Sen Toku-klasse
De Sen Toku-klasse (Japans:. 伊四〇〇型潜水艦, I-yonhyaku-gata sensuikan, "Onderzeeboot Type I-400") is de grootste onderzeeboot die tijdens de Tweede Wereldoorlog is gebouwd en bleef dit ook tot in de jaren zestig nucleaire onderzeeboten werden gebouwd.
 | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
De onderzeeër I-400
| ||||
| Geschiedenis | ||||
| Kiellegging | 1943-1945 | |||
| Uit dienst gesteld | 1945 | |||
| Algemene kenmerken | ||||
| Waterverplaatsing | 6.670 ton | |||
| Afmetingen | 122 m × 12,0 m | |||
| Bemanning | 144 | |||
| Techniek en uitrusting | ||||
| Machinevermogen | 4 dieselmotoren van elk 2250 pk, 2 elektromotoren van elk 2100 pk | |||
| Snelheid | 28,7 knopen (boven water) 12 knopen (onder water) | |||
| Bewapening | 5 × 533mm-torpedobuizen 1× 14cm-kanon 3×3 25mm-snelvuurkanon 1× 25mm-snelvuurkanon 3× Aichi-watervliegtuig | |||
| ||||
De Type I-400 onderzeeër was een van de wonderwapens van Japan. Het was een onderzeevliegdekschip van de Japanse Keizerlijke Marine. Ze voerden drie Aichi M6A watervliegtuigen met zich mee. Daarnaast hadden ze torpedo's voor korteafstandsgevechten.
Toen de oorlog was afgelopen hadden de VS en communistisch Rusland een afspraak om alle technologie uit te wisselen. Echter de Amerikanen waren bang dat de Russen de Type I-400 tegen hen zouden gebruiken. Daarom zijn alle onderzeeboten van deze klasse die de Amerikanen in handen hadden in 1946 rondom Hawaï tot zinken gebracht.
Externe link bewerken
- (en) Combined Fleet I-400-class Submarine
