Grand Prix-wegrace van Duitsland 1969

De Grand Prix-wegrace van Duitsland 1969 was de tweede Grand Prix van het wereldkampioenschap wegrace in het seizoen 1969. De races werden verreden op 11 mei 1969 op de Hockenheimring nabij Hockenheim. Alle klassen kwamen aan de start.

Vlag van Duitsland Grand Prix-wegrace van Duitsland 1969
Land Vlag van Duitsland
Datum 11 mei 1969
Organisator FIM/DMV
500 cc
Snelste ronde Vlag van Italië Giacomo Agostini
Eerste Vlag van Italië Giacomo Agostini
Tweede Vlag van Duitsland Karl Hoppe
Derde Vlag van Australië Jack Findlay
350 cc
Snelste ronde Vlag van Italië Giacomo Agostini
Eerste Vlag van Italië Giacomo Agostini
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk Bill Ivy
Derde Vlag van Tsjechië František Šťastný
250 cc
Snelste ronde Vlag van Duitse Democratische Republiek Heinz Rosner
Eerste Vlag van Zweden Kent Andersson
Tweede Vlag van Duitsland Lothar John
Derde Vlag van Duitsland Klaus Huber
125 cc
Snelste ronde Vlag van Duitsland Dieter Braun
Eerste Vlag van Verenigd Koninkrijk Dave Simmonds
Tweede Vlag van Duitsland Dieter Braun
Derde Vlag van Oostenrijk Heinz Kriwanek
50 cc
Snelste ronde Vlag van Nederland Aalt Toersen
Eerste Vlag van Nederland Aalt Toersen
Tweede Vlag van Nederland Jan de Vries
Derde Vlag van Australië Barry Smith
Zijspan
Snelste ronde Vlag van Duitsland Helmut Fath / Vlag van Duitsland Wolfgang Kalauch
Eerste Vlag van Duitsland Klaus Enders / Vlag van Duitsland Ralf Engelhardt
Tweede Vlag van Duitsland Franz Linnarz / Vlag van Duitsland Rudolf Kühnemund
Derde Vlag van Duitsland Arsenius Butscher / Vlag van Duitsland Josef Huber

Algemeen bewerken

De Duitse Grand Prix trok 80.000 toeschouwers. Tijdens de trainingen kwam Renzo Pasolini ten val, waarbij hij een sleutelbeen brak.

500cc-klasse bewerken

Net als in de 350cc-race verbeterde Agostini in Duitsland ook in de 500cc-race het ronderecord. Hij won zonder tegenstand. Karl Hoppe werd met zijn Métisse-URS tweede, maar had al meer dan een ronde achterstand. Jack Findlay (LinTo) finishte als derde.

Uitslag 500cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Giacomo Agostini MV Agusta 1:07"20'1 15
2   Karl Hoppe Métisse-URS +1 ronde 12
3   Jack Findlay LinTo +1 ronde 10
4   John Dodds LinTo +1 ronde 8
5   Rob Fitton Norton +1 ronde 6
6   Gyula Marsovszky LinTo +2 ronden 5
7   Gilberto Milani Aermacchi +2 ronden 4
8   Kel Carruthers Aermacchi +2 ronden 3
9   Godfrey Nash Norton +2 ronden 2
10   Ron Chandler Seeley-Matchless +2 ronden 1
11   Ferdinand Kaczor BMW
12   Dan Shorey Seeley-Matchless
13   Armand Nerger Honda
14   Heinrich Rosenbusch Norton
15   Hans-Otto Butenuth BMW
16   Rupert Bauer BMW
17   Rolf Thiemig Norton
18   Willi Bertsch Honda

Niet gefinisht bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Albert Hund Norton
  Otto Labitzke BMW
  Paul Eickelberg Norton
  Walter Scheimann Norton
  Billie Nelson Paton
  Maurice Hawthorne Matchless
  György Kurucz Norton
  Alberto Pagani LinTo
  Angelo Bergamonti Paton
  Bosse Granath Seeley-Matchless

