Maximilien Luce
Maximilien Luce (Parijs, 13 maart 1858 - aldaar, 6 februari 1941) was een Frans kunstschilder, lithograaf en anarchist.
Maximilien Luce | ||||
---|---|---|---|---|
Maximilien Luce door Paul Signac
| ||||
Persoonsgegevens | ||||
Geboren | 13 maart 1858 | |||
Overleden | 6 februari 1941 | |||
Nationaliteit | Frans | |||
Beroep(en) | Schilder | |||
Oriënterende gegevens | ||||
Stijl(en) | neo-impressionistisch | |||
RKD-profiel | ||||
|
Luce behoorde met Paul Signac tot de grondleggers van het neo-impressionisme en werd vooral bekend door zijn werk in de stijl van het pointillisme.
Leven bewerken
Hij groeide op in een arbeidersmilieu in Montparnasse en vervaardigde vele werken met stedelijke taferelen en werkende mensen. Tijdens de Eerste Wereldoorlog bracht hij ook de verschrikkingen daarvan in beeld.
Luce was bevriend met onder anderen Camille Pissarro, Georges Seurat, Theo Van Rysselberghe en Louis Valtat.[1] In 1885 sloot hij zich aan bij de Groupe de Lagny, samen met Leo Gausson, Cavallo-Péduzzi en Lucien Pissarro. Vanaf 1887 exposeerde hij regelmatig op tentoonstellingen van de Société des Artistes Indépendants. In 1935 werd hij voorzitter van deze kunstenaarsvereniging.[2]
Na de eeuwwisseling ging Luce in een meer impressionistische stijl werken en liet hij het pointillisme los. Hij schilderde vervolgens landschappen, bloemstillevens en voorstellingen met baders.[3]
Galerij bewerken
-
De haven van Rotterdam, avond, 1908
-
Fabrieken bij Charleroi, Musée d'Orsay
Externe link bewerken
Bronnen, noten en/of referenties |