Wikipedia

Mart van Schijndel

Nederlands architect

Martinus Antonius Aloysius (Mart) van Schijndel (Hengelo, 21 juni 1943 – Utrecht, 30 september 1999) was een Nederlands architect en vormgever.

Mart van Schijndel
Mart van Schijndel
Persoonsinformatie
Volledige naam Martinus Antonius Aloysius van Schijndel
Nationaliteit Nederlands
Geboortedatum 21 juni 1943
Geboorteplaats Hengelo
Overlijdensplaats 30 september 1999
Beroep Utrecht
Architect, vormgever
Werken
Praktijk 1969-1999
Belangrijke gebouwen Van Schijndelhuis, Pieterskerkhof 8, Utrecht

Rokin 99 (Amsterdam) LOKV, Utrecht

Prijzen Rietveldprijs 1995, Van Schijndelhuis
RKD-profiel
Portaal  Portaalicoon   Civiele techniek en bouwkunde

Leven en werk bewerken

Van Schijndel sloot zijn opleidingen tot meubelontwerper, bouwkundige en interieurarchitect in 1967 af met het eindexamen aan de Gerrit Rietveldacademie te Amsterdam, met als vakgebied Architectonische Vormgeving. In 1968 vestigde hij zijn architectenbureau in Utrecht.

Aanvankelijk ontwierp Van Schijndel voornamelijk voor de culturele sector en verzorgde hij verbouwingen voor particulieren, veelal in een historische context. Zijn conceptuele werkwijze paarde hij aan technische inventiviteit. Zijn bureau specialiseerde zich in het opwaarderen van bestaande gebouwen, soms gecombineerd met nieuwbouw. Vaak ontwierp Van Schijndel ook meubels en verlichting voor deze projecten. Tussen 1974 en 1993 was hij docent aan de Academies van Bouwkunst in Arnhem en Amsterdam, alsook aan de kunstacademies van Utrecht en Rotterdam. Als gastdocent hield hij voordrachten aan de TU Delft en de TU Eindhoven. Vanaf 1983 was Van Schijndel als hoofddocent en vanaf 1987 als hoogleraar voor 'Grundlagen der Möbel-entwicklung' en 'Entwerfen verbonden aan de afdeling architectuur van de Fachhochschule te Düsseldorf.

Van Schijndels architectonische werk is door zijn echtgenote Natascha Drabbe als volgt omschreven:

"Zijn architectuur is niet alleen bepaald door de begrippen ruimte en vorm, maar ook door de poëzie die ontstaat door de samenstelling der delen, de geconstrueerde totaliteit. Binnen de Nederlandse traditie heeft zijn werk een ongebruikelijke uitstraling; literaire en poëtische aspecten vermengen zich met een bijna Japanse sfeer van eenvoud en raffinement, met daarnaast een mediterraan gebruik van kleur en licht".[1]

Van de producten die Van Schijndel voor de inrichting van zijn gebouwen ontwierp, verwierven de Delta vaas[2] (producent Meike van Schijndel) en aluminium stapelstoel Fulfil (producent Lensvelt), internationale bekendheid. Voor zijn verlichtingsarmaturen, glasservies en Delta vaas ontving hij diverse internationale prijzen. Deze ontwerpen zijn vertegenwoordigd in de museumcollecties van onder meer het MoMA in New York, de Neue Sammlung in München en het Stedelijk Museum te Amsterdam.

Van Schijndel overleed eind september 1999 op 56-jarige leeftijd na een korte ziekte, kort na zijn benoeming tot Ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw. Na zijn overlijden werd het bureauarchief aan het Nederlands Architectuurinstituut in Rotterdam overgedragen.

Privé bewerken

Van Schijndel was gehuwd met Natascha Drabbe. Zijn dochter uit zijn huwelijk met Jetta Ernst, Meike van Schijndel, trad in zijn voetsporen en is (grafisch) vormgeefster.

Nalatenschap bewerken

 
Appartementen Pieterskerkhof, Utrecht (verbouwing, 1995). Op een binnenterrein erachter is het Van Schijndelhuis (1992) gesitueerd.

Het Van Schijndelhuis[3] (1992) aan het Utrechtse Pieterskerkhof dat hij voor zichzelf ontwierp en waarvoor hij in 1995 de Rietveldprijs ontving, werd in september 1999 door de gemeente Utrecht op de gemeentelijke monumentenlijst[4] geplaatst. Het huis kan iedere eerste zondag van de maand op afspraak voor een rondleiding worden bezocht en wordt ingezet als bijzondere locatie voor culturele activiteiten en bijeenkomsten.

Om het gedachtegoed van Van Schijndel levend te houden en het Van Schijndelhuis in stand te kunnen houden werd in 2008 de Stichting Mart van Schijndel opgericht.[5]

Werk (selectie) bewerken

Architectuur bewerken

Vormgeving bewerken

  • 1963 Driekantig krukje
  • 1963 Kinderstoeltje
  • 1979 Work, hanglamp
  • 1979 Slack, staande lamp, uplighter
  • 1981 Delta vaas[2]
  • 1981 Bishop, tafellamp
  • 1982 Tafelschragen en houten Zevenstoel
  • 1984 Kantinetafels LOKV met blauwe Zevenstoel
  • 1984 Shofloat, wandlamp
  • 1986 Tough & Co, glasservies
  • 1992 Boekenplanken
  • 1996 Stapelstoel Fulfil
  • 1996 Gouden muizentrap armband

Literatuur bewerken

  • Kuper, Marijke (2003). Mart van Schijndel: kleurrijk architect / tekstred. Els Brinkman; foto's: Michel Boesveld ... e.a. NAi Uitgevers, Rotterdam. 166 p. ISBN 90-5662-271-4.
  • Drabbe, Natascha, Hans van Heeswijk & Arjen Oosterman (2014). Van Schijndelhuis : het woonhuis van architect Mart van Schijndel / voorw.: Raymond Richard Neutra; medeauteur & -tekstred: Jane Szita. NDCC Publishers, Amsterdam. 112 p. + USB-kaart met film. ISBN 978-90-803635-0-2.

Externe link bewerken

Zie de categorie Mart van Schijndel van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Mart_van_Schijndel&oldid=67388471"