Grand Prix-wegrace van Finland 1971

De Grand Prix-wegrace van Finland 1971 was de negende race van het wereldkampioenschap wegrace-seizoen 1971. De races werd verreden op 31 juli en 1 augustus 1971 op het stratencircuit Imatra (Zuid-Finland). In dit weekend werd het wereldkampioenschap in de 350cc-klasse beslist.

Vlag van Finland Grand Prix-wegrace van Finland 1971
Officiële naam Suomen Grand Prix
Land Vlag van Finland Finland
Datum 31 juli en 1 augustus 1971
Organisator FIM
500 cc
Snelste ronde Vlag van Italië Giacomo Agostini
Eerste Vlag van Italië Giacomo Agostini
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk Dave Simmonds
Derde Vlag van Nederland Rob Bron
350 cc
Snelste ronde Vlag van Italië Giacomo Agostini
Eerste Vlag van Italië Giacomo Agostini
Tweede Vlag van Finland Jarno Saarinen
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Billie Nelson
250 cc
Snelste ronde Vlag van Finland Jarno Saarinen
Eerste Vlag van Verenigd Koninkrijk Rodney Gould
Tweede Vlag van Australië John Dodds
Derde Vlag van Duitsland Dieter Braun
125 cc
Snelste ronde Vlag van Verenigd Koninkrijk Barry Sheene
Eerste Vlag van Verenigd Koninkrijk Barry Sheene
Tweede Vlag van Duitsland Dieter Braun
Derde Vlag van Duitsland Gert Bender
Zijspan
Snelste ronde Vlag van Duitsland Siegfried Schauzu/Vlag van Duitsland Wolfgang Kalauch
Eerste Vlag van Duitsland Horst Owesle/Vlag van Verenigd Koninkrijk Peter Rutterford
Tweede Vlag van Duitsland Richard Wegener/Vlag van Duitsland Adi Heinrichs
Derde Vlag van Zwitserland Jean-Claude Castella/Vlag van Zwitserland Albert Castella

Algemeen bewerken

In 1971 stak een aantal coureurs het houten toiletgebouw in Imatra in brand, onder het motto "als praten niet helpt". Het politieonderzoek leverde niets op, maar de pers wist wel dat "een rijder met veel kampioenspunten"[1] 20 liter benzine over het gebouwtje had gegooid, waarna een aantal andere coureurs er brandende lucifers op hadden gegooid. De burgemeester beloofde nieuwe toiletten te laten bouwen.

500 cc bewerken

In de 500cc-race waren Rob Bron en Dave Simmonds de enigen die in dezelfde ronde als Giacomo Agostini finishten, maar Bron kon Simmonds net niet voor blijven, waardoor hij op 0,8 seconde derde werd. Keith Turner werd vierde.

Uitslag 500 cc bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Giacomo Agostini MV Agusta 57’ 27” 8 15
2   Dave Simmonds Kawasaki +2’ 19” 6 12
3   Rob Bron Suzuki +2’ 20” 4 10
4   Keith Turner Suzuki +1 ronde 8
5   Jack Findlay Suzuki +1 ronde 6
6   Matti Salonen Yamaha +1 ronde 5
7   Alberto Pagani Linto +1 ronde 4
8   Lothar John Yamaha +1 ronde 3
9   Tommy Robb Seeley +1 ronde 2
10   Paul Eickelberg Yamaha +1 ronde 1
DNF   Eric Offenstadt Kawasaki
DNF   Kaarlo Koivuniemi Seeley-Matchless
DNF   Frank Perris Seeley
DNF   Bo Granath Husqvarna
DNF   Maurice Hawthorne Kawasaki
DNF   Hans-Otto Butenuth BMW
DNF   Johnny Bengtson Kawasaki
DNF   Pentti Lehtelä Yamaha
DNF   Charlie Dobson Seeley
DNF   Gyula Marsovszky Linto
DNF   Hanny Kuparinen Suzuki
DNF   Börje Andersson Honda
DNF   Sven-Olof Gunnarsson Kawasaki
DNF   Kai Kuparinen Suzuki
DNF   Borge Nielsen Honda
DNF   Osmo Hansen Linto
DNF   Ari Heikkilä Matchless
DNF   Anssi Resko Suzuki

350 cc bewerken

In Finland won Giacomo Agostini zoals gewoonlijk de 350cc-race, maar toch was dit een bijzondere overwinning, want hiermee haalde hij zijn tiende wereldtitel binnen, waardoor hij Mike Hailwood en Carlo Ubbiali (beiden negen wereldtitels) voorbij streefde. Jarno Saarinen werd tweede en ging daardoor Theo Bult (die niet in Finland kon starten) in de tussenstand voorbij. Billie Nelson (Yamaha) werd derde.

