Wikipedia

Grand Prix-wegrace van Spanje 1970

De Grand Prix-wegrace van Spanje 1970 was de dertiende en afsluitende race van het wereldkampioenschap wegrace voor motorfietsen in het seizoen 1970. De races werden verreden op 27 september 1970 op het Circuito de Montjuïc, een stratencircuit in de wijk Sants-Montjuïc in Barcelona.

Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Grand Prix-wegrace van Spanje 1970
Officiële naam Gran Premio de España 1970
Land Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Spanje
Datum 27 september 1970
Organisator FIM
500 cc
Snelste ronde Vlag van Italië Angelo Bergamonti
Eerste Vlag van Italië Angelo Bergamonti
Tweede Vlag van Nieuw-Zeeland Ginger Molloy
Derde Vlag van Italië Giuseppe Mandolini
350 cc
Snelste ronde Vlag van Italië Angelo Bergamonti
Eerste Vlag van Italië Angelo Bergamonti
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk Rodney Gould
Derde Vlag van Zweden Kent Andersson
250 cc
Snelste ronde Vlag van Zweden Kent Andersson
Eerste Vlag van Zweden Kent Andersson
Tweede Vlag van Nieuw-Zeeland Ginger Molloy
Derde Vlag van Italië Silvio Grassetti
125 cc
Snelste ronde Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Ángel Nieto
Eerste Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Ángel Nieto
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk Barry Sheene
Derde Vlag van Zweden Börje Jansson
50 cc
Snelste ronde Vlag van Duitsland Rudolf Kunz
Eerste Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Salvador Cañellas
Tweede Vlag van Duitsland Rudolf Kunz
Derde Vlag van Nederland Jan de Vries

Algemeen bewerken

MV Agusta had in de vorige race, de GP des Nations, een tweede rijder naast Giacomo Agostini gecontracteerd: Angelo Bergamonti. Agostini, die alle GP's tot dan toe gewonnen had en al in juli wereldkampioen 350- en 500 cc was geworden, liet de Grand Prix van Spanje over aan Bergamonti, die prompt twee klassen won. In Italië was Rodney Gould wereldkampioen 250 cc geworden. Dieter Braun was in augustus wereldkampioen 125 cc geworden en Ángel Nieto werd in Italië 50cc-kampioen. Spanning om de wereldtitels was er dus niet meer.

500 cc bewerken

In Spanje liet Agostini de eer aan zijn "opvolger", Angelo Bergamonti. Die reed in de training al 2 seconden van het ronderecord van Agostini uit 1968 af. In de race bleef alleen Ginger Molloy in dezelfde ronde. Bergamonti had weliswaar een slechte start gehad, maar halverwege de eerste ronde kwam hij al aan de leiding en na twee ronden had hij al 10 seconden voorsprong. Molloy moest zich eerst langs Giuseppe Mandolini (Aermacchi) en Roberto Gallina (Paton) vechten. Mandolini werd uiteindelijk derde.

Uitslag 500 cc bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Angelo Bergamonti MV Agusta 1h 15' 14" 12 15
2   Ginger Molloy Kawasaki +1' 54" 83 12
3   Giuseppe Mandolini Aermacchi +1 ronde 10
4   Tommy Robb Seeley-Matchless +1 ronde 8
5   Roberto Gallina Paton +1 ronde 6
6   Martin Carney Kawasaki +1 ronde 5
7   Martti Pesonen Yamaha +2 ronden 4
8   Christian Ravel Kawasaki +2 ronden 3
9   Dave Simmonds Kawasaki +2 ronden 2
10   Gordon Keith Velocette +3 ronden 1
11   John Burgess Petty-Norton +4 ronden
DNF   Gyula Marsovszky Kawasaki
DNF   John Dodds Linto
DNF   Barry Sheene Bultaco
DNF   Bo Granath Husqvarna
DNF   Jack Findlay Seeley-Suzuki
DNF   Alberto Pagani Linto
DNF   Lewis Young Honda
DNF   Terry Dennehy Honda
DNF   Maurice Hawthorne Linto

350 cc bewerken

In de 350cc-klasse in Spanje (zonder Giacomo Agostini) wist Kent Andersson alleen in de eerste ronde voor Angelo Bergamonti te blijven. Daarna reed die laatste met gemak weg om met een grote voorsprong te winnen. Hij verbeterde het ronderecord met 14 seconden, maar dat was dan ook al in 1954 gereden door Fergus Anderson met een Moto Guzzi Monocilindrica 350. Teamgenoten Kent Andersson en Rodney Gould maakten er samen een leuke strijd om de tweede plaats van maar gingen pas vlak voor de finish serieus de strijd aan. Gould won met slechts een wiellengte.

Uitslag 350 cc bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Angelo Bergamonti MV Agusta 1h 15' 07" 63 15
2   Rodney Gould Yamaha +1' 31" 52 12
3   Kent Andersson Yamaha +1' 31" 70 10
4   Martti Pesonen Yamaha +1 ronde 8
5   Dieter Braun Yamaha +1 ronde 6
6   Terry Dennehy Yamaha +1 ronde 5
7   Roberto Gallina Aermacchi +1 ronde 4
8   Tommy Robb Yamaha +2 ronden 3
9   Martin Carney Kawasaki +2 ronden 2
10   Bo Granath Yamaha +3 ronden 1
11   Hans-Dieter Görgen Yamaha +3 ronden
12   Lewis Young Aermacchi +3 ronden

250 cc bewerken

In Spanje vertrokken Rodney Gould, Kent Andersson en Ginger Molloy (voor het eerst op een Yamaha) als snelsten, maar ze werden alle drie gepasseerd door de jonge Teuvo Länsivuori (Yamaha). Die bouwde al snel een grote voorsprong op. Gould, inmiddels al zeker van de wereldtitel, stopte in de vijfde ronde als protest tegen het vele stof op de baan dat daar voor aanvang van de 125cc-race over een oliespoor was gegooid. Länsivuori ging door, maar viel terug door een losse draad van zijn ontsteking. Andersson passeerde hem en zes ronden later viel Länsivuori helemaal uit door een gat in een zuiger. Andersson won met een ruime voorsprong op Ginger Molloy, die op zijn beurt weer 40 seconden voorsprong had op Silvio Grassetti.

Uitslag 250 cc bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Kent Andersson Yamaha 1h 04' 25" 52 15
2   Ginger Molloy Yamaha +0' 42" 33 12
3   Silvio Grassetti Yamaha +1' 30" 10 10
4   Gyula Marsovszky Yamaha +1' 38" 71 8
5   Oronzo Memola Yamaha +1 ronde 6
6   Bosse Granath Yamaha +1 ronde 5
7   Alberto Pagani Aermacchi +1 ronde 4
8   Maurice Hawthorne Yamaha +1 ronde 3
9   Cees van Dongen Yamaha +2 ronden 2
10   Börje Jansson Yamaha +2 ronden 1
11   Dave Browning Yamaha +2 ronden
12   Francesco Villa Villa +3 ronden
DNF   Rodney Gould Yamaha protest
DNF   Teuvo Länsivuori Yamaha zuiger

125 cc bewerken

In Spanje begon de 125cc-race in een chaos. Kort voor de race verloor een vrachtauto olie op de baan en in hun ijver het oliespoor af te dekken gebruikten de marshals te veel cement, waardoor de eerste rijders een grote stofwolk veroorzaakten. Börje Jansson pakte de leiding, maar viel terug achter de strijdende Ángel Nieto en Gilberto Parlotti. Nieto wilde zijn thuispubliek graag een overwinning schenken, maar de posities wisselden voortdurend. Dave Simmonds wist langzaam dichterbij te komen en hij werd gevolgd door de 20-jarige Barry Sheene, die de oude Suzuki RT 67 van Stuart Graham had. In de negende ronde viel Parlotti met technische problemen terug. Nieto bouwde een flinke voorsprong op, maar viel in een haarspeldbocht. Toen hij weer verder kon rijden was hij gepasseerd door Simmonds en Sheene. Er volgde een gevecht tussen deze drie rijders die steeds binnen een halve seconde van elkaar bleven, tot Simmonds vier ronden voor het einde moest opgeven. Sheene bleef tot twee ronden voor de finish op kop, maar moest uiteindelijk het hoofd buigen voor Nieto. Jansson werd derde, 0,7 seconden vóór Dieter Braun.

Uitslag 125 cc bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Ángel Nieto Derbi 54' 13" 67 15
2   Barry Sheene Suzuki +08" 13 12
3   Börje Jansson Maico +47" 38 10
4   Dieter Braun Suzuki +48" 15 8
5   Giuseppe Mandolini Villa +1' 57" 14 6
6   John Dodds Aermacchi +1 ronde 5
7   José Medrano Bultaco +1 ronde 4
8   Aalt Toersen Suzuki +2 ronden 3
9   Ulrich Graf Honda +2 ronden 2
10   Benjamín Grau Bultaco +2 ronden 1
11   Cees van Dongen Yamaha +2 ronden
12   Ginger Molloy Bultaco +2 ronden
13   Ramón Galí Bultaco +3 ronden
14   Dave Bedlington Maico +3 ronden
DNF   Gilberto Parlotti Morbidelli
DNF   Dave Simmonds Kawasaki

50 cc bewerken

In de 50cc-race ging Ángel Nieto zes ronden lang aan de leiding, maar toen zijn motor toeren verloor werd de kop overgenomen door Jan de Vries, gevolgd door Salvador Cañellas en Rudolf Kunz. De Vries bleef lang aan de leiding, maar vijf ronden voor het einde ontstond een lange strijd met Kunz en Cañellas. Vlak voor de finish wist Cañellas de leiding te pakken en hij won met de kleinste voorsprong van de dag (0,2 seconden) van Kunz. De Vries werd derde.

Uitslag 50 cc bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Salvador Cañellas Derbi 34' 22" 46 15
2   Rudolf Kunz Kreidler +00" 19 12
3   Jan de Vries Van Veen-Kreidler +00" 20 10
4   Ángel Nieto Derbi +19" 47 8
5   Juan Bordons Derbi +59" 27 6
6   Ulrich Graf Kreidler +2' 23" 72 5
7   Federico van der Hoeven Kreidler +1 ronde 4
8   Ludwig Fassbender Kreidler +1 ronde 3
9   Franco Ringhini Morbidelli +1 ronde 2
10   Gottlob Schweikardt Kreidler +1 ronde 1
11   Siegfried Lohmann Kreidler +1 ronde
12   Oronzo Memola Kreidler +1 ronde
Vorige race:
Grand Prix-wegrace der Naties 1970 		FIM wereldkampioenschap wegrace
22e seizoen (1970) 		Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Oostenrijk 1971
Vorige race:
Grand Prix-wegrace van Spanje 1969 		Grand Prix-wegrace van Spanje Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Spanje 1971
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Grand_Prix-wegrace_van_Spanje_1970&oldid=59681320"