Wikipedia

Milaan-San Remo 2013

eendaagse wielerwedstrijd in Italie

Op 17 maart 2013 werd de 104e editie verreden van de Italiaanse klassieker Milaan-San Remo. Deze jaarlijkse wielerklassieker start in Milaan en eindigt in San Remo. De vorige editie werd gewonnen door de Australiër Simon Gerrans. De wielerklassieker werd gewonnen door de Duitse renner Gerald Ciolek gevolgd door de Slowaak Peter Sagan en de Zwitser Fabian Cancellara.

Vlag van Italië Milaan-San Remo 2013
104e editie
Datum 17 maart 2013
Startplaats Milaan
Finishplaats San Remo
Totale afstand 298 km 252 km
Gem. snelheid 43,754 km/h
Deelnemers 200
Eindklassementen
Eerste Vlag van Duitsland Gerald Ciolek
Tweede Vlag van Slowakije Peter Sagan
Derde Vlag van Zwitserland Fabian Cancellara
Navigatie
← Milaan-San Remo 2012     Milaan-San Remo 2014 →
Portaal  Portaalicoon   Wielersport
Kopploeg in Milaan-San Remo 2013, ter hoogte van Savona

Parcours bewerken

Vanaf Milaan wordt er een lange tijd over een vlak terrein gereden. De koers begint pas echt op de Passo del Turchino, waarna er over Le Manie en de Capo Berta naar de Cipressa gereden wordt, waarna als laatste heuvel de Poggio di San Remo opduikt. Een paar kilometers later ligt de finish in San Remo. Met 298 kilometer is de koers het langste van de UCI World Tour. Het parcours werd echter gedurende de wedstrijd met 46 kilometer ingekort door slechte weersomstandigheden. Zowel Passo del Turchino als Le Manie werden door het peloton overgeslagen.

Deelnemende ploegen bewerken

Alle negentien UCI World Tour ploegen hadden het recht en de plicht om deel te nemen aan Milaan-San Remo 2013. Daarnaast heeft de organisatie nog zes wildcards uitgedeeld aan Androni Giocattoli, Bardiani Valvole-CSF Inox, IAM Cycling, MTN-Qhubeka, Europcar, Vini Fantini-Selle Italia. Een zevende wildcard werd uitgedeeld aan Katjoesja, maar deze ploeg werd na hoger beroep alsnog toegevoegd aan de World Tour en had zodoende geen wildcard nodig. De organisatie besloot om Katjoesja niet te vervangen.[1]

19 UCI World Tour-ploegen 6 wildcards
  AG2R-La Mondiale   FDJ   Omega Pharma-Quick Step   Androni Giocattoli
  Argos-Shimano   Team Garmin-Sharp   Orica-GreenEdge   Bardiani Valvole-CSF Inox
  Astana Pro Team   Lampre-Merida   RadioShack-Leopard   IAM Cycling
  Blanco Pro Cycling   Lotto-Belisol   Saxo-Tinkoff   MTN-Qhubeka
  BMC Racing Team   Katjoesja Team   Sky ProCycling   Europcar
  Cannondale Pro Cycling   Team Movistar   Vacansoleil-DCM   Farnese Vini–Selle Italia
  Euskaltel-Euskadi

Wedstrijd bewerken

Verloop bewerken

Door de uiterst extreme weersomstandigheden zoals koude, sneeuw en regen werd deze editie een van de meest turbulente ooit. Nadat de renners meer dan honderd kilometer hadden gereden in kou en wind werd door de organisatoren besloten de wedstrijd te onderbreken. Zes renners reden toen voorop met een voorsprong van zeven minuten en tien seconden. Dit waren Lars Bak (Denemarken), Pablo Lastras (Spanje), Matteo Montaguti (Italië), Maksim Belkov (Rusland), Filippo Fortin (Italië) en Diego Rosa (Italië). Alle renners moesten vervolgens plaats nemen in de ploegbussen, waarmee de verplaatsing werd gemaakt over de Turchino en later ook, zo werd besloten, Le Manie. Intussen gaven een aantal renners, waaronder de Belg Tom Boonen, er de brui aan.

De verwarring duurde verder tot even na drie uur 's middags na meer dan twee uur neutralisering de wedstrijd weer op gang kwam voorbij het gebergte. De zes koplopers mochten met hun voorsprong van ruim zeven minuten vertrekken. Onder stimulans van de ploegen Cannondale en Sky ProCycling werden ze ingelopen voor de beklimming van de Cipressa. De Belg Philippe Gilbert greep zijn kans in de afdaling van de Cipressa maar kon niet verhinderen dat even later de Fransman Sylvain Chavanel, Brit Ian Stannard en Rus Edoeard Vorganov aan de haal gingen. Vorganov bleef achter op de beklimming van de Poggio en onder druk van Zwitser Fabian Cancellara wisten ook de Slowaak Peter Sagan, Italiaan Luca Paolini en Duitser Gerald Ciolek zich bij het tweetal voegen. Deze groep van zes spurtte voor de eindzege. Hierbij was Ciolek de snelste voor Sagan. Cancellara eindigde op de derde plaats. De achtervolgende groep eindigde op veertien seconden achterstand van de zes koplopers.

Uitslag bewerken

Milaan–San Remo 2013
Plaats Naam Ploeg Tijd
    Gerald Ciolek   MTN-Qhubeka 5u37'20"
2   Peter Sagan   Cannondale Pro Cycling z.t.
3   Fabian Cancellara   Radioshack-Nissan-Trek z.t.
4   Sylvain Chavanel   Omega Pharma-Quick Step z.t.
5   Luca Paolini   Team Katjoesja z.t.
6   Ian Stannard   Sky ProCycling z.t.
7   Taylor Phinney   BMC Racing Team z.t.
8   Alexander Kristoff   Team Katjoesja + 14"
9   Mark Cavendish   Omega Pharma-Quick Step z.t.
10   Bernhard Eisel   Sky ProCycling z.t.
11   Francisco Ventoso   Movistar Team z.t.
12   Sonny Colbrelli   Bardiani Valvole-CSF Inox z.t.
13   Heinrich Haussler   IAM Cycling z.t.
14   Enrico Gasparotto   Astana z.t.
15   Sébastien Turgot   Team Europcar z.t.
16   Jürgen Roelandts   Lotto-Belisol z.t.
17   Romain Bardet   AG2R-La Mondiale z.t.
18   John Degenkolb   Argos-Shimano z.t.
19   Yoann Offredo   FDJ z.t.
20   Oscar Gatto   Vini Fantini-Selle Italia z.t.
23   Sebastian Langeveld   Orica-GreenEdge z.t.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Milaan-San_Remo_2013&oldid=67358986"