Wikipedia

Grand Prix-wegrace van Duitsland 1971

De Grand Prix-wegrace van Duitsland 1971 was tweede race van wereldkampioenschap wegrace in het seizoen 1971. De race werd verreden op 16 mei 1971 op de Hockenheimring nabij Hockenheim.

Vlag van Duitsland Grand Prix-wegrace van Duitsland 1971
Grand Prix-wegrace van Duitsland 1971
Land Vlag van Duitsland Duitsland
Datum 16 mei 1971
Organisator FIM
500 cc
Snelste ronde Vlag van Italië Giacomo Agostini
Eerste Vlag van Italië Giacomo Agostini
Tweede Vlag van Nederland Rob Bron
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Ron Chandler
350 cc
Snelste ronde Vlag van Italië Giacomo Agostini
Eerste Vlag van Italië Giacomo Agostini
Tweede Vlag van Hongarije László Szabó
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Paul Smart
250 cc
Snelste ronde Vlag van Verenigd Koninkrijk Phil Read
Eerste Vlag van Verenigd Koninkrijk Phil Read
Tweede Vlag van Duitsland Klaus Huber
Derde Vlag van Australië John Dodds
125 cc
Snelste ronde Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Ángel Nieto
Eerste Vlag van Verenigd Koninkrijk Dave Simmonds
Tweede Vlag van Italië Gilberto Parlotti
Derde Vlag van Zweden Kent Andersson
50 cc
Snelste ronde Vlag van Nederland Jan de Vries
Eerste Vlag van Nederland Jan de Vries
Tweede Vlag van Duitsland Rudolf Kunz
Derde Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Ángel Nieto
Zijspan
Snelste ronde Vlag van Duitsland Siegfried Schauzu/Vlag van Duitsland Wolfgang Kalauch
Eerste Vlag van Duitsland Georg Auerbacher/Vlag van Duitsland Hermann Hahn
Tweede Vlag van Duitsland Arsenius Butscher/Vlag van Duitsland Josef Huber
Derde Vlag van Duitsland Richard Wegener/Vlag van Duitsland Adi Heinrichs

500 cc bewerken

Nadat Theo Louwes op de Salzburgring vriend en vijand verbaasde door met zijn "Fanclub Theo Louwes" Kawasaki H 1 R vier ronden lang op de derde plaats te rijden gooide op de Hockenheimring een andere Nederlander hoge ogen: Rob Bron was met zijn Suzuki T 500 als snelste weg, maar moest het hoofd buigen voor Giacomo Agostini. Daarna moest hij het gevecht om de tweede plaats aangaan met Dave Simmonds (Kawasaki H 1 R), Eric Offenstadt (SMAC-Kawasaki H 1 R) en Lothar John (Yamaha). De Japanse tweetakten gebruikten nog steeds veel benzine, en Bron moest terwijl hij op de tweede plaats lag tanken. Dat kostte hem 30 seconden, waardoor hij gepasseerd werd door Jack Findlay (JADA-Suzuki T 500) en Ron Chandler (Kawasaki H 1 R). Findlay werd ook binnengeroepen voor benzine, maar nog voor hij kon tanken ging zijn motor kapot. Bron en Chandler vochten om de tweede plaats, die uiteindelijk naar Rob Bron ging. De overmacht van Agostini met zijn MV Agusta was wel overduidelijk: ze hadden twee ronden achterstand. Ginger Molloy viel met zijn Kawasaki voor de tweede keer uit, maar wist al dat Hockenheim zijn laatste Europese race zou zijn. Hij vertrok naar de Verenigde Staten om met Honda CB 750's te gaan racen.

Uitslag 500 cc bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Giacomo Agostini MV Agusta 1h 15' 16" 9 15
2   Rob Bron Suzuki + 2 ronden 12
3   Ron Chandler Kawasaki + 2 ronden 10
4   Maurice Hawthorne Kawasaki + 2 ronden 8
5   Alberto Pagani Linto + 2 ronden 6
6   Tommy Robb Seeley + 2 ronden 5
7   Hans-Otto Butenuth BMW + 3 ronden 4
8   Kurt-Willy Bertsch BMW + 3 ronden 3
9   Horst Dzierzawa Yamaha + 4 ronden 2
10   John Dodds König + 4 ronden 1
DNF   Jack Findlay JADA-Suzuki
DNF   Ginger Molloy Kawasaki

350 cc bewerken

De 350 cc race in Duitsland was lang spannend, omdat Phil Read (Yamaha TR 2 B) en László Szabó (Yamaha TR 2 B) Agostini lang konden volgen. Ze wisten hem zelfs te passeren, maar uiteindelijk viel Read uit met een defecte versnellingsbak, terwijl Szabó het tempo halverwege de race niet meer kon bijbenen. Theo Bult (Yamsel) was enige tijd derde, maar werd gepasseerd door Paul Smart (Yamaha TR 2 B).

