Honingbes
De honingbes of blauwe honingbes (Lonicera caerulea) is een plant uit de kamperfoeliefamilie (Caprifoliaceae). Het is afkomstig uit de koele gematigde zone van het noordelijk halfrond in landen zoals Canada, Japan, Rusland en Polen. De honingbes is een bladverliezende struik die 1,5–2 m hoog kan worden. De bladeren zijn tegenovergesteld, ovaal, 3-8 cm lang en 1-3 cm breed, grijsgroen, met een licht wasachtige textuur. De bloemen zijn geelachtig wit, 12-16 mm lang, met vijf gelijke lobben; ze worden in paren op de scheuten geproduceerd. De vrucht is een eetbare blauwe bes, enigszins rechthoekig in vorm met een gewicht van 1,3 tot 2,2 gram en een diameter van ongeveer 1 cm.[1]
| Honingbes | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||||||
| Lonicera coerulea | |||||||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||||||
| Lonicera caerulea L. | |||||||||||||||||||
| Synoniemen | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||||||||
Honingbes op  Wikispecies
| |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Variëteiten bewerken
Er worden verschillende variëteiten onderscheiden met elk een eigen verspreidingsgebied:[2]
- Lonicera caerulea var. altaica; Noord-Azië,
- Lonicera caerulea var. caerulea; Europa,
- Lonicera caerulea var. cauriana; Westelijk Noord-Amerika,
- Lonicera caerulea var. dependens; Centraal-Azië,
- Lonicera caerulea var. edulis; Oost-Azië,
- Lonicera caerulea var. emphyllocalyx; Oost-Azië,
- Lonicera caerulea var. kamtschatica; Noordoost Azië,
- Lonicera caerulea var. pallasii; Noord-Azië; noordoost Europa,
- Lonicera caerulea var. villosa; Oostelijk Noord-Amerika.
Verspreiding en leefgebied bewerken
De soort is circumpolair, voornamelijk gevonden in of nabij de wetlands van de taiga-bossen in zware turf bodems.[3] Het kan echter ook worden gevonden in kalkrijke bodems, in bergen en langs de kusten van Noordoost-Azië en Noordwest-Noord-Amerika. De plant is winterhard en kan temperaturen verdragen onder de -47 graden Celsius.[4]
Teelt en gebruik bewerken
Planten van veel honingbes-cultivars kunnen 1,5 tot 2 meter hoog en breed worden. Voor een optimale productiviteit is overvloedig zonlicht en een goed doorlatende bodem met veel organische stof en een relatief hoge bodemzuurgraad van 3,9-7,7 (optimaal 5,5-6,5) gewenst. Honingbessen zijn toleranter voor natte omstandigheden dan de meeste fruitsoorten.[4]
Elke bes heeft ongeveer 20 zaden die qua vorm en grootte lijken op tomatenzaden, maar zij zijn niet merkbaar tijdens het eten van de vrucht.[5]
Honingbessen kunnen al worden geoogst in het late voorjaar of de vroege zomer.[4] De bessen zijn klaar om te oogsten wanneer niet alleen de buitenste laag maar ook de binnenste laag donkerpaars of blauw gekleurd is. Wanneer alleen de buitenste laag donkerblauw is, en er gerijpt uitziet, heeft de binnenste laag nog een zure smaak.[4].Er zijn twee compatibele variëteiten nodig voor kruisbestuiving en vruchtzetting. Het kan drie tot vier jaar duren voordat de planten een overvloedige oogst produceren.[4] De gemiddelde productie op een goede struik is ongeveer 3 kg en kan 30 jaar worden behouden.[4]
Honingbessen kunnen worden gebruikt in verschillende verwerkte producten, zoals gebak, jam, sap, ijs, yoghurt, sauzen, snoep en wijn die qua kleur en smaak vergelijkbaar is met rode druiven of kersenwijn.[4]
Afbeeldingen bewerken
-
Honingbes-producten op een Japanse markt -
Honingbes - bessen en bladeren -
Honingbes - bloemen -
Honingbes - blad
Bronnen, noten en/of referenties
|