Niet deelgenomen bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Karl Auer Matchless
  Werner Bergold Matchless
  Wolfgang Stropek MV Agusta
  Ross Hannan Norton
  Terry Dennehy Drixton-Honda
  Gilbert Argo Matchless
  Bohumil Staša ČZ
  Günter Fischer Matchless
  Hannu Kuparinen Matchless
  Osmo Hansen Matchless
  Pentti Lehtelä Matchless
  André-Luc Appietto Paton
  Alan Barnett Kirby-Métisse-Matchless
  Alan Lawton Norton
  Barry Scully Norton
  Brian Steenson Seeley-Matchless
  Derek Woodman Seeley-Matchless
  John Trevor Findlay Norton
  John Williams Métisse-Matchless
  Lewis Young Matchless
  Malcolm Uphill Norton
  Percy Tait Triumph
  Peter Darvil Norton
  Peter Williams Matchless
  Phil O'Brien Matchless
  Selwyn Griffiths Matchless
  Steve Ellis LinTo
  Steve Jolly Seeley-Matchless
  Steve Spencer Métisse-Matchless
  Tom Dickie Kuhn-Seeley-Matchless
  Emanuele Maugliani Norton
  Franco Trabalzini Paton
  Paolo Campanelli Seeley-Matchless
  Silvano Bertarelli Paton
  Theo Louwes Norton
  Ginger Molloy Bultaco
  Keith Turner LinTo
  Jack Lindh Seeley-Matchless
  Endel Kiisa Vostok

Top tien tussenstand 500cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Ptn
1   Giacomo Agostini MV Agusta 30
2   Gyula Marsovszky LinTo 13
3   Angelo Bergamonti Paton 12
  Karl Hoppe Métisse-URS
5   Jack Findlay LinTo 10
  Ginger Molloy Bultaco
7   John Dodds LinTo 8
  Godfrey Nash Norton
9   Rob Fitton Norton 6
10   Günter Fischer Matchless 5

350cc-klasse bewerken

Ook in Duitsland kwam er geen duel tussen Renzo Pasolini en Giacomo Agostini, want in de training brak "Paso" een sleutelbeen. Rodney Gould (Yamaha TR 2) was al snelste weg, maar werd al snel ingehaald door Agostini, die het rustig aan kón doen, maar dat niet deed: hij verbeterde het oude ronderecord van Mike Hailwood. De Jawa van Bill Ivy bleef dit keer heel en hij werd tweede, nog in dezelfde ronde. František Šťastný werd met een Jawa derde, maar had een ronde achterstand.

 
De Jawa 350 cc V4 van Bill Ivy bleef heel en bleek tamelijk snel te zijn.

Uitslag 350cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Giacomo Agostini MV Agusta 51"58'7 15
2   Bill Ivy Jawa +20'2 12
3   František Šťastný Jawa +1 ronde 10
4   Jack Findlay Yamaha +1 ronde 8
5   Giuseppe Visenzi Yamaha +1 ronde 6
6   Kel Carruthers Aermacchi +2 ronden 5
7   Bohumil Staša ČZ 4
8   Karel Bojer ČZ 3
9   Gordon Keith Yamaha 2
10   Dave Simmonds Kawasaki 1

Niet gestart bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Renzo Pasolini Benelli Blessure[1]

Niet gefinisht bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Rodney Gould Yamaha Motor