Uitslag 350 cc bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Giacomo Agostini MV Agusta 58' 20" 7 15
2   László Szabó Yamaha + 52" 2 12
3   Paul Smart Yamaha + 1' 02" 10
4   Theo Bult Yamsel 8
5   Jarno Saarinen Yamaha 6
6   Werner Pfirter Yamaha 5
7   Billie Nelson Yamaha 4
8   Walter Sommer Yamaha 3
9   Jerry Lancaster Yamsel 2
10   Lothar John Yamaha 1
DNF   Phil Read Yamaha

250 cc bewerken

Hoewel de verschillen in de 250 cc klasse klein waren, vormde zich op de Hockenheimring al snel een kopgroep bestaande uit Phil Read, Rodney Gould en Ginger Molloy. Gould en Molloy vielen echter uit, waardoor de tweede plaats naar Klaus Huber ging, die als 32e gestart was. John Dodds werd derde, maar had minder dan 1 seconde voorsprong op Gyula Marsovszky, Kent Andersson en János Drapál. De top zeven reed op een Yamaha, pas op de achtste plaats kwam Theo Bult met een Yamsel, een Yamaha-blok in een Seeley-frame.

Uitslag 250 cc bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Phil Read Yamaha 1h 00' 42" 2 15
2   Klaus Huber Yamaha + 22" 2 12
3   John Dodds Yamaha + 25" 10
4   Gyula Marsovszky Yamaha + 25" 6 8
5   Kent Andersson Yamaha + 25" 8 6
6   János Drapál Yamaha + 26" 5
7   László Szabó Yamaha 4
8   Theo Bult Yamsel 3
9   Jerry Lancaster Yamsel 2
10   Leo Commu Yamaha 1
DNF   Ginger Molloy Yamaha
DNF   Rodney Gould Yamaha
DNF   Silvio Grassetti MZ
DNF   Günter Bartusch MZ

125 cc bewerken

In de 125 cc klasse begon de debuterende Barry Sheene met de verouderde Suzuki RT 67 toch wel indruk te maken, toen hij in het begin van de race zelfs aan de leiding ging. Hij vocht alleen met Ángel Nieto (Derbi) om de leiding, terwijl het gevecht om de derde plaats ging tussen Gilberto Parlotti (Morbidelli) en Dave Simmonds (Kawasaki). Simmonds kon zich iets losmaken van Parlotti, en toen de beide kopmannen uitvielen lag de overwinning voor het grijpen. Kent Andersson (Yamaha) werd derde.

Uitslag 125 cc bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Dave Simmonds Kawasaki 47' 22" 6 15
2   Gilberto Parlotti Morbidelli + 44" 2 12
3   Kent Andersson Yamaha + 59" 9 10
4   Toni Gruber Maico + 1' 26" 8
5   Gert Bender Maico + 1' 36" 5 6
6   Thomas Heuschkel MZ 5
7   Chas Mortimer Yamaha 4
8   Jürgen Lenk MZ 3
9   Jan Huberts MZ 2
10   Bernd Köhler MZ 1
DNF   Barry Sheene Suzuki
DNF   Ángel Nieto Derbi

50 cc bewerken

In de GP van Oostenrijk had Jan de Vries met ruim een minuut voorsprong gewonnen. In Duitsland won de Vries opnieuw, nadat hij bij de start al meteen de leiding had genomen. Toch had hij wat meer moeite om Rudolf Kunz en Ángel Nieto af te schudden, tot Nieto een fout maakte en door het gras moest. Hij werd toch nog derde, achter de Vries en Kunz.

Uitslag 50 cc bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Jan de Vries Van Veen-Kreidler 45' 46" 15
2   Rudolf Kunz Kreidler + 5" 4 12
3   Angel Nieto Derbi + 2' 02" 7 10
4   Federico van der Hoeven Derbi + 3' 23" 9 8
5   Aalt Toersen Jamathi + 3' 23" 9 6
6   Juan Parés March Derbi 5
7   Leo Commu Jamathi 4
8   Harald Bartol Kreidler 3
9   Ulrich Graf Kreidler 2
10   Hans-Jürgen Hummel Kreidler 1

Zijspanklasse bewerken

In Hockenheim wonnen Georg Auerbacher/Hermann Hahn door van start tot finish aan de leiding te gaan. Siegfried Schauzu viel net als in Oostenrijk uit en Arsenius Butscher/Josef Huber werden tweede. Richard Wegener/Adi Heinrichs wonnen de derde plaats nipt van Heinz Luthringshauser/Hans-Jürgen Cusnik.

Uitslag zijspanklasse bewerken

Pos Coureur Bakkenist Merk Tijd Punten
1   Georg Auerbacher   Hermann Hahn BMW 41' 58" 5 15
2   Arsenius Butscher   Josef Huber BMW + 10" 2 12
3   Richard Wegener   Adi Heinrichs BMW + 22" 6 10
4   Heinz Luthringshauser   Hans-Jürgen Cusnik BMW 8
5   Jean-Claude Castella   Albert Castella BMW 6
6   Graham Milton   John Thornton BMW 5
7   Tony Wakefield   John McPherson BMW 4
8   Hermann Schmid   André Mayenzet BMW 3
9   Wolfgang Klenk   Roland Veil BMW 2
10   Hanspeter Hubacher   John Blum BMW 1
DNF   Siegfried Schauzu   Wolfgang Kalauch Busch-BMW
Vorige race:
Grand Prix-wegrace van Oostenrijk 1971 		FIM wereldkampioenschap wegrace
23e seizoen (1971) 		Volgende race:
Isle of Man TT 1971
Vorige race:
Grand Prix-wegrace van Duitsland 1970 		Grand Prix-wegrace van Duitsland Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Duitsland 1972
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Grand_Prix-wegrace_van_Duitsland_1971&oldid=67259902"