Wikipedia

Grand Prix-wegrace van België 1973

De Grand Prix-wegrace van België 1973 was de achtste race van het wereldkampioenschap wegrace-seizoen 1973. De race werd verreden op 1 juli 1973 op het Circuit de Spa-Francorchamps nabij Malmedy, (Liège).

Vlag van België Grand Prix-wegrace van België 1973
Officiële naam Grote Prijs van België voor Moto's/Grand Prix de Belgique des Motos
Land Vlag van België België
Datum 1 juli 1973
Organisator FIM
500 cc
Poleposition Vlag van Italië Giacomo Agostini
Snelste ronde Vlag van Italië Giacomo Agostini
Eerste Vlag van Italië Giacomo Agostini
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk Phil Read
Derde Vlag van Australië Jack Findlay
250 cc
Poleposition Vlag van Finland Teuvo Länsivuori
Snelste ronde Vlag van Finland Teuvo Länsivuori
Eerste Vlag van Finland Teuvo Länsivuori
Tweede Vlag van Australië John Dodds
Derde Vlag van Italië Paolo Pileri
125 cc
Poleposition Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Ángel Nieto
Snelste ronde Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Ángel Nieto
Eerste Vlag van Nederland Jos Schurgers
Tweede Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Ángel Nieto
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Chas Mortimer
50 cc
Poleposition Vlag van Nederland Jan de Vries
Snelste ronde Vlag van Nederland Jan de Vries
Eerste Vlag van Nederland Jan de Vries
Tweede Vlag van Zwitserland Bruno Kneubühler
Derde Vlag van Nederland Theo Timmer
Zijspan
Poleposition Vlag van Duitsland Klaus Enders/Vlag van Duitsland Ralf Engelhardt
Snelste ronde Vlag van Duitsland Klaus Enders/Vlag van Duitsland Ralf Engelhardt
Eerste Vlag van Duitsland Klaus Enders/Vlag van Duitsland Ralf Engelhardt
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk Jeff Gawley/Vlag van Verenigd Koninkrijk Kenny Bircht
Derde Vlag van Duitsland Heinz Luthringshauser/Vlag van Duitsland Hermann Hahn

500 cc bewerken

In België was er eindelijk succes voor Giacomo Agostini. Eindelijk bleef zijn MV Agusta een keer heel en zijn eerste punten van het hele seizoen waren er meteen 15. Hij won zelfs met een ruime voorsprong op zijn teamgenoot Phil Read. Read stond echter comfortabel aan de leiding van de WK-stand met 54 punten. Kim Newcombe kon in Francorchamps lang de derde plaats vasthouden, maar hij werd ingehaald door Dieter Braun en Jack Findlay. Braun kreeg echter problemen en Newcombe ook maar die wist achter Jack Findlay toch nog vierde te worden.

Uitslag 500 cc bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Giacomo Agostini MV Agusta 49' 05" 3 15
2   Phil Read MV Agusta +1' 15" 4 12
3   Jack Findlay Suzuki +1' 34" 6 10
4   Kim Newcombe König +1' 58" 7 8
5   Michel Rougerie Harley-Davidson +2' 14" 0 6
6   Paul Eickelberg König +2' 19" 4 5
7   Ernst Hiller König +3' 28" 6 4
8   Piet van der Wal Yamaha +3' 45" 9 3
9   Marcel Ankoné Yamsel +3' 48" 0 2
10   Billie Nelson Yamaha +4' 02" 9 1
11   Alex George Yamaha
12   Lothar John Suzuki
13   Gyula Marsovszky Yamaha
14   Bo Granath Husqvarna
15   Sven-Olof Gunnarsson Kawasaki
16   Derek Lee Suzuki
17   François Hollebecq Yamaha
18   Jérôme van Haeltert Suzuki
DNF   Børge Nielsen Yamaha
DNF   Christian Bourgeois Yamaha
DNF   Olivier Chevallier Yamaha
DNF   Roberto Gallina Paton
DNF   Steve Ellis Yamaha
DNF   Werner Giger Yamaha
DNF   John Dodds Yamaha
DNF   Werner Pfirter Yamaha
DNF   Dieter Braun Yamaha
DNF   Guy Cooremans Kawasaki
DNF   Reinhard Hiller König
DNF   Bruno Kneubühler Yamaha
DNF   Eric Offenstadt Kawasaki
DNF   Silvano Bertarelli Paton

