Les Brown

Les Brown
	Les Brown in 1947
Algemene informatie
Geboortenaam	Lester Raymond Brown
Geboren	14 maart 1912
Geboorteplaats	Reinerton
Overleden	24 januari 2001
Overlijdensplaats	Los Angeles
Land	Verenigde Staten
Werk
Genre(s)	Jazz, bigband, swing
Beroep	Saxofonist, arrangeur, bigbandleider, componist
Instrument(en)	Saxofoon
	(en) AllMusic-profiel; (en) Discogs-profiel; (en) IMDb-profiel; (en) Last.fm-profiel; (en) MusicBrainz-profiel;
Portaal	Muziek

Lester Raymond Brown (Reinerton, 14 maart 1912 - Los Angeles, 24 januari 2001) was een Amerikaanse saxofonist, arrangeur en bigband-leider in de swing. Hij werd het meest bekend als leider van het orkest de Band of Renown, waarmee hij van 1938 tot zijn overlijden in 2001 actief was.

Het begin bewerken

Brown studeerde aan Ithaca Conservatory of Music, de New York Military Academy en Duke University. Tijdens zijn tijd aan Duke University werd hij leider van het dansorkest van de universiteit, de Blue Devils, waarmee hij op de campus en aan de oostkust speelde en in 1936 opnames voor Decca maakte. In 1937 ging hij naar New York, waar hij werkte als arrangeur voor Jimmy Dorsey, Isham Jones en Larry Clinton.

Band of Renown bewerken

In 1938 formeerde hij met geld van zijn vader een orkest van twaalf man, waarmee hij in Hotel Edison in Manhattan ging spelen. De bigband speelde hier ook live op de radio en was zo succesvol, dat de groep een platencontract kreeg van RCA Victor. Het orkest bracht in die tijd meestal covers van standards en hits van andere bands. Rond 1939 nam Les Brown Doris Day als zangeres aan, maar de getalenteerde Day zong maar kort in de band, ze verliet de groep binnen een jaar om te trouwen. In 1942 werd de groep in het radioprogramma "Spotlight Band", waarin het orkest regelmatig optrad, aangekondigd als Les Brown & His Band of Renown. Deze naam bleef hangen en Les Brown besloot onder deze naam verder te gaan. In datzelfde jaar verscheen Brown met de band voor het eerst in een film, "Seven Days' Leave", met onder meer Lucille Ball.

In 1943 kwam een gescheiden Doris Day terug als zangeres. Een jaar later zong Day met het orkest voor Columbia Records het nummer "Sentimental Journey", dat een enorme hit werd: het haalde in Amerika de eerste plaats. Het werd het 'thuiskomst-nummer' voor de soldaten die in Amerika terugkeerden na de oorlog en vanwege het grote succes werd het de herkenningsmelodie van Les Brown. Met zijn orkest haalde Brown nog negen keer de eerste plaats van de Amerikaanse hitparade.

Na de oorlog bewerken

Tegen het einde van de oorlog besloot Brown meer aandacht aan zijn gezin te schenken en stopte hij tijdelijk met toeren. Begin 1947 was hij terug met een nieuw orkest, bestaande uit freelancers, om voor een lange tijd optredens te geven in de Hollywood Bowl. In de tweede helft van de jaren veertig ging de orkestleider samenwerken met de komiek Bob Hope, waarmee hij achttien USO-tournees maakte voor Amerikaanse troepen die overal in de wereld gestationeerd waren. Ook trad Brown met Hope op radio en televisie op, zoals in de veelbekeken Bob Hope Christmas Specials. De samenwerking van Brown en Hope duurde bijna vijftig jaar.

Capitol bewerken

In de jaren vijftig maakte Les Brown albums voor Coral en, vanaf 1955, Capitol Records. In zijn Capitol-tijd had hij verschillende hits. Een groep met sidemen van Brown, het Dave Pell Octet was in die jaren eveneens succesvol. Het orkest werd eind jaren vijftig de huisband van The Steve Allen Show (1959-1961) en later de huisband van de televisieshow van Dean Martin (1965-1972). Les Brown heeft opgetreden met alle grote naoorlogse sterren, waaronder Frank Sinatra, Ella Fitzgerald en Nat King Cole. In de laatste jaren van zijn leven trad hij nog steeds op, zo'n zestig keer per jaar. Zijn laatste concert was in 2000, toen hij 88 was.

