Paule Maurice

Paule Maurice (Parijs, 29 september 1910 – aldaar, 18 augustus 1967) was een Franse componiste. Ze is wellicht het meest bekend geworden door haar werk Tableaux de Provence voor saxofoon en orkest of piano uit 1959, en door haar fluitkwartet Suite pour quatuor de Flûtes.

Levensloop bewerken

Paule Maurice studeerde muziek aan het Conservatoire national supérieur de musique (Parijs). Haar leraren waren onder andere Jean Gallon (harmonieleer), Noël Gallon (contrapunt en fuga) en Henri Büsser (compositie). Vanaf haar 23e werd ze de assistent van Jean Gallon. Ze leidde vele studenten op, van wie velen tevens op hun beurt docenten aan de school werden. Met Pierre Lantier, haar man, schreef ze een boek over harmonieleer, dat een belangrijk naslagwerk werd in Frankrijk en daarbuiten.

Symfonie
Concert voor piano en orkest
Concerto Giocoso, voor piano en orkest
2 balletten:
- Cosmorama (in opdracht van de staat)
- Idylle exotique
Symfonisch gedicht L’Embarquement pour Cithère, in opdracht van de staat
Tableaux de Provence, suite voor saxofoon
Fluitkwartet
Strijkkwartet
trio voor rietblazers
3 orkestsuites: Quartier latin, Tourisme en Night Club chez Belzébuth
Suite voor 2 piano's (9 delen)
Variaties voor piano
5 stukken voor piano (uitgegeven door Durand)
9 stukken voor piano (uitgegeven door Leduc)
6 stukken voor piano (uitgegeven door P. Noël)
5 Préludes voor piano (uitgegeven door Fongères)
3 stukken voor viool en piano (uitgegeven door P. Noël)
Mélodies (uitgegeven door P. Noël)
toneelmuziek: Les Caprices de Marianne, On ne badine pas avec l¹amour, Watheau en Patounet
Stukken voor fluit
Stukken voor saxofoon
Stukken voor klarinet
Chœurs Mélodies.

"Paule Maurice", in Sax, Mule & Co , Jean-Pierre Thiollet, H & D, 2004, 151. ISBN 2 914 266 03 0
Paule Maurice's autobiografie uit 1960