250 cc bewerken

Teuvo Länsivuori leidde in de 250cc-race van start tot finish en was onhoudbaar voor de concurrentie. Achter hem werd flink gevochten om de tweede plaats, die uiteindelijk voor John Dodds was. Hij finishte enkele seconden voor de Belg Oronzo Memola, die lang in gevecht was geweest met Paolo Pileri (Yamaha). Pileri diende een protest in tegen Memola, die al vaker met een 350cc-motor in de 250cc-klasse betrapt was. Memola weigerde zijn machine te laten inspecteren en werd gediskwalificeerd[1], waardoor Pileri automatisch de derde plaats kreeg.

Uitslag 250 cc bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Teuvo Länsivuori Yamaha 34' 22" 3 15
2   John Dodds Yamaha +35" 1 12
3   Paolo Pileri Yamaha +47" 9 10
4   Michel Rougerie Harley-Davidson +1' 00" 2 8
5   Christian Bourgeois Yamaha +1' 01" 6 6
6   Patrick Pons Yamaha +1' 15" 9 5
7   Chas Mortimer Yamaha +1' 39" 5 4
8   Werner Pfirter Yamaha +1' 40" 6 3
9   Víctor Palomo Yamaha +1' 41" 3 2
10   Thierry Tchernine Yamaha +1' 50" 9 1
11   Lothar John Yamaha
12   Olivier Chevallier Yamaha
13   Tapio Virtanen Yamaha
14   Rob Bron Yamaha
15   Marcel Ankoné Yamaha
16   Billie Nelson Yamaha
17   Nico van der Zanden Yamaha
18   János Reisz Yamaha
19   Bo Granath Yamaha
20   Charles Nies Harley-Davidson
21   Alein Fieuw Yamaha
22   Eric Offenstadt SHF
DSQ   Oronzo Memola Yamaha

125 cc bewerken

Jos Schurgers was al bijna het hele seizoen op het podium gefinisht, áls hij tenminste aan de eindstreep kwam. In België was hij als een van de eersten weg en halverwege de eerste ronde had hij al een flinke voorsprong op Ángel Nieto en Chas Mortimer. Pas in de derde van zeven ronden begon Nieto iets in te lopen en in de vijfde ronde kon hij Schurgers even passeren. Aan het einde van die ronde reed Schurgers met een klein verschil op kop maar in de laatste ronde kreeg Nieto kennelijk een probleem, want hij passeerde de eindstreep 25 seconden achter Jos Schurgers. Chas Mortimer werd derde na een gevecht met Eugenio Lazzarini, dat eindigde toen de MZ van Lazzarini stuk ging. Jos Schurgers werd nu, ondanks een achterstand van 28 punten, toch weer als een kandidaat voor de wereldtitel beschouwd, afhankelijk van de genezing van Kent Andersson, die tijdens de TT van Assen een been gebroken had.

Uitslag 125 cc bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Jos Schurgers Bridgestone 32' 58" 7 15
2   Ángel Nieto Morbidelli +23" 5 12
3   Chas Mortimer Yamaha +1' 10" 1 10
4   Rolf Minhoff Maico +1' 40" 9 8
5   Ryszard Mankiewicz MZ +1' 41" 8 6
6   Thierry Tchernine Yamaha +2' 02" 5 5
7   Hans-Jürgen Hummel Yamaha +2' 12" 1 4
8   Matti Salonen Yamaha +2' 19" 4 3
9   Henk van Kessel Yamaha +2' 38" 6 2
10   Rafael Serrer MZ +2' 49" 7 1
11   Paolo Pileri DRS
12   Pentti Salonen Yamaha
13   Antonio García MZ
14   Cees van Dongen Yamaha
15   Benigno Jull MZ
16   Keith Walley Maico
17   Paul Eickelberg Maico
18   János Reisz MZ
19   Börje Jansson Maico
DNF   Eugenio Lazzarini MZ