Onbekend[2] bewerken

Coureur Merk
  Brian Smith Aermacchi
  Herbert Denzler Aermacchi
  Ivar Sauter Aermacchi
  Heinz Rosner MZ
  Adolf Ohligschläger Yamaha
  Günter Fischer Aermacchi
  Karl Hoppe Yamaha
  Walter Scheimann Yamaha
  Hannu Kuparinen Yamaha
  Martti Pesonen Yamaha
  Bill Smith Honda
  Billie Guthrie Yamaha
  Billie McCosh Aermacchi
  Billie Nelson Aermacchi
  Brian Steenson Aermacchi
  Cecil Crawford Aermacchi
  Cliff Carr Yamaha
  Dave Degens Aermacchi
  Godfrey Nash Norton
  Jerry Lancaster Drixton-Aermacchi
  Jim Curry Métisse-Aermacchi
  John Trevor Findlay Norton
  Lewis Young Aermacchi
  Maurice Hawthorne Métisse-Aermacchi
  Mike Hatherill Aermacchi
  Phil Read Yamaha
  Rob Fitton Norton
  Roy Graham Aermacchi
  Selwyn Griffiths AJS
  Terry Grotefeld Yamaha
  Tom Dickie Seeley-AJS
  Tommy Robb Aermacchi
  Tony Rutter Yamaha
  János Drapál Aermacchi
  Bruno Spaggiari Ducati
  Gilberto Milani Aermacchi
  Silvano Bertarelli Aermacchi
  Silvio Grassetti Yamaha
  Jan Kostwinder Yamaha
  Leo Commu Yamaha
  Ginger Molloy Bultaco
  Marty Lunde Yamaha

Top tien tussenstand 350cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Ptn
1   Giacomo Agostini MV Agusta 30
2   Kel Carruthers Aermacchi 17
3   Giuseppe Visenzi Yamaha 16
4   Jack Findlay Yamaha 14
5   Bill Ivy Jawa 12
6   František Šťastný Jawa 10
7   Ginger Molloy Bultaco 8
8   Herbert Denzler Aermacchi 5
9   Adolf Ohligschläger Yamaha 4
  Bohumil Staša ČZ

250cc-klasse bewerken

Op de snelle baan van Hockenheim leken vooral de 250cc-machines het moeilijk te hebben, want van de 35 starters kwamen er slechts 13 aan de eindstreep. Steeds weer vielen belangrijke coureurs uit: Heinz Rosner (MZ), Santiago Herrero (Ossa), Dieter Braun (MZ) en László Szabó (MZ). Kent Andersson won de race, Lothar John (Yamaha) werd tweede en Klaus Huber (Yamaha) werd derde. Het begon nu wel duidelijk te worden dat de Yamaha TD 2 productieracer moeilijk te verslaan was.

 
Yamaha TD 2

Uitslag 250cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Kent Andersson Yamaha 57"18'3 15
2   Lothar John Yamaha +8'3 12
3   Klaus Huber Yamaha +1"12'9 10
4   Frank Perris Suzuki +1"26'1 8
5   Toni Gruber Yamaha +1"35'8 6
6   Angelo Bergamonti Aermacchi +1"36'9 5
7   Reinhard Scholtis Kawasaki 4
8   Siegfried Lohmann Suzuki 3
9   Billie Nelson Yamaha 2
10   František Šťastný Jawa 1

Niet gestart bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Renzo Pasolini Benelli Blessure[1]

Niet gefinisht bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Heinz Rosner MZ Motor
  Dieter Braun MZ
  Santiago Herrero Ossa
  László Szabó MZ

Onbekend[2] bewerken

Coureur Merk
  Heinz Kriwanek Suzuki
  Eric Hinton Yamaha
  Jack Findlay Yamaha
  Kel Carruthers Benelli
  Gyula Marsovszky Yamaha
  Karel Bojer ČZ
  Günter Bartusch MZ
  Carlos Giró Ossa
  Martti Pesonen Yamaha
  Matti Salonen Yamaha
  Pentti Korhonen Yamaha
  Teuvo Länsivuori Yamaha
  Christian Ravel Yamaha
  Jean Auréal Yamaha
  Billie Guthrie Yamaha
  Chas Mortimer Yamaha
  Dave Simmonds Kawasaki
  Derek Chatterton Yamaha
  Dick Pipes Yamaha
  Frank Whiteway Suzuki
  Ian Richards Yamaha
  Jerry Lancaster Yamaha
  John Ringwood Yamaha
  Mick Chatterton Yamaha
  Phil Read Benelli
  Ray McCullough Yamaha
  Rodney Gould Yamaha
  Stan Woods Yamaha
  Tony Rutter Yamaha
  Eugenio Lazzarini Benelli
  Gilberto Parlotti Benelli
  Giuseppe Visenzi Yamaha
  Silvio Grassetti Yamaha
  Walter Villa Villa
  Keith Turner Aermacchi
  Gordon Keith Yamaha
  Börje Jansson Kawasaki-Yamaha[3]