Overlijden bewerken

Les Brown overleed aan de gevolgen van longkanker. Na zijn dood werd de leiding van de Band of Renown overgenomen door zijn zoon, Les Brown, Jr.. In 2010 werd de bandleider opgenomen in de North Carolina Music Hall of Fame. Op zijn honderdste geboortedag werd een straat in Reinerton omgedoopt in Les Brown Lane. In zijn geboortestad wordt sinds 2006 ieder jaar het Les Brown Big Band Festival gehouden.

Een kleinzoon van Les Brown is de televisieregisseur en medebedenker van "Phineas and Ferb", Jeff "Swampy" Marsh.

Discografie (selectie) bewerken

All Weather Music, Coral, 1951
Over the Rainbow, Coral, 1951
You're My Everything, Coral, 1951
Le's Dance, Coral, 1953
I've Got My Love to Keep Me Warm, 1955
Les Brown All-Stars, Capitol, 1955
Les Brown's in Town, Capitol, 1956 (Jazz Beat, 2007)
That Sound of Renown, Coral, 1956
Composer's Holiday, Capitol, 1957
Jazz Song Book, Coral, 1960
The Uncollected Les Brown, vol. 1 (1944-1946) (radio-opnames, met Doris Day), Hindsight Records, 1977
The Uncollected Les Brown, vol. 2 (1949) (radio-opnames), Hindsight, 1978
1944-1946, Circle Records, 1986
22 Original Big Band Recordings (1957), Hindsight, 1987
Anything Goes, USA Records, 1990
Best of Les Brown and His Band of Renown (opnames Capitol), Curb Records, 1993
The Les Brown Show from Hollywood 1953 (met o.m. Johnny Mercer), Magic Records, 1994
The Essence of Les Brown, Legacy/Sony Music, 1994
Les Brown and His Band of Renown (radio-opnames 1957), Hindsight, 1994
Live at Elitch Gardens, part 1 & 2 (opnames 1959), Status Records, 1994
Lullaby in Rhythm, Drive Archive, 1995
Hollywood Palladium (radio-opnames), Canby Records, 1995
The Uncollected Les Brown, vol. 3 (1949), Hindsight, 1995
Les Brown and His Great Vocalists, Legacy/Sony Music, 1995
Les Brown Songbook (singles van Brown op Coral, 1951-1954), Varese Vintage, 1998
V-Disc Recordings, Collectors' Choice Music, 2000
Dance to South Pacific/The Les Brown Story (2 lp's op 1 cd), EMI, 2001
Jubilee on the Air (radio-opnames), Canby Records, 2001
Bandland/Revolution in Sound (2 Columbia-albums op 1 cd), Collectables Records, 2001
Original Studio Radio Transcriptions, Swing Factory, 2002
Best of the Capitol Years, Capitol, 2002
Midnight Sun, Past Perfect, 2002
S'Wonderful 1949-50 Recordings, Jazz Band, 2002
Sweetest Sounds (met Rosemary Clooney), Sounds of Yesteryear, 2002
The Lerner and Loewe Bandbook/Richard Rodgers Bandbook (2 Columbia-albums jaren zestig op 1 cd), Collectables, 2002
Perdido (4 cd's, Japan), Membran/Quadromania Klassik, 2004
Sentimental Journey with Les Brown, Dutton Vocalion, 2006
Complete Songbooks, Capitol (Lone Hill Jazz), 2006
Play the Gershwin Bandbook/The Explosive Sound of Les Brown (2 lp's op 1 cd), Lone Hill Jazz, 2007
Centurion Jazz, Centurion Records, 2007
Dancers Choice, Hallmark Recordings, 2008

Filmografie (selectie) bewerken

Seven Days' Leave
Rock-A-Billy baby, 1957
The Nutty Professor, 1963