50 cc bewerken

In de 50cc-klasse kwam Jan de Vries moeilijk van de plaats omdat zijn eerste versnelling wegens de hoge topsnelheden (hij haalde 205 km/h in de training) heel lang gegeard was. Na vier kilometer had hij Theo Timmer echter al ingehaald. Timmer had toen nog niet veel voorsprong op Gerhard Thurow en Rudolf Kunz, maar die waren met elkaar in gevecht waardoor Timmer toch kon weglopen. Intussen was Bruno Kneubühler als voorlaatste gestart maar hij baande zich ronde na ronde een weg naar voren. In de laatste ronde wist hij op het nippertje de tweede plaats van Timmer af te nemen.

Uitslag 50 cc bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Jan de Vries Van Veen-Kreidler 21' 02" 2 15
2   Bruno Kneubühler Van Veen-Kreidler +30" 7 12
3   Theo Timmer Jamathi +32" 9 10
4   Rudolf Kunz Kreidler +46" 6 8
5   Gerhard Thurow Kreidler +47" 2 6
6   Jan Huberts Kreidler +54" 2 5
7   Herbert Rittberger Kreidler 4
8   Wolfgang Gedlich Kreidler 3
9   Hans-Jürgen Hummel Kreidler 2
10   Cees van Dongen Kreidler 1
11   Stefan Dörflinger Kreidler
12   Jürgen Röller Kreidler
13   Julien van Zeebroeck Kreidler
14   Nico Polane Roton
15   Ton Kooyman Hemeyla
16   Juan Bordons Derbi
17   Siegfried Lohman Kreidler
18   Jerôme van Haeltert Kreidler
19   Jean-Louis Pasquier Derbi
20   Armando Lopez Derbi
21   Pierre Metzger Derbi
22   Henri Simon Kreidler
23   Chris Baert Kreidler

Zijspanklasse bewerken

Werner Schwärzel nam in België weliswaar de leiding na de start, maar in de training was Klaus Enders al 4 seconden sneller geweest en die verwees hem dan ook al snel terug naar de tweede positie. De gebroeders Gerry en Nick Boret reden lang op de tweede plaats, gevolgd door Schwärzel/Kleis en Gawley/Birch. De Borets vielen echter uit en Gawley passeerde Schwärzel om onbedreigd tweede te worden. Schwärzel viel zelfs uit en daardoor werden Heinz Luthringshauser/Hermann Hahn derde.

Uitslag zijspanklasse bewerken

Pos Coureur Bakkenist Merk Tijd Punten
1   Klaus Enders   Ralf Engelhardt Busch-BMW 32' 24" 7 15
2   Jeff Gawley   Kenny Birch König +28" 3 12
3   Heinz Luthringshauser   Hermann Hahn BMW +46" 6 10
4   Siegfried Schazu   Wolfgang Kalauch BMW 8
5   Graham Milton   Don Smith BMW 6
6   Tony Wakefield   Alex MacFadzean BMW 5
7   Richard Wegener   Derek Jacobson BMW 4
8   Rudi Kurth   Dane Rowe CAT-Monark 3
9   Mick Boddice   David Loach Kawasaki 2
10   Bill Currie   Keith Scott GSM-Weslake 1
DNF   Gerry Boret   Nick Boret Renwick-König
DNF   Werner Schwärzel   Karl-Heinz Kleis König
DNF   Michel Vanneste   Serge Vanneste BMW
Vorige race:
TT Assen 1973 		FIM wereldkampioenschap wegrace
25e seizoen (1973) 		Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Tsjecho-Slowakije 1973
Vorige race:
Grand Prix-wegrace van België 1972 		Grand Prix-wegrace van België Volgende race:
Grand Prix-wegrace van België 1974
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Grand_Prix-wegrace_van_België_1973&oldid=67259867"