Rally van Groot-Brittannië

De Rally van Groot-Brittannië, formeel bekend onder de naam Wales Rally of Great Britain, en voorheen als de RAC Rally, is een rallyevenement die in zijn huidige vorm gehouden wordt in Wales, in Groot-Brittannië, als ronde van het wereldkampioenschap rally.

Rally van Groot-Brittannië
Algemene statistieken
Land Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk
Hoofdkwartier Deeside (huidige vorm)
Ondergrond Onverhard
Aantal edities 75
Rally in het WK 1973–heden
Eerste editie 1932
Winnaar Vlag van Verenigd Koninkrijk A.H. Loughborough
Eerste editie in WK 1973
Winnaar Vlag van Finland Timo Mäkinen
Laatste editie 2019
Winnaar Vlag van Estland Ott Tänak
Meeste overwinningen Vlag van Frankrijk Sébastien Ogier (5)
Portaal  Portaalicoon   Autosport

Geschiedenis bewerken

De inaugurele editie van de rally vond plaats in 1932, onder de naam Royal Automobile Club (RAC) Rally. Het was het eerste grote rallyevenement van de moderne tijd in Groot-Brittannië, die toentertijd gestart werd vanuit verschillende steden her en der op het eiland. Het officiële programma luidde:

"Different routes are followed from the nine starting points, each approximately 1,000 miles (1,600 km) long, but all finishing at Torquay. On every route there are four controls in addition to the starting and finishing controls, and these are open for periods varying from seven to four hours. Competitors may report at these controls at any time during the hours of opening.......At the final control they must check in as near their fixed finishing time as possible, and any considerable deviation from this time results in loss of marks."

Naast dat de route moest worden afgelegd binnen een bepaald tijdschema, moesten de deelnemers ook speciale oefeningen ondergaan die te maken hadden met langzaam rijden, acceleratie en remmen. Bij de finish vond ook een Concours d'Elegance plaats. Een officiële winnaar was er niet, maar Kolonel A.H. Loughborough wordt doorgaans erkend als degene die het minst aantal strafpunten ontving. De rally werd tot aan 1939 in deze vorm verreden. Met de uitbraak van de Tweede Wereldoorlog kende het evenement echter geen doorgang, en zou pas in 1951 weer terugkeren. Vanaf de jaren zestig begon de rally, naast meer professionaliteit, ook een internationale status te creëren, met voornamelijk een groot aantal deelnemers uit Scandinavische landen, die uiteindelijk ook tot grote successen kwamen in het evenement.

In 1970 werd de rally onderdeel van het internationaal kampioenschap voor constructeurs, hetzelfde jaar dat ook de eerste hoofdsponsor prominent in de naam verwerkt werd. Met de introductie van het wereldkampioenschap rally in 1973, kreeg de rally de status als WK-rally, die het tot op heden nog steeds behoudt. De rally werd oorspronkelijk door heel Groot-Brittannië verreden, met klassementsproeven door Engeland, Schotland en Wales. Sinds het einde van de jaren negentig is de rally echter compacter geworden, zodoende dat het evenement tegenwoordig geconcentreerd is in Wales, met Deeside dienend als huidige start- en finishplaats. Met uitzondering van de verschillende titel sponsoren, heeft de rally tot aan 1997 bekendgestaan als de RAC Rally. Daarna is er over gegaan op een titel die het gebied aanduidt; tegenwoordig Wales Rally of Great Britain of simpelweg Wales Rally GB.

Voormalig wereldkampioenen Hannu Mikkola en Petter Solberg wonnen het evenement beide vier keer, de laatstgenoemde allen achtereenvolgend. Sébastien Ogier evenaarde hun in 2016 en deed dit in dezelfde stijl als Solberg.

Officiële benaming bewerken

Periode Naam
2003 – heden Wales Rally of Great Britain
2009 Rally of Great Britain
1998 – 2002 Network Q Rally of Great Britain
1993 – 1997 Network Q RAC Rally
1974 – 1992 Lombard RAC Rally
1970 – 1973 Daily Mirror RAC Rally
1932 – 1969 RAC Rally

In 2005 was de rally het toneel van een tragisch ongeluk van Peugeot-fabrieksrijder Markko Märtin. Op een van de slotproeven verliet hij de weg en kwam daarbij in aanraking met een boom, die zich aan de zijde van de navigator in de auto wrong. Märtins navigator Michael Park kwam hierbij terplekke om het leven; het eerste fatale ongeval in het WK Rally in ruim tien jaar tijd. De rally werd daarna gelijk stopgezet. Op de desbetreffende boom is sindsdien een herdenkings plakkaat geplaatst.

