Olivier Maingain
Olivier D.A.Gh. Maingain (Sint-Lambrechts-Woluwe, 3 augustus 1958) is een Belgische Franstalig politicus voor DéFI en daarvoor het FDF.
| Olivier Maingain | ||||
|---|---|---|---|---|
.jpg)
| ||||
Maingain in 2018
| ||||
| Volledige naam | Olivier D.A.Gh. Maingain | |||
| Geboren | Sint-Lambrechts-Woluwe, 03-08-1958 | |||
| Kieskring |  Brussel-Hoofdstad
| |||
| Regio | .svg){kind=small} België Franse Gemeenschap
| |||
| Land | België
| |||
| Functie | Politicus Advocaat | |||
| Partij | DéFI | |||
| Functies | ||||
| 1989-1991 | Brussels parlementslid | |||
| 1991-2019 | Volksvertegenwoordiger | |||
| 2006-heden | Burgemeester St-Lambrechts-Woluwe | |||
| 1988-2004 | Gemeenteraadslid Brussel | |||
| 2000-2004 | Schepen Brussel | |||
| ||||
Levensloop bewerken
Olivier Maingain werd in Sint-Lambrechts-Woluwe geboren uit een Vlaamse moeder en een Waalse vader, Roger Maingain (1923-2013) die adjunct-secretaris was van de Association du personnel wallon et francophone des services publics (Vereniging van Waalse en Franstalige ambtenaren), lid van Wallonie libre vanaf de Bevrijding, voorzitter van de Ligue wallonne de l'agglomération de Bruxelles sinds 1960, lid van de FDF vanaf haar stichting in 1964 en gemeenteraadslid te Sint-Lambrechts-Woluwe vanaf 1970.[1][2][3][4] Een andere zoon van Roger Maingain, Alain, was schooldirecteur te Sint-Lambrechts-Woluwe, dan te Etterbeek en lid van PSC/cdH-cabinetten. In 2009 was hij een tijd lang cdH-kandidaat voor het Europees Parlement, dan trok zijn kandidatuur terug.[5] In 2012 was hij kandidaat op de cdH-lijst voor de gemeentelijke verkiezingen te Schaarbeek, waar de burgemeester Bernard Clerfayt was, de zoon van een voormalige FDF-voorzitter.[6]
Na het behalen van een licentiaat in de Rechten werd Olivier Maingain vanaf 1982 advocaat. Van 1989 tot 1991 werkte hij eveneens als adjunct-kabinetsdirecteur voor de minister-president van de Franse Gemeenschapsregering.
In 1983 werd hij voorzitter van de FDF-jongeren, in 1987 werd hij voorzitter van de studiedienst van het FDF en in 1988 werd hij verkozen als gemeenteraadslid van Brussel. In 1989 werd hij lid van het Brussels Hoofdstedelijk Parlement, wat hij bleef tot in 1991 en van 1991 tot 2019 was hij lid van de Kamer van volksvertegenwoordigers. In de Kamer was hij tien jaar actief als quaestor. Bij de verkiezingen van 2019 was hij lijstduwer van de DéFI-lijst voor het Europees Parlement.
In 1995 werd hij voorzitter van het FDF met de steun van Antoinette Spaak, een functie die hij 24 jaar uitoefende, tot in december 2019.[7] Hij werd daarna opgevolgd door François De Smet. In 2015 veranderde Maingain de partijnaam van FDF in DéFI.
Tevens werd hij in 1995 schepen van de stad Brussel tot de verkiezingen van 2000. In 2004 verliet hij Brussel en de Brusselse gemeenteraad en vestigde hij zich in Sint-Lambrechts-Woluwe, een gemeente gelegen in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest. Hij nam er in 2006 deel aan de gemeenteraadsverkiezingen en won een meerderheid. In 2007 werd Olivier Maingain beëdigd als burgemeester van Sint-Lambrechts-Woluwe en in 2012 en in 2018 werd hij als burgemeester herkozen. Zijn zoon Fabian Maingain is ook politiek actief voor DéFI.