Top tien tussenstand 250cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Ptn
1   Kent Andersson Yamaha 27
2   Santiago Herrero Ossa 15
3   Lothar John Yamaha 12
4   Klaus Huber Yamaha 10
  Börje Jansson Kawasaki-Yamaha
6   Frank Perris Suzuki 8
  Martti Pesonen Yamaha
8   Toni Gruber Yamaha 6
  Giuseppe Visenzi Yamaha
10   Angelo Bergamonti Aermacchi 5
  Heinz Rosner MZ

125cc-klasse bewerken

In Duitsland viel van Cees van Dongen uit. De strijd om de eerste plaats ging tussen Dave Simmonds (Kawasaki) en Dieter Braun (Suzuki), die eerste en tweede werden. Heinz Rosner (MZ (Zschopau)|MZ) verloor op het laatste moment zijn derde plaats aan Heinz Kriwanek (zelfbouw Rotax). Rosner's motor was vastgelopen, maar hij werd toch nog vijfde. Dieter Braun had de Suzuki RT 67 van Hans Georg Anscheidt gekocht voor 35.000 gulden. Ook Cees van Dongen had een dergelijke Suzuki-twin, maar die was een jaar ouder. Van Dongen werd echter goed gesteund door Henk Viscaal, die ook alle reservedelen van Anscheidt had gekocht. Daar kwam Dieter Braun ook achter: hij was gedwongen zijn Suzuki aan Viscaal te verkopen, op voorwaarde dat hij er in 1969 nog op mocht rijden. In Assen was zijn Suzuki dan ook al in de kleuren van Motor Racing Team Nederland gespoten.

Uitslag 125cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Dave Simmonds Kawasaki 44"13'5 15
2   Dieter Braun Suzuki +2'2 12
3   Heinz Kriwanek Rotax +2"27'6 10
4   Lothar John MZ +2"29'7 8
5   Heinz Rosner MZ +2"31'5 6
6   Jan Huberts MZ +1 ronde 5
7   Walter Scheimann Villa 4
8   Ryszard Mankiewicz MZ 3
9   Börje Jansson Maico 2
10   Kel Carruthers Aermacchi 1

Niet gefinisht bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Cees van Dongen Suzuki

Onbekend[2] bewerken

Coureur Merk
  Barry Smith Derbi
  John Dodds Aermacchi
  Bruno Veigel Honda
  Herbert Denzler Honda
  Jean Campiche Honda
  Eberhard Mahler MZ
  Friedhelm Kohlar MZ
  Günter Bartusch MZ
  Hartmut Bischoff MZ
  Thomas Heuschkel MZ
  Siegfried Lohmann MZ
  Enrique Escuder Bultaco
  Ramón Galí Bultaco
  Pertti Leinonen Honda
  Seppo Kangasniemi MZ
  Daniel Crivello Maico
  Jacques Roca Derbi
  Jean Auréal Yamaha
  Jean-François Chaffin Villa
  Pierre Viura Maico
  Bob Coulter Bultaco
  Carl Ward Honda
  Charles Garner Bultaco
  Chas Mortimer Villa
  Gary Dickinson Honda
  Jerry Lancaster Honda
  Jim Curry Honda
  John Kiddie Honda
  John Shacklady Bultaco
  Steve Murray Honda
  Tom Loughridge Bultaco
  Tommy Robb Bultaco
  János Reisz MZ
  László Szabó MZ
  Francesco Villa Villa
  Giuseppe Mandolini Villa
  Silvano Bertarelli Aermacchi
  Walter Villa Villa
  Jean-Louis Pasquier Bultaco
  Lous van Rijswijk jr. Yamaha
  Ginger Molloy Bultaco
  Bosse Granath MZ
  Kent Andersson Maico

