In de voorlaatste ronde van het kampioenschap werden beide wereldtitels dit keer beslist. Didier Auriol kwam snel uit de startblokken, maar de Fransman zag zijn titel aspiraties min of meer in duigen vallen toen hij op de zesde proef frontaal tegen een boom klapte. Door de opgelopen schade bezweek zijn motor het op de daaropvolgende service en werd hij genoodzaakt op te geven. Een vergelijkbaar resultaat voor Tommi Mäkinen zou hem nog een kans geven, alleen gebeurde dit niet. Mäkinen reed na wat verloren tijd op de eerste dag een gecontroleerde wedstrijd en hij had aan zijn uiteindelijke derde plaats precies genoeg om zijn vierde wereldtitel op rij in Australië al te kunnen vieren; daarmee evenarend het recordaantal van Juha Kankkunen. De strijd vooraan om de overwinning bleek wel een stuk spannender. Richard Burns en Carlos Sainz waren de gehele rally verwikkeld in een secondestrijd, die op de slotdag werd beslist in het voordeel van Burns. De tweede plaats van Sainz betekende overigens wel dat Toyota als winnaar bij de constructeurs met opgeheven hoofd het kampioenschap konden verlaten.
Australië
.svg){kind=small}
Richard Burns
Subaru WRT
.svg){kind=small}
=
Tommi Mäkinen
Didier Auriol
2
Carlos Sainz
2