Wikipedia

Stefan de Walle

Nederlands acteur

Stefan de Walle (Den Haag, 15 september 1965) is een Nederlands acteur.

Stefan de Walle
Foto: Janey van Ierland
Algemene informatie
Volledige naam Stefan de Walle
Geboren 15 september 1965
Land Vlag van Nederland Nederland
Werk
Jaren actief 1989-heden
Beroep acteur
Officiële website
(en) IMDb-profiel
(mul) TMDb-profiel
Portaal  Portaalicoon   Film

In 2010 en 2013 won hij de Arlecchino, de toneelprijs voor de beste mannelijke bijrol, voor De kersentuin en Speeldrift. Voor zijn hoofdrol in De Marathon werd hij genomineerd voor de Gouden Kalf Beste Acteur en de Rembrandt Award Beste Acteur.[1]

Biografie bewerken

Jeugd bewerken

De Walle werd geboren in Den Haag als zoon van twee beeldend kunstenaars. Op zijn zevende verhuisde hij naar Twello bij Deventer, waar hij naar de Wilpse Dijkschool ging. Daarna bezocht hij de Vrije School in Zutphen.[2] Hij studeerde aan de Toneelschool Arnhem, waar hij in 1989 eindexamen deed.

Theatercarrière bewerken

De Walle was van 1989 tot 2001 verbonden aan het Ro Theater in Rotterdam; vervolgens, tot 2021, aan het Nationale Toneel/ Nationale Theater. Sindsdien is hij freelancer.

Het stuk Kopenhagen, waarin De Walle naast Bram van der Vlugt en Liz Snoijink de hoofdrol vertolkte, werd bekroond met de Toneel Publieksprijs 2009.[3] In 2010 won hij de Arlecchino, de prijs voor beste mannelijke bijrol voor zijn rol in het stuk De kersentuin. Ook was hij dat jaar een van degenen die zich openbaar verzette tegen de voorgenomen bezuinigingen van het kabinet op kunst en cultuur.[4]

Flodder bewerken

Bij het grote publiek werd Stefan de Walle bekend door de rol van zoon Kees in de televisieserie Flodder en de film Flodder 3. De rol werd in de eerste twee films vertolkt door René van 't Hof.

Hij was samen met Tatjana Šimić aanwezig op het moment dat Coen van Vrijberghe de Coningh plotseling overleed aan een hartstilstand. Deze gebeurtenis had jarenlang een impact op hem.[5] De Walle droeg de kist van De Coningh op zijn begrafenis.[6] Samen met De Coningh leverde hij het idee voor de aflevering Egotrip, waarbij Johnnie en Kees wisselen van identiteit.

In 2007 speelde De Walle wederom in een productie van Dick Maas, namelijk in de film Moordwijven.

De serie Flodder is de meest herhaalde serie op de Nederlandse televisie. Het gevolg hiervan was dat De Walle samen met een aantal andere acteurs in 2008 naar de rechter stapte, wegens het lange tijd niet ontvangen van een herhalingsvergoeding. De Walle is in 2011 in zijn gelijk gesteld.[7] In 2020 verleende hij zijn medewerking aan de documentaire De Dick Maas Methode.

Sinterklaas bewerken

De Walle speelt sinds 2011 de rol van de landelijke Sinterklaas, als opvolger van Bram van der Vlugt. Hij werd op voorspraak van Van der Vlugt, met wie hij eerder had gespeeld in het stuk Kopenhagen, gevraagd voor de rol.[8] De Walle doet naast de intocht van Sinterklaas en het Sinterklaasjournaal alle programma's van de publieke omroep.

Toneelrollen bewerken

Van 1989 tot 2001 speelde De Walle bij het Ro Theater. In 2001 sloot hij zich aan bij het Nationale Toneel.

  • Het stenen bruidsbed (regie Johan Doesburg, 2013)
  • Speeldrift (regie Casper Vandeputte, 2012/2013, bekroond met Arlecchino, de prijs voor beste mannelijke bijrol)
  • Koninginnenacht (regie Franz Wittenbrink, 2011/2012)
  • Midzomernachtdroom (regie Theu Boermans, 2011/2012, nominatie Toneel Publieksprijs)
  • Faust I & II (regie Johan Doesburg, 2010/2011) met onder anderen Jaap Spijkers en Sophie van Winden
  • De kersentuin (2010) met onder anderen Betty Schuurman en Anniek Pheifer, bekroond met Arlecchino
  • Kopenhagen (2010, reprise) met onder anderen Bram van der Vlugt en Liz Snoijink. Winnaar Toneel Publieksprijs 2009.
  • Glenn Gould (2010, reprise)
  • Hollandse Spoor (2008/2009)
  • Kopenhagen (2008/2009)
  • Thuisreis (2007/2008)
  • De Graaf van Monte Cristo (2007/2008, reprise)
  • Glenn Gould (2007/2008)
  • De Graaf van Monte Cristo (2006/2007, nominatie Toneel Publieksprijs)
  • Maria Stuart (2006/2007, nominatie Toneel Publieksprijs)
  • Democraten (2005/2006)
  • Triptiek (2005/2006)
  • De methode van Ribadier (2004/2005)
  • Ivanov (2004/2005)
  • Wachten op Godot (2003/2004)
  • Cyrano de Bergerac (2003/2004, nominatie Louis d'Or)
  • Het vuil, de stad en de dood (2003/2004, reprise)
  • De dochters van King Kong (2002/2003)
  • Het vuil, de stad en de dood (2002/2003)
  • Gagarin Way (2001/2002)
  • Verhalen uit het Wienerwald (2001/2002)
  • Huis en Tuin (2001/2002)

Filmografie bewerken

Films bewerken

Televisiefilm bewerken

Televisieserie bewerken

 
Stefan de Walle in Dordrecht (2011)

Theater bewerken

Voice-over bewerken

  • Tropenmuseum documentaire bij tentoonstelling (2004)
  • 2003, 2004, diverse radio commercials
  • Fanfare (film) (2002)
  • Teleac documentaire 400 jaar Nederland/ Japan (2000)
  • Meneer Rommel (televisieserie) (1992)

Externe link bewerken

Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Stefan_de_Walle&oldid=67385175"