Wikipedia

Grand Prix Formule 1 van de Verenigde Staten Oost 1987

De Grand Prix Formule 1 van de Verenigde Staten Oost 1987 werd gehouden op 21 juni 1987 in Detroit.

Verslag bewerken

Kwalificatie bewerken

Op vrijdag was Nigel Mansell het snelste in beide kwalificatie-sessies, voor de Lotus van Ayrton Senna en Nelson Piquet in de tweede Williams. Op zaterdag nam Senna kort de eerste plaats over, maar Mansell herstelde de situatie en pakte zijn vierde pole-position in vijf races. Eddie Cheever werd zesde met de Arrows voor de McLaren van Alain Prost.

Race bewerken

Na een nacht regen en een natte warm-up, werd er gestart op een droog circuit. De eerste drie behielden hun positie, terwijl Cheever naar de vierde plaats sprong. Teo Fabi klom op van de achtste naar de vijfde plaats, gevolgd door Michele Alboreto, Prost, Thierry Boutsen en Stefan Johansson. In de derde ronde ging Prost van de baan, waarop hij over brokstukken van een andere wagen reed. Hierdoor kreeg hij een lekke band, waardoor Cheever de derde plaats kon overnemen. Slechts drie ronden later reed Fabi Cheever aan, waardoor de Amerikaan ook een lekke band kreeg. De neus van Fabi's wagen brak ook af, waardoor hij onmiddellijk uitgeschakeld werd. Cheever kon de pits nog bereiken maar werd teruggeslagen naar de 19de plaats.

In de tiende ronde reed Mansell vijf seconden voor Senna, 23 seconden voor Alboreto die op de derde plaats reed. Senna kreeg remproblemen, waardoor hij maar net een botsing met de muur kon vermijden. Hij ging hierdoor vertragen om zijn remmen te laten afkoelen, waardoor hij drie seconden per ronde verloor. Senna had geluk doordat Alboreto in de 25ste ronde met versnellingsbakproblemen moest opgeven, waardoor hij weer wat voorsprong had op de derde, Prost. In de volgende ronde begon Senna de achtervolging op Mansell.

Na zesentwintig ronden begon Mansell krampen te krijgen in zijn been. Daarnaast duurde zijn pitstop in de 34ste ronde 18 seconden door problemen met de bout aan het recht achterwiel. Tijdens de pitstop had hij ook erg veel last van de krampen in zijn been doordat hij het rempedaal langer dan normaal moest inhouden. Prost, ondertussen op de tweede plaats, had dan weer problemen met de remmen en versnellingsbak.

Senna constateerde in de 39ste ronde dat hij de race kon uitrijden met zijn eerste set banden. In de vijftigste ronde reed de Braziliaan al één minuut voor op de rest van het veld. Mansell was intussen uitgeput. In de 53ste ronde gingen Piquet en Prost hem voorbij. Drie ronden deed Gerhard Berger hetzelfde. Mansells doorzettingsvermogen zorgde er wel voor dat hij de vijfde plaats pakte, voor Cheever die het laatste punt pakte.

Intussen begon het licht te regenen, maar het bleek nooit een probleem voor Senna. Hij won de race, de laatste overwinning voor Lotus.

Uitslag bewerken

Positie Nr Rijder Team Ronden Tijd/Opgave Startplaats Punten
1 12   Ayrton Senna Lotus-Honda 63 1:50:16.358 2 9
2 6   Nelson Piquet Williams-Honda 63 + 33.819 3 6
3 1   Alain Prost McLaren-TAG 63 + 45.327 5 4
4 28   Gerhard Berger Ferrari 63 + 1:02.601 12 3
5 5   Nigel Mansell Williams-Honda 62 + 1 Ronde 1 2
6 18   Eddie Cheever Arrows-Megatron 60 + 3 Rondes 6 1
7 2   Stefan Johansson McLaren-TAG 60 + 3 Rondes 11  
8 10   Christian Danner Zakspeed 60 + 3 Rondes 16  
9 7   Riccardo Patrese Brabham-BMW 60 + 3 Rondes 9  
10 25   René Arnoux Ligier-Megatron 60 + 3 Rondes 21  
11 (1) 3   Jonathan Palmer Tyrrell-Ford 60 + 3 Rondes 13  
12 (2) 14   Pascal Fabre AGS-Ford 58 + 5 Rondes 26  
NF 20   Thierry Boutsen Benetton-Ford 52 Remmen 4  
NF 26   Piercarlo Ghinzani Ligier-Megatron 51 Koppeling 23  
NF 4   Philippe Streiff Tyrrell-Ford 44 Wiel 14  
NF 30   Philippe Alliot Larrousse-Ford 38 Ongeluk 20  
NF 27   Michele Alboreto Ferrari 25 Versnellingsbak 7  
NF 24   Alessandro Nannini Minardi-Motori Moderni 22 Versnellingsbak 18  
NF 9   Martin Brundle Zakspeed 16 Turbo 15  
NF 17   Derek Warwick Arrows-Megatron 12 Ongeluk 10  
NF 16   Ivan Capelli March-Ford 9 Elektrisch probleem 22  
NF 19   Teo Fabi Benetton-Ford 6 Ongeluk 8  
NF 21   Alex Caffi Osella-Alfa Romeo 3 Transmissie 19  
NF 8   Andrea de Cesaris Brabham-BMW 2 Versnellingsbak 17  
NF 23   Adrián Campos Minardi-Motori Moderni 1 Ongeluk 25  
NF 11   Satoru Nakajima Lotus-Honda 0 Ongeluk 24  
  • De nummers tussen haakjes zijn de plaatsen voor de Jim Clark-trofee.

Statistieken bewerken

Pole-position Nigel Mansell Williams-Honda 1:39.264
Snelste ronde Ayrton Senna Lotus-Honda 1:40.464


Vorige race:
Grand Prix van Monaco 1987 		FIA Formule 1 Wereldkampioenschap
38e seizoen (1987) 		Volgende race:
Grand Prix van Frankrijk 1987
Vorige race:
Grand Prix van de Verenigde Staten Oost 1986 		Grand Prix van de Verenigde Staten Oost Volgende race:
Grand Prix van de Verenigde Staten Oost 1988
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Grand_Prix_Formule_1_van_de_Verenigde_Staten_Oost_1987&oldid=50373638"