Feyenoord   Eredivisie 1 0 0 0 1 0
2012/13 5 0 2 2 1 0 8 2
2013/14 17 0 1 0 0 0 18 0
2014/15 31 0 1 0 13 0 45 0
2015/16 29 0 6 0 35 0
2016/17 23 1 3 0 5 0 31 1
2017/18 AS Monaco   Ligue 1 3 0 1 0 2 0 6 0
Huddersfield Town   Premier League 13 0 4 0 17 0
2018/19 Huddersfield Town 32 1 0 0 32 1
2019/20   Championship 11 0 0 0 11 0
Fulham 1 0 1 0 2 0
2020/21 Fulham   Premier League 1 0 1 0 2 0
2021/22   Championship 0 0 0 0 0 0
2022/23 Le Havre   Ligue 2 14 0 1 0 15 0
2023/24 Rapid Wien   Bundesliga 10 0 2 0 12 0
Carrière totaal 191 2 23 2 21 0 233 4
Bijgewerkt op 12 april 2024.

Interlandcarrière bewerken

Jeugdinterlands bewerken

Kongolo vertegenwoordigde verschillende Nederlandse jeugdelftallen. Zo werd hij opgeroepen voor Nederland –15 (één wedstrijd als basisspeler en één wedstrijd als invaller), Nederland –16 (vier wedstrijden als basisspeler en twee wedstrijden zonder speelminuten bij de selectie), Nederland –17 (elf wedstrijden als basisspeler, twee wedstrijden als invaller en twee wedstrijden zonder speelminuten bij de selectie), Nederland –18 (twee wedstrijden als basisspeler), Nederland –19 (tien wedstrijden als basisspeler), Nederland –20 (één wedstrijd als invaller) en Nederland –21(drie wedstrijden als basisspeler, drie wedstrijden als invaller en één wedstrijd zonder speelminuten bij de selectie).[17]

Kongolo won in 2011 met het Nederland –17 het EK onder 17 in Servië, door een 5–2 zege in de finale op de leeftijdgenoten uit Duitsland.[18] In deze wedstrijd wist Kongolo eenmaal te scoren.[19]

Nederlands elftal bewerken

Op 5 mei 2014 werd Kongolo door bondscoach Louis van Gaal opgeroepen voor een trainingsstage in Hoenderloo van het Nederlands elftal, ter voorbereiding op het WK in Brazilië.[20] Op 13 mei werd hij door de bondscoach in de dertigkoppige voorselectie opgenomen.[21]

Op 17 mei debuteerde Kongolo als international in de vriendschappelijke wedstrijd tegen Ecuador (1–1). Hij werd in de rust vervangen door Patrick van Aanholt. Kongolo behoorde tot de definitieve WK-selectie, die Louis van Gaal op 31 mei bekendmaakte. Patrick van Aanholt (spelend op dezelfde positie als Kongolo) en Karim Rekik waren de afvallers bij de verdedigers.[22] Zijn enige opwachting tijdens het toernooi maakte hij in het derde groepsduel tegen Chili (2–0); hij verving Dirk Kuijt in minuut 89.[23]

Na het WK 2014 werd er nog slechts beroep gedaan op Kongolo. Zo speelde hij nog een oefeninterland tegen Wales in november 2015 en een oefeninterland tegen Slowakije in mei 2018.

Interlands van Terence Kongolo voor   Nederland
Datum Wedstrijd Uitslag Competitie Goals
Als speler van   Feyenoord
1 17 mei 2014   NederlandEcuador   1 – 1 Vriendschappelijk
2 23 juni 2014   NederlandChili   2 – 0 WK 2014
3 13 november 2015   WalesNederland   2 – 3 Vriendschappelijk
Als speler van   Huddersfield Town
4 31 mei 2018   SlowakijeNederland   1 − 1 Vriendschappelijk

Erelijst bewerken

Competitie
Aantal Jaren
  Feyenoord
Eredivisie 1x 2016/17
KNVB beker 1x 2015/16
Competitie Winnaar Runner-up Derde
Aantal Jaren Aantal Jaren Aantal Jaren
  Nederland
WK - - - - 1x   2014
  Nederland –17
EK –17 1x   2011 - - -