Wedstrijdkarakteristieken bewerken

Sinds het midden van de jaren zeventig staat de rally bekend als afsluiter van het seizoen, die dan traditioneel in november plaatsvindt. Het is daarom in verschillende aspecten een laatste geworden, waaronder de laatste WK-rally voor Groep B auto's op Europees grondgebied, in 1986, en in 2010 van de 2-liter World Rally Cars. Ook heeft het door deze positionering op de kalender vaak gediend als beslissende factor in het kampioenschap; voornamelijk dat van de rijders. Het grootste voorbeeld hiervan vond plaats in 1998, toen Carlos Sainz content was voor zijn derde wereldtitel, totdat hij op de slotproef enkele honderden meters voor de finish met motorpech stil viel en op moest geven. In 2004 en 2005 werd de rally verreden op een september datum (en dus niet als seizoensafsluiter), maar is sindsdien weer teruggezet op zijn oorspronkelijke plaats.

Ook spelen de typische regenachtige weersomstandigheden vaak een grote rol in de rally. De proeven liggen er dan namelijk slecht bij, waar vooral de modderige weggetjes door de diepe bossen het evenement typeren. Daarnaast stond de rally echter ook bekend om zijn 'Spectator Stages' (proeven speciaal voor de toeschouwer), door de rijders zogenoemde 'Micky Mouse proeven' (vanwege het weinig uitdagend karakter ervan), die vaak verreden werden over iemands landgoed of openbare parken. Deze hebben in recente jaren plaats gemaakt voor 'Super Special Stages' (SSS), die net als in het gros van de andere WK-rally's doen plaatsvinden in een stadion.

De rally was tot aan 1989 nog steeds een kaartlees wedstrijd, totdat het vanaf 1990 ook overging op de moderne 'pacenotes' (directe aanwijzingen).

Lijst van winnaars bewerken

 
De zogenaamde 'Spectatos Stages', bedoeld voor het publiek, werden vanaf de jaren zeventig een bekend beeld van de rally, zoals hier in 1987
 
Karakteristieke weersomstandigheden tijdens de 2006 editie van het evenement
 
Jari-Matti Latvala won de rally in 2011 en hier in 2012
 
Winnaars Sébastien Ogier en Julien Ingrassia met de typische winnaarsbokaal in 2013
 
