De Metro van Oslo (Noors: T-Bane), de Noorse hoofdstad, is het enige metrosysteem van Noorwegen en werd geopend in 1966. De meeste trajecten zijn voortgekomen uit reeds bestaande voorstadslijnen. De oudste tunnel dateert uit 1928.
Diagram van het lijnennet.Metrowagen van de eerste serie van de serie T1 uit 1964/'65 bij de Ryen vognhall, pas afgeleverd door Strømmens Værksted; 1965.Station Majorstuen.Oud ondergrondse tramstation National Theatret met tram van de Holmenkollbanen. Kort na de opening in 1928.Houten rijtuig uit de jaren vijftig van de Holmenkollbanen in de winter.
Het systeem wordt beheerd door Oslo T-banedrift. Er zijn 5 lijnen die het westen en het oosten van de stad met elkaar verbinden via een 7,3 kilometer lange tunnel die loopt van Majorstuen tot aan Brynseng. Deze Fellestunnelen (gemeenschappelijke tunnel) bevindt zich in de spitsuren aan de grenzen van zijn capaciteit. In 2006 werd de T-banering geopend, die een cirkelvormige route aan de noordkant mogelijk maakt. Het metronetwerk telt 101 stations en heeft een lengte van 86 kilometer. De metro wordt door ongeveer 222.000 reizigers per dag gebruikt.
De metrohaltes in de binnenstad zijn onder de grond gelegen, maar de stations in de voorsteden zijn meestal bovengronds. Het grootste metrostation ligt ten westen van Majorstuen, maar ook dat telt (net als vrijwel alle andere stations) niet meer dan twee perrons. In verhouding tot het inwoneraantal (ongeveer 605.000) is het tram- en metronet het grootste van Europa.
Er waren vroeger zowel aan de westzijde en oostzijde elektrische voorstadslijnen met bovenleiding. Aan de westzijde vertrokken de buurttreinen vanuit het ondergronds eindpunt "Nationaltheatret" via een lange tunnel uit 1928 naar het station "Majorstuen", vanwaar de verschillende spoorlijnen in verschillende richtingen uitwaaierden. Elke lijn had zijn eigen materieelsoort. Een bijzondere lijn was de Holmenkollen-spoorlijn die met een steile helling en veel slingers een lokale bergtop beklimt. Deze lijn had houten materieel.[1]
Aan de oostkant eindigden de buurtspoorlijnen bij "Stortinget". Zij werden al vroeg omgebouwd voor metro-exploitatie met een derde rail. Eind 20e eeuw werd besloten ook de westelijke lijnen te verbouwen voor metro-exploitatie en te koppelen met het oostelijke metronet via een oost-westtunnel.
_2009_1.JPG)
.jpg)
