Socialistisch classicisme

Socialistisch classicisme (Russisch: Ста́линская архитекту́ра, stalinistische architectuur) was een architectuurstijl in de Sovjet-Unie voor belangrijke gebouwen, vanaf 1933 tot de destalinisatie in 1955. De stroming verspreidde zich na de Tweede Wereldoorlog ook in de DDR en de andere staten van het Oostblok. De meest opvallende gebouwen in deze stijl vormen de wolkenkrabbers -zeven stuks- die in Moskou zijn gebouwd en de bijnaam de Zeven Zusters kregen.

Ontwikkeling bewerken

Het linker bouwdeel heeft de meeste ornamenten, naar rechts gezien worden dat er steeds minder.

Bij het ontstaan van de Sovjet-Unie waren kunstenaars nog min of meer vrij wat het maken van kunst en architectuur betrof. Binnen de architectuur en de beeldhouwkunst vierde het constructivisme hoogtij. Deze avant-garde stijl werd in de jaren dertig geleidelijk conservatiever om langzaam over te gaan in de stijl van het classicisme.

Na deze eerste fase bereikte de stijl in de tweede fase de periode met de meeste ornamenten. In de laatste periode tot 1955 werd de stijl soberder, onder meer om economische redenen.

Zie de categorie Stalinist architecture van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.