In augustus 2019 haalde hij bij de regeringsonderhandelingen tussen de Franstalige partijen in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest de functie van verbindingsofficier tussen het Waals Gewest, het Franse Gemeenschap en het Brussels Hoofdstedelijk Gewest binnen.[8] Daarbij zou hij het beleid tussen de drie deelstaten gaan coördineren. Na kritiek vanuit de oppositie werd beslist om deze functie niet in te richten en de taken die hij zou krijgen exclusief toe te wijzen aan de Brusselse minister-president.[9] In september 2021 werd hij alsnog aangesteld tot verbindingsofficier voor de Waals-Brusselse relaties. Hij diende een stand van zaken op te maken van de verwachtingen van de bevolking over de Waals-Brusselse relaties en voorstellen in te winnen om tot sterkere relaties tussen de Walen en de Franstalige Brusselaars te komen.[10]
In februari 2024 kwam Maingain binnen DéFI in conflict met zijn opvolger François De Smet over de lijstvorming voor het Brussels Hoofdstedelijk Gewest. De DéFI-lijst voor het Brussels Parlement was in eerste instantie goedgekeurd door de kiescommissie van de partij, maar na een hertelling bleken er enkele stemmen tekort te zijn om de vereiste 60 procent voor de goedkeuring van de lijst te behalen. Maingain beschuldigde daarop de kabinetschef van De Smet van fraude en eiste diens ontslag. De Smet weigerde hierop in te gaan, maar ging wel akkoord met een nieuwe stemming over de kieslijst om de crisis in de partij te bezweren.[11] Maingain bleef echter voet bij stuk houden en besloot daarom niet op te komen bij de parlementsverkiezingen van juni 2024.[12]
Politieke stellingname bewerken
Maingain werpt zich, als voorzitter van een politieke partij die ontstaan is als gevolg van de Belgische communautaire twisten, op als verdediger van de Franstalige belangen. Zijn compromisloze stellingnamen worden in Vlaanderen vaak gekarakteriseerd als extremistisch. In Vlaanderen heeft hij de reputatie een Vlamingenhater en een taalracist te zijn. Bij de Franstaligen wordt hij gezien als hun verdediger.
Als schepen van Sport van de stad Brussel liep hij in de kijker, onder andere door het verbieden van een gezinsmanifestatie georganiseerd door Bloso in het Koning Boudewijnstadion, en door de organisatie van Boterhammen In Het Park (een organisatie van de AB - Ancienne Belgique) in het Warandepark te verbieden.[13]
Op 17 augustus 2006 verscheen in het Franse dagblad "Libération" een interview met Yves Leterme, waarin deze stelde naar aanleiding van de taalfaciliteiten "dat de Franstaligen in de Vlaamse rand rond Brussel kennelijk intellectueel niet in staat waren om Nederlands te leren". Maingain diende een klacht in wegens het overtreden van de antiracismewet. Eind augustus 2007 werd deze klacht door de procureur-generaal geseponeerd.
Opmerkelijke uitspraken bewerken
In de gemeenteraadszitting van 27 maart 2007 liet Maingain zich opmerken door op de afwezigheid van gemeenteraadslid Georges De Smul (CD&V) te reageren met de uitspraak: "CD&V'er De Smul is zijn kameraden van de Apartheid in Zuid-Afrika gaan vervoegen." De Smul was inderdaad samen met zijn dochter op dat moment actief in Zuid-Afrika op een humanitaire missie voor de organisatie Hope for Africa. Zowel Franstalige als Nederlandstalige raadsleden hebben in de zitting geprotesteerd. De zitting diende nadien geschorst te worden. Maingain weigerde zijn woorden in te trekken.[14]
Op 28 juni 2008 zei Maingain in een interview met RTBF over een uitspraak van Yves Leterme: "Ik heb op die vraag enkel een beetje een autistisch antwoord gekregen" ("Je n'ai reçu qu'une réponse un peu d'autiste à cette question"). Op zijn eigen website riep Maingain intussen op een petitie te steunen ter verdediging van autistische kinderen.[15][16]
Eind maart 2010 omschreef Olivier Maingain de niet-benoeming van de Franstalige burgemeesters van Kraainem, Linkebeek en Wezembeek-Oppem door minister Geert Bourgeois (N-VA) als praktijken die de Duitse bezetting waardig zijn.[17]
Maingain voor, tijdens en na de federale verkiezingen van 2007 bewerken
In de aanloop van de federale verkiezingen van 10 juni 2007 kwam hij in opspraak als verantwoordelijk uitgever van eentalig Franse verkiezingsfolders in de Vlaamse gemeente Merchtem, met het opschrift "ensemble, le meilleur est à venir". Bij deze verkiezingen behaalde Maingain als burgemeester van Sint-Lambrechts-Woluwe, een gemeente van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest, in het nog niet gesplitste kiesarrondissement Brussel-Halle-Vilvoorde 45 439 voorkeurstemmen. Daarbij stak hij Laurette Onkelinx en Joëlle Milquet voorbij.
