Kayoa
Kayoa (ook Kajoa en in de plaatselijke taal Pulau Urimatiti), is een eilandengroep van het regenschap Halmahera Selatan in de provincie Noord-Molukken van Indonesië.
| Eiland van Indonesië | |
|---|---|
| |
| Locatie | |
| Land | Indonesië |
| Eilandengroep | Molukken |
| Provincie | Noord-Molukken |
| Locatie | Grote Oceaan |
| Coördinaten | 0°3'7,99"NB, 127°26'7,01"OL |
| Algemeen | |
| Lengte | ca. 16 km |
| Breedte | 7 km (max) |
| Hoogste punt | 422 m (gunung Tigalalu) |
| Detailkaart | |
| |
Beschrijving bewerken
Het hoofdeiland Kayoa ligt aan het zuideinde van een keten van vulkanische eilanden ten westen van het eiland Halmahera. Ten noorden ligt het eiland Makian en zuiden liggen de Batjaneilanden. Het hoofdeiland Kayoa is ongeveer 16 km lang en maxiaal 7 km breed. Van noord naar zuid loopt een rij heuvels over het eiland.
Eeuwen lang waren de eilanden de enige plaats ter wereld waar de kruidnagels werden verbouwd. Kayoa ligt dicht bij de evenaar en heeft een moessonklimaat met twee seizoen met soms hevige regenval.
De hoogste top is de stratovulkaan gunung Tigalu (422 m).
Uit archeologisch onderzoek bleek dat het eiland al meer dan 3500 jaar geleden bewoners had die landbouw bedreven en honden en varkens als huisdieren erop na hielden.
Op 16 oktober 1858 bezocht de Britse natuuronderzoeker Alfred Russel Wallace het eiland en geeft in zijn boek The Malay Archipelago een uitgebreide beschrijving van de soorten kevers die hij daar aantreft.
Op het eiland komen 74 soorten vogels voor waaronder minstens vier soorten die als kwetsbaar of bedreigd op de Rode Lijst van de IUCN staan, zoals de Molukse kraai (Corvus validus).[1]
Bronnen, noten en/of referenties
|