Uitslag 350 cc bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Giacomo Agostini MV Agusta 57’ 57” 7 15
2   Jarno Saarinen Yamaha +28” 5 12
3   Billie Nelson Yamaha 10
4   Walter Sommer Yamaha +1 ronde 8
5   Tommy Robb Yamaha +1 ronde 6
6   László Szabó Yamaha +1 ronde 5
7   Jerry Lancaster Yamsel +1 ronde 4
8   Maurice Hawthorne Yamaha +1 ronde 3
9   Hans-Dieter Görgen Yamaha +1 ronde 2
10   Lothar John Yamaha +1 ronde 1

250 cc bewerken

Tegen alle verwachtingen in verscheen de geblesseerde Phil Read[2] in Finland. Hij werd ondanks zijn lichamelijke ongemakken toch nog tiende, kreeg één punt en behield de leiding in het kampioenschap. Rodney Gould won in Finland vóór John Dodds en Dieter Braun.

Uitslag 250 cc bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Rodney Gould Yamaha 53’ 59” 3 15
2   John Dodds Yamaha +10 » 1 12
3   Dieter Braun Yamaha +19” 10
4   Chas Mortimer Yamaha +30 » 7 8
5   Gyula Marsovszky Yamaha +34 » 9 6
6   Jarno Saarinen Yamaha +52 » 3 5
7   Walter Sommer Yamaha 4
8   Börje Jansson Yamasaki 3
9   Billie Nelson Yamaha 2
10   Phil Read Yamaha 1

125 cc bewerken

Barry Sheene haalde in Finland zijn derde overwinning in de 125cc-klasse en stond nu met een flinke voorsprong aan de leiding van het wereldkampioenschap. Ángel Nieto viel uit, Dieter Braun (Maico) werd tweede en Gert Bender (Maico) werd derde.

Uitslag 125 cc bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Barry Sheene Suzuki 46’ 49” 7 15
2   Dieter Braun Maico +1’ 25” 3 12
3   Gert Bender Maico +1’ 39” 3 10
4   Jürgen Lenk MZ +1’ 40” 7 8
5   Dave Simmonds Kawasaki +1’ 43” 4 6
6   Chas Mortimer Yamaha +1’ 47” 5 5
7   Alberto Pagani Derbi +2’ 35” 2 4
8   Ryszard Mankiewicz MZ +1 ronde 3
9   Seppo Kangasniemi Maico 2
10   Bernd Köhler MZ 1
DNF   Ángel Nieto Derbi

Zijspanklasse bewerken

Horst Owesle reed in Finland met Peter Rutterford in het zijspan. Ze wonnen de race vóór Richard Wegener/Adi Heinrichs en de gebroeders Castella. Hierdoor konden met nog slechts één race te gaan drie combinaties wereldkampioen worden: Owesle had 60 punten, Arsenius Butscher 55 en Georg Auerbacher 49.

Uitslag zijspanklasse bewerken

Pos Coureur Bakkenist Merk Tijd Punten
1   Horst Owesle   Peter Rutterford Münch-URS 47’ 45” 9 15
2   Richard Wegener   Adi Heinrichs BMW +1’ 04” 9 12
3   Jean-Claude Castella   Albert Castella BMW +2’ 17” 2 10
4   Rudi Kurth   Dane Rowe CAT-Crescent +1 ronde 8
5   Hermann Binding   Helmut Fleck BMW +1 ronde 6
6   Wolfgang Klenk   Roland Veil BMW 5
7   Pentti Moskari   Matti Sigvart Honda 4
8   Jaakko Palomäki   Kenneth Calenius BMW 3
9   Egon Schons   Karl Lauterbach BMW 2
DNF   Arsenius Butscher   Josef Huber BMW
DNF   Siegfried Schauzu   Wolfgang Kalauch BMW
DNF   Heinz Luthringshauser   Hans-Jürgen Cusnik BMW
Vorige race:
Grand Prix-wegrace van Zweden 1971
FIM wereldkampioenschap wegrace
23e seizoen (1971)
Volgende race:
Ulster Grand Prix 1971

Vorige race:
Grand Prix-wegrace van Finland 1970
Grand Prix-wegrace van Finland Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Finland 1972