In de zomer van 2007 nam hij als kartelpartner van het MR deel aan de formatiegesprekken voor een nieuwe regering op kasteel Hertoginnedal. Bij deze gesprekken stelde hij zich als harde onderhandelaar op met bovenmatige Franstalige eisen. Hij stelde dat er tegenover het voeren van een institutioneel debat op vraag van de Vlamingen, forse eisen zullen staan van de Franstaligen zoals de wijziging van de taalgrenzen, de uitbreiding van het Brussels Gewest en de herziening van de positie van de Vlamingen in Brussel.[18] Door deze eisen stelde hij de Belgische constructie in vraag en doorbrak hij het wankele Belgische evenwicht dat stoelt op een consensus, inbegrepen de pariteit van ministers in de federale regering per taalgroep. In een interview verklaarde hij dat indien de Vlamingen de splitsing van het kiesarrondissement Brussel-Halle-Vilvoorde tegen 6 september 2007 met een gewone meerderheid goedkeurden, er een crisis van het regime dreigde en dat het voortbestaan van het land in het gedrang kwam. Hij stelde dat: "De cruciale vraag is: hebben we nog een gemeenschappelijke toekomstvisie voor het land. Als Vlaanderen niet meer verder wil, moet het zijn conclusies trekken en zich afscheiden."[19][20]
Eind september 2007 verklaarde Maingain dat de bespreking van B-H-V zes maanden kon aanslepen en dat het FDF zoveel mogelijk op de rem zou gaan staan bij de bespreking ervan. Tezelfdertijd verklaarde hij in een interview in de krant "Vers l'Avenir" dat de Vlaamse logica erin bestaat Brussel definitief "op te sluiten" in Vlaanderen.[21]
Op 7 oktober 2007 verklaarde Maingain op een FDF-partijvergadering dat het FDF, als kartelpartner van het MR enkel wilde deelnemen aan communautaire onderhandelingen als Marino Keulen (Open Vld) de Franstalige burgemeesters van vier faciliteitengemeenten benoemde, met name de gemeenten Linkebeek, Kraainem, Wezembeek-Oppem en Sint-Genesius-Rode. Het FDF was van plan zich in de faciliteitengemeenten harder opstellen waardoor de gemeenteraadsleden van de partij er Frans zouden spreken. De vier burgemeesters van de faciliteitengemeenten waren niet benoemd omdat zij bij de gemeenteraadsverkiezingen van 2006 Franstalige oproepingsbrieven verstuurden, hetgeen in strijd is met de taalwetgeving. De bevoegde minister Keulen antwoordde daarop op 10 oktober dat Maingain in Vlaanderen niets te zeggen heeft.
Medio oktober 2007 riep Maingain de Franstalige mandatarissen op om in de faciliteitengemeenten Kraainem, Linkebeek en Wezembeek-Oppem in de gemeenteraden Frans te spreken, hetgeen strijdig is met de taalwetgeving. Daarop verklaarde viceminister-president Dirk Van Mechelen dat de beslissingen op die bewuste gemeenteraden genomen, zouden vernietigd worden.[22]
Eind oktober zet Maingain FDF door zijn uitlatingen over koppeling van dossiers zoals benoeming van Franstalige burgemeesters in de faciliteitengemeenten en dreigementen de onderhandelingstafel te verlaten de verhoudingen binnen de MR onder hoogspanning. In dit verslechterende klimaat kreeg Maingain echter van de MR top de raad te vertrekken als hij dat zo graag wilde. Bij de MR luidde het als volgt: "Deze keer is Maingain te ver gegaan. Als hij denkt een belangrijke rol in deze onderhandelingen te kunnen spelen, moet hij beseffen dat dat bij gratie van Didier Reynders is".[23]
Olivier Maingain betreurde dat de Vlamingen rekenen op de stemmen van VB om de splitsing van B-H-V bij gewone wet te regelen tegen 7 november 2007. In dat geval konden de 125 000 Franstalige inwoners in de Brusselse randgemeenten van Vlaams-Brabant niet meer op lijsten van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest stemmen. Volgens Maingain stortte dit het land in een crisis.[24] Maingain zelf kwam op een lijst van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest en haalde een groot deel van zijn stemmen bij de Franstalige kiezers in de Vlaamse faciliteitengemeenten van Brussel-Halle-Vilvoorde.
Standpunten bewerken
Op 22 februari 2008 verklaarde Maingain dat Brussel en Wallonië samen één deelstaat binnen de Belgische federale staat moeten vormen. Bovendien dient het Brussels Gewest uitgebreid te worden tot 31 gemeenten.[25]
Maingain komt geregeld in het nieuws vanwege provocaties, zoals het eisen van een corridor Brussel-Wallonië tussen Brussel en Wallonië. Dit houdt een doorgang of een stuk grond in, dat 3,5 km overspant tussen de gemeente Waterloo en de gemeente Ukkel van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest.