Pteropus tokudae

soort uit het geslacht Pteropus

Pteropus tokudae is een uitgestorven vleermuis uit het geslacht Pteropus die voorkwam op het eiland Guam in de Marianen. Deze soort is slechts twee of drie keer gevonden: in augustus 1931 werden er twee mannetjes gevangen, gevolgd door een vrouwtje in maart 1967. Mogelijk is het dier in juni 1974 nog gezien, maar nu is het vrijwel zeker uitgestorven.

Pteropus tokudae
Status: Uitgestorven (1967/1974)[1]
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Mammalia (Zoogdieren)
Orde:Chiroptera (Vleermuizen)
Familie:Pteropodidae (Vleerhonden)
Geslacht:Pteropus
Soort
Pteropus tokudae
Tate, 1934
Verspreidingsgebied van Pteropus tokudae
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Pteropus tokudae op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Zoogdieren

Pteropus tokudae was een kleine, bruine vleerhond.

Kenmerken bewerken

De afmetingen zijn gebaseerd op een mannetje (holotype) verzameld in augustus 1931, en een vrouwtje (paratype) verzameld in maart 1968. Het mannetje heeft een onderarmlengte van 95 millimeter. Het vrouwtje heeft een kop-romplengte van 225 millimeter, een onderarmlengte van 95 millimeter, een scheenbeenlengte van 70 millimeter en een oorlengte van 20 millimeter. Het gewicht is 151,8 gram. De buik en vleugels zijn bruin tot donkerbruin met verspreide witte haren. De mantel en zijkanten van de nek variëren van bruin tot licht goudkleurig. De bovenkant van de kop is grijsachtig tot geelbruin. De keel en kin zijn donkerbruin. Naast de volwassen dieren is de schedel van een ander, nog niet volwassen, mannetje te vinden in de collectie van het American Museum of Natural History.

Uitsterven bewerken

Pteropus tokudae werd door de inheemse eilandbewoners beschouwd als een delicatesse en er werd dan ook intensief op gejaagd. Het laatste vrouwtje werd in maart 1968 gevangen in haar slaapplaats op de Tarague klif. Het werd vergezeld door een jong dat aan de vangst ontsnapte. Een onbevestigde waarneming zou hebben plaatsgevonden in juni 1974. Onderzoek onder plaatselijke jagers in de jaren 1970 concludeerde dat de soort uiterst zeldzaam was. Tijdens een expeditie in 1987 werd geen enkel exemplaar waargenomen, alleen de grotere Pteropus mariannus. Een andere mogelijke oorzaak van het uitsterven zou de herintroductie door de bruine nachtboomslang (Boiga irregularis) kunnen zijn geweest, die in de jaren 1950 werd geïntroduceerd.

In 2021 werd de soort verwijderd uit de Endangered Species Act van 1973 en officieel als uitgestorven verklaard door de United States Fish and Wildlife Service.