Grand Prix-wegrace van België 1969

sportseizoen van een competitie

De Grand Prix-wegrace van België 1969 was de zesde Grand Prix van wereldkampioenschap wegrace in het seizoen 1969. De races werden verreden op 6 juli 1969 op het Circuit de Spa-Francorchamps, een stratencircuit nabij Malmedy. In België kwamen alle klassen met uitzondering van de 350cc-klasse aan de start.

Vlag van België Grand Prix-wegrace van België 1969
Land Vlag van België België
Datum 6 juli 1969
Organisator FIM
500 cc
Snelste ronde Vlag van Italië Giacomo Agostini
Eerste Vlag van Italië Giacomo Agostini
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk Percy Tait
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Alan Barnett
250 cc
Snelste ronde Vlag van Australië Kel Carruthers
Eerste Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Santiago Herrero
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk Rodney Gould
Derde Vlag van Australië Kel Carruthers
125 cc
Snelste ronde Vlag van Duitsland Dieter Braun
Eerste Vlag van Verenigd Koninkrijk Dave Simmonds
Tweede Vlag van Duitsland Dieter Braun
Derde Vlag van Nederland Cees van Dongen
50 cc
Snelste ronde Vlag van Australië Barry Smith
Eerste Vlag van Australië Barry Smith
Tweede Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Santiago Herrero
Derde Vlag van Nederland Aalt Toersen
Zijspan
Snelste ronde Vlag van Duitsland Helmut Fath / Vlag van Duitsland Wolfgang Kalauch
Eerste Vlag van Duitsland Helmut Fath / Vlag van Duitsland Wolfgang Kalauch
Tweede Vlag van Duitsland Klaus Enders / Vlag van Duitsland Ralf Engelhardt
Derde Vlag van Duitsland Georg Auerbacher / Vlag van Duitsland Hermann Hahn

500cc-klasse bewerken

Het Circuit Spa-Francorchamps was 14 kilometer lang en toch slaagde er slechts één coureur in om binnen dezelfde ronde als Giacomo Agostini te finishen. Die ene coureur was dan ook nog Percy Tait met de toch tamelijk ouderwetse stoterstangen-Triumph. Hij had zijn tweede plaats niet cadeau gekregen door veel uitvallers, want hij had aanvallen van Alan Barnett en Alberto Pagani afgeslagen. Pagani viel uiteindelijk uit waardoor Alan Barnett derde werd.

Uitslag 500cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Giacomo Agostini MV Agusta 54"18'1 15
2   Percy Tait Triumph +4"19'0 12
3   Alan Barnett Kirby-Métisse-Matchless +1 ronde 10
4   Gyula Marsovszky LinTo +1 ronde 8
5   Ron Chandler Seeley-Matchless +1 ronde 6
6   Rob Fitton Norton +1 ronde 5
7   Walter Scheimann Norton +1 ronde 4
8   Dan Shorey Seeley-Matchless +1 ronde 3
9   Karl Auer Matchless +1 ronde 2
10   Tom Dickie Kuhn-Seeley-Matchless +1 ronde 1
11   Paul Eickelberg Norton +1 ronde
12   Lewis Young Norton +1 ronde
13   Theo Louwes Norton +1 ronde
14   Billy Andersson Crescent
15   Jim Curry Aermacchi
16   Serge Jamsin Norton
17   Guy Cooremans Norton

Niet gefinisht bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Edy Lenz Matchless
  Jack Findlay Matchless
  John Dodds Seeley-URS
  Kel Carruthers Aermacchi
  František Šťastný Jawa
  Billie Nelson Paton
  Godfrey Nash Norton
  Maurice Hawthorne LinTo
  Alberto Pagani LinTo
  Angelo Bergamonti Paton
  Bosse Granath Husqvarna