Hayden Paddon actief tijdens de 2016 editie van het evenement
 
Viervoudig winnaar Ogier in actie tijdens de rally in 2017
Editie Seizoen Rijder Navigator Auto
- 2020 Rally geannuleerd omwille van de COVID-19-pandemie
75 2019   Ott Tänak   Martin Järveoja Toyota Yaris WRC
74 2018   Sébastien Ogier   Julien Ingrassia Ford Fiesta WRC
73 2017   Elfyn Evans   Daniel Barritt Ford Fiesta WRC
72 2016   Sébastien Ogier   Julien Ingrassia Volkswagen Polo R WRC
71 2015   Sébastien Ogier   Julien Ingrassia Volkswagen Polo R WRC
70 2014   Sébastien Ogier   Julien Ingrassia Volkswagen Polo R WRC
69 2013   Sébastien Ogier   Julien Ingrassia Volkswagen Polo R WRC
68 2012   Jari-Matti Latvala   Miikka Anttila Ford Fiesta RS WRC
67 2011   Jari-Matti Latvala   Miikka Anttila Ford Fiesta RS WRC
66 2010   Sébastien Loeb   Daniel Elena Citroën C4 WRC
65 2009   Sébastien Loeb   Daniel Elena Citroën C4 WRC
64 2008   Sébastien Loeb   Daniel Elena Citroën C4 WRC
63 2007   Mikko Hirvonen   Jarmo Lehtinen Ford Focus RS WRC 07
62 2006   Marcus Grönholm   Timo Rautiainen Ford Focus RS WRC 06
61 2005   Petter Solberg   Phil Mills Subaru Impreza WRC2005
60 2004   Petter Solberg   Phil Mills Subaru Impreza WRC2004
59 2003   Petter Solberg   Phil Mills Subaru Impreza WRC2003
58 2002   Petter Solberg   Phil Mills Subaru Impreza WRC2002
57 2001   Marcus Grönholm   Timo Rautiainen Peugeot 206 WRC
56 2000   Richard Burns   Robert Reid Subaru Impreza WRC2000
55 1999   Richard Burns   Robert Reid Subaru Impreza WRC99
54 1998   Richard Burns   Robert Reid Mitsubishi Carisma GT Evo V
53 1997   Colin McRae   Nicky Grist Subaru Impreza WRC97
52 1996   Armin Schwarz   Denis Giraudet Toyota Celica GT-Four
51 1995   Colin McRae   Derek Ringer Subaru Impreza 555
50 1994   Colin McRae   Derek Ringer Subaru Impreza 555
49 1993   Juha Kankkunen   Nicky Grist Toyota Celica Turbo 4WD
48 1992   Carlos Sainz   Luís Moya Toyota Celica Turbo 4WD
47 1991   Juha Kankkunen   Juha Piironen Lancia Delta Integrale 16V
46 1990   Carlos Sainz   Luís Moya Toyota Celica GT-Four
45 1989   Pentti Airikkala   Ronan McNamee Mitsubishi Galant VR-4
44 1988   Markku Alén   Ilkka Kivimäki Lancia Delta Integrale
43 1987   Juha Kankkunen   Juha Piironen Lancia Delta HF 4WD
42 1986   Timo Salonen   Seppo Harjanne Peugeot 205 Turbo 16 E2
41 1985   Henri Toivonen   Neil Wilson Lancia Delta S4
40 1984   Ari Vatanen   Terry Harryman Peugeot 205 Turbo 16
39 1983   Stig Blomqvist   Björn Cederberg Audi quattro A1
38 1982   Hannu Mikkola   Arne Hertz Audi quattro
37 1981   Hannu Mikkola   Arne Hertz Audi quattro
36 1980   Henri Toivonen   Paul White Talbot Sunbeam Lotus
35 1979   Hannu Mikkola   Arne Hertz Ford Escort RS1800
34 1978   Hannu Mikkola   Arne Hertz Ford Escort RS1800
33 1977   Björn Waldegård   Hans Thorszelius Ford Escort RS1800
32 1976   Roger Clark   Stuart Pegg Ford Escort RS1800
31 1975   Timo Mäkinen   Henry Liddon Ford Escort RS1800
30 1974   Timo Mäkinen   Henry Liddon Ford Escort RS1600
29 1973   Timo Mäkinen   Henry Liddon Ford Escort RS1600
28 1972   Roger Clark   Tony Mason Ford Escort RS1600
27 1971   Stig Blomqvist   Arne Hertz Saab 96 V4
26 1970   Harry Källström   Gunnar Häggbom Lancia Fulvia 1.6 Coupé HF
25 1969   Harry Källström   Gunnar Häggbom Lancia Fulvia 1.3 Coupé HF
24 1968   Simo Lampinen   John Davenport Saab 96 V4
1967 Rally geannuleerd in verband met de mond-en-klauwzeerepidemie.
23 1966   Bengt Söderström   Gunnar Palm Ford Lotus Cortina
22 1965   Rauno Aaltonen   Tony Ambrose BMC Mini Cooper S
21 1964   Tom Trana   Gunnar Thermanius Volvo PV544
20 1963   Tom Trana   Sune Lundström Volvo PV544
19 1962   Erik Carlsson   David Stone Saab 96
18 1961   Erik Carlsson   John Brown Saab 96
17 1960   Erik Carlsson   Stuart Turner Saab 96
16 1959   Gerald Burgess   Sam Croft-Pearson Ford Zephyr Six
15 1958   Peter Harper   Dr. Bill Deane Sunbeam Rapier
1957 Rally geannuleerd in verband met de Suezcrisis.
14 1956   Lyndon Sims   Rupert Jones

  Tony Ambrose

Aston Martin DB2
13 1955   Jimmy Ray   Brian Horrocks Standard Ten
12 1954   John Wallwork   Harold Brooks Triumph TR2
11 1953   Ian Appleyard   Pat Appleyard Jaguar XK120
10 1952   Godfrey Imhof   Barbara Frayling Allard Cadillac J2
9 1951   Ian Appleyard   Pat Appleyard Jaguar XK120
1950
-
1940
Rally niet gehouden.
8 1939   Abiegeg Fane BMW 328
7 1938   Jack Harrop Jaguar SS100
6 1937   Jack Harrop Jaguar SS100
5 1936   C. Westcott Austin Seven
4 1935*
3 1934   F. Spilkins Singer Le Mans
2 1933   Kitty Brunell AC Ace
1 1932   Col. A. H. Loughborough Lanchester 15/18
* Resultaten onbekend.

Externe links bewerken

Commons heeft mediabestanden in de categorie Rally GB.