Top tien tussenstand 125cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Ptn
1   Cees van Dongen Suzuki 15
  Dave Simmonds Kawasaki
3   Kent Andersson Maico 12
  Dieter Braun Suzuki
5   Heinz Kriwanek Rotax 10
  Walter Villa Villa
7   Enrique Escuder Bultaco 8
  Lothar John MZ
9   Kel Carruthers Aermacchi 6
  Heinz Rosner MZ
  Bruno Veigel Honda

50cc-klasse bewerken

Na de Grand Prix van Spanje had Jan Thiel al snel ontdekt wat de oorzaak was van het slechte lopen van de Jamathi van Paul Lodewijkx en vol goede moed toog men naar Hockenheim. Paul trainde echter zeer slecht en reed in de race van de 22e naar de 4e plaats toen zijn motor weer kapotging. Ingenieur Johann Hilber van de Kreidler-fabriek stond tijdens de trainingen verbaasd te kijken wat de privé-initiatieven met zijn machines vermochten. Voor Nederland en Kreidler was het toch weer een succes: Aalt Toersen won opnieuw, Jan de Vries werd tweede en Barry Smith werd met de Derbi derde. Na de race protesteerde het team van Derbi opnieuw (na het mislukte protest tegen de Jamathi van Paul Lodewijkx in 1968). Dit keer moest de Tomos van Gilberto Parlotti gewogen worden om te controleren of het minimale gewicht van 60 kg wel gehaald werd. De organisatie moest daarop een bascule bij een aardappelhandel lenen om de motorfiets te kunnen wegen. Ook dit Spaanse protest bleek ongegrond te zijn.

Uitslag 50cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Aalt Toersen Van Veen-Kreidler 44"28'7 15
2   Jan de Vries Van Veen-Kreidler +1"19'3 12
3   Barry Smith Derbi +2"06'2 10
4   Winfried Reinhard Reimo +2"55'3 8
5   Gilberto Parlotti Tomos +1 ronde 6
6   Ludwig Faßbender Kreidler +1 ronde 5
7   Janko-Florijan Štefe Tomos 4
8   Herbert Denzler Kreidler 3
9   Rudolf Schmälzle Kreidler 2
10   Gerhard Thurow Kreidler 1

Niet gefinisht bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Ángel Nieto Derbi
  Paul Lodewijkx Jamathi

Onbekend[2] bewerken

Coureur Merk
  Jakob Unterladstätter KTM
  Bruno Veigel Honda
  Rudolf Kunz Kreidler
  Juan Bordons Derbi
  Santiago Herrero Derbi
  André Millard Kreidler
  Charly Dubois Kreidler
  Jacques Roca Derbi
  Arthur Lawn Honda
  Barrie Dickinson Garelli
  Chris Walpole Garelli
  Fran Redfern Honda
  Frank Whiteway Crooks-Suzuki
  John Lawley Honda
  Luke Lawlor Derbi
  Stuart Aspin Meurs-Garelli
  Eugenio Lazzarini Morbidelli
  Franco Ringhini Morbidelli
  Giovanni Lombardi Guazzoni
  Luigi Rinaudo Tomos
  Silvano Bertarelli Minarelli
  Jean-Louis Pasquier Derbi
  Cees van Dongen Kreidler
  Jan Huberts Kreidler
  Jos Schurgers Kreidler
  Martin Mijwaart Jamathi
  Adrijan Bernetic Tomos
  Anton Kralj Tomos