Niet deelgenomen bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Werner Bergold Matchless
  Wolfgang Stropek MV Agusta
  Ross Hannan Norton
  Terry Dennehy Drixton-Honda
  Gilbert Argo Matchless
  Bohumil Staša ČZ
  Günter Fischer Matchless
  Karl Hoppe Métisse-URS
  Hannu Kuparinen Matchless
  Osmo Hansen Matchless
  Pentti Lehtelä Matchless
  André-Luc Appietto Paton
  Alan Lawton Norton
  Barry Scully Norton
  Brian Steenson Seeley-Matchless
  Derek Woodman Seeley-Matchless
  John Trevor Findlay Norton
  John Williams Métisse-Matchless
  Malcolm Uphill Norton
  Peter Darvil Norton
  Peter Williams Matchless
  Phil O'Brien Matchless
  Selwyn Griffiths Matchless
  Steve Ellis LinTo
  Steve Jolly Seeley-Matchless
  Steve Spencer Métisse-Matchless
  Emanuele Maugliani Norton
  Franco Trabalzini Paton
  Gilberto Milani Aermacchi
  Paolo Campanelli Seeley-Matchless
  Silvano Bertarelli Paton
  Ginger Molloy Bultaco
  Keith Turner LinTo
  Jack Lindh Seeley-Matchless
  Endel Kiisa Vostok

Top tien tussenstand 500cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Ptn
1   Giacomo Agostini MV Agusta 90
2   Alan Barnett Kirby-Métisse-Matchless 32
3   Gyula Marsovszky LinTo 31
4   Godfrey Nash Norton 18
5   Jack Findlay LinTo / Matchless 16
6   Ron Chandler Seeley-Matchless 15
7   Billie Nelson Paton 14
8   Karl Auer Matchless 13
9   Angelo Bergamonti Paton 12
  Karl Hoppe Métisse-URS
  Gilberto Milani Aermacchi
  Peter Williams Matchless
  Percy Tait Triumph

250cc-klasse bewerken

In België ging het in de training voortvarend met de Benelli's, maar in de race niet. Bij de start was Dieter Braun met de MZ RE 250 als eerste weg omdat zijn machine simpelweg sneller op toeren kwam. Rodney Gould (Yamaha) zat in zijn slipstream en op de derde plaats reed Santiago Herrero (Ossa). Pasolini viel al snel uit, maar Kel Carruthers nam de leiding met zijn Benelli over en niemand kon hem volgen. Carruthers schakelde echter een paar keer mis en dat bracht Herrero en Gould langszij en voorbij. Herrero won de race, Gould werd tweede en Carruthers werd derde.

Uitslag 250cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Santiago Herrero Ossa 35"39'1 15
2   Rodney Gould Yamaha +0'5 12
3   Kel Carruthers Benelli +10'4 10
4   Kent Andersson Yamaha +1"23'5 8
5   Jean Auréal Yamaha +2"14'1 6
6   Eric Hinton Yamaha +2"25'1 5
7   Jack Findlay Yamaha +2"33'0 4
8   Lothar John Yamaha +2"33'4 3
9   Dave Simmonds Kawasaki +3"21'9 2
10   Gyula Marsovszky Yamaha +3"37'9 1
11   Carlos Giró Ossa +3"38'7
12   Christian Ravel Yamaha +3"54'5
13   Siegfried Lohmann Suzuki +4"26'5
14   Paul Eickelberg Aermacchi +4"56'6

Niet gefinisht bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Dieter Braun MZ
  Renzo Pasolini Benelli

Niet deelgenomen bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Heinz Rosner MZ Blessure[1]
  László Szabó MZ Blessure[2]

Onbekend[3] bewerken

Coureur Merk
  Heinz Kriwanek Suzuki
  Frank Perris Suzuki
  František Šťastný Jawa
  Karel Bojer ČZ
  Günter Bartusch MZ
  Klaus Huber Yamaha
  Reinhard Scholtis Kawasaki
  Toni Gruber Yamaha
  Martti Pesonen Yamaha
  Matti Salonen Yamaha
  Pentti Korhonen Yamaha
  Teuvo Länsivuori Yamaha
  Billie Guthrie Yamaha
  Billie Nelson Yamaha
  Chas Mortimer Yamaha
  Derek Chatterton Yamaha
  Dick Pipes Yamaha
  Frank Whiteway Suzuki
  Ian Richards Yamaha
  Jerry Lancaster Yamaha
  John Ringwood Yamaha
  Mick Chatterton Yamaha
  Phil Read Benelli
  Ray McCullough Yamaha
  Stan Woods Yamaha
  Tony Rutter Yamaha
  Angelo Bergamonti Aermacchi
  Eugenio Lazzarini Benelli
  Gilberto Parlotti Benelli
  Giuseppe Visenzi Yamaha
  Silvio Grassetti Yamaha
  Walter Villa Villa / Benelli
  Keith Turner Aermacchi
  Gordon Keith Yamaha
  Börje Jansson Kawasaki-Yamaha[4]