Top tien tussenstand 50cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Ptn
1   Aalt Toersen Van Veen-Kreidler 30
2   Jan de Vries Van Veen-Kreidler 22
3   Gilberto Parlotti Tomos 14
4   Ángel Nieto Derbi 12
5   Barry Smith Derbi 10
6   Winfried Reinhard Reimo 8
7   Herbert Denzler Kreidler 7
8   Giovanni Lombardi Guazzoni 6
9   Ludwig Faßbender Kreidler 5
  Jakob Unterladstätter KTM

Zijspanklasse bewerken

In de eerste zijspan Grand Prix in Duitsland liep het niet goed met de URS van Helmut Fath en Wolfgang Kalauch: Hij startte als snelste, maar na de eerste ronde stopte Fath. Tussentijds reed hij nog een keer een ronde om opnieuw de pit op te zoeken. Pas toen er al 10 van de 15 ronden gereden waren kwam hij weer de baan op, kennelijk om de snelste ronde te rijden, wat ook lukte. Intussen wonnen Klaus Enders/Ralf Engelhardt met hun BMW. Zij werden nog enige tijd bedreigd door Georg Auerbacher/Hermann Hahn, maar die vielen in de zesde ronde uit. Franz Linnarz/Rudolf Kühnemund werden tweede en Arsenius Butscher/Josef Huber werden derde.

Uitslag zijspanklasse bewerken

Pos Coureur Bakkenist Merk Tijd Punten
1   Klaus Enders   Ralf Engelhardt BMW 38"56'3 15
2   Franz Linnarz   Rudolf Kühnemund BMW +26'4 12
3   Arsenius Butscher   Josef Huber BMW 10
4   Helmut Lünemann   Neil Caddow BMW 8
5   Jean-Claude Castella   Albert Castella BMW 6
6   Tony Wakefield   John Flaxman BMW 5
7 Onbekend Onbekend Onbekend 4
8   Siegfried Schauzu   Horst Schneider BMW 3
9   Hans Hänni   Kurt Barfuss BMW 2
10   Dick Hawes   John Mann Seeley-Matchless 1

Niet gefinisht bewerken

Coureur Bakkenist Merk Oorzaak
  Georg Auerbacher   Hermann Hahn BMW
  Helmut Fath   Wolfgang Kalauch URS

Onbekend[2] bewerken

Coureur Bakkenist Merk
  Max Hauri   Heinz Hausamann BMW
  Heinz Luthringshauser   Geoff Hughes BMW
  Hermann Binding   Helmut Fleck BMW
  Richard Wegener   Adi Heinrichs BMW
  Jaakko Palomäki   Jussi Ahlbäck BMW
  Kenneth Calenius   Juhani Vesterinen BMW
  Leif Aurosell   Jouko Ryhänen BMW
  André Cailletet   Jean-Paul Coquic BMW
  Joseph Duhem   François Fernandez BMW
  Bill Copson   Dane Rowe BMW
  Dennis Keen   Mac Witherspoon Triumph
  Graham Milton   John Thornton BMW
  Jack Philpott   Bill Turrington Norton
  Jeff Gawley   Frank Knights BSA
  Mick Potter   John Fiddaman Triumph
  Norman Hanks   Rose Arnold BSA
  Peter Kielty   V. Sherriffs Triumph
  Stuart Applegate   Rob Appleton BMW
  Tony Harris   Brian Harris Triumph
  Herman Oosterloo   Karel Hermans BMW
  Ruben Bjarnemark   Marianne Kjellmodin-Hansen BMW

Top tien tussenstand zijspanklasse bewerken

Conform wedstrijduitslag

Vorige race:
Grand Prix-wegrace van Spanje 1969
FIM wereldkampioenschap wegrace
21e seizoen (1969)
Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Frankrijk 1969

Vorige race:
Grand Prix-wegrace van Duitsland 1968
Grand Prix-wegrace van Duitsland Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Duitsland 1970