Top tien tussenstand 250cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Ptn
1   Santiago Herrero Ossa 65
2   Kent Andersson Yamaha 49
3   Kel Carruthers Benelli 37
4   Rodney Gould Yamaha 32
5   Frank Perris Suzuki 25
6   Renzo Pasolini Benelli 15
  Lothar John Yamaha
8   Börje Jansson Kawasaki-Yamaha 14
9   Angelo Bergamonti Aermacchi 11
10   Klaus Huber Yamaha 10

125cc-klasse bewerken

In België verstevigde Dave Simmonds zijn leidende positie. Cees van Dongen had de beste start, maar na de eerste ronde reed Simmonds al voorop met de beide MRTN-Suzuki's van Dieter Braun en van Dongen er vlak achter. Van Dongen besloot na een paar ronden "op heelhouden" te rijden waardoor er een duel ontstond tussen Braun en Simmonds. Van Dongen werd aldus derde. Kent Andersson (Yamaha) werd vierde en behield zijn tweede plaats in het wereldkampioenschap.

Uitslag 125cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Dave Simmonds Kawasaki 34"24'9 15
2   Dieter Braun Suzuki +1'7 12
3   Cees van Dongen Suzuki +1"14'8 10
4   Kent Andersson Yamaha +1"58'8 8
5   Jan Huberts MZ +2"34'9 6
6   Siegfried Lohmann MZ +3"36'2 5
7   Bosse Granath MZ +3"59'1 4
8   Lothar John MZ +4"05'2 3
9   Bob Coulter Bultaco +4"24'9 2
10   Walter Scheimann Villa +4"27'5 1
11   John Dodds Aermacchi +4"43'4
12   Brian Smith Honda +1 ronde
13   Hausel Yamaha +1 ronde

Niet gefinisht bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Heinz Kriwanek Rotax
  Barry Smith Derbi
  Ángel Nieto Derbi

Niet deelgenomen bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Heinz Rosner MZ Blessure[1]
  László Szabó MZ Blessure[2]

Onbekend[3] bewerken

Coureur Merk
  Kel Carruthers Aermacchi
  Bruno Veigel Honda
  Herbert Denzler Honda
  Jean Campiche Honda
  Eberhard Mahler MZ
  Friedhelm Kohlar MZ
  Günter Bartusch MZ
  Hartmut Bischoff MZ
  Thomas Heuschkel MZ
  Enrique Escuder Bultaco
  Ramón Galí Bultaco
  Pertti Leinonen Honda
  Seppo Kangasniemi MZ
  Daniel Crivello Maico
  Jacques Roca Derbi
  Jean Auréal Yamaha
  Jean-François Chaffin Villa
  Pierre Viura Maico
  Carl Ward Honda
  Charles Garner Bultaco
  Chas Mortimer Villa
  Gary Dickinson Honda
  Jerry Lancaster Honda
  Jim Curry Honda
  John Kiddie Honda
  John Shacklady Bultaco
  Steve Murray Honda
  Tom Loughridge Bultaco
  Tommy Robb Bultaco
  János Reisz MZ
  Francesco Villa Villa
  Giuseppe Mandolini Villa
  Silvano Bertarelli Aermacchi
  Walter Villa Villa
  Jean-Louis Pasquier Bultaco
  Lous van Rijswijk jr. Yamaha
  Ginger Molloy Bultaco
  Ryszard Mankiewicz MZ
  Börje Jansson Maico

Top tien tussenstand 125cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Ptn
1   Dave Simmonds Kawasaki 72
2   Kent Andersson Maico / Yamaha 32
3   Cees van Dongen Suzuki 25
4   Dieter Braun Suzuki 24
5   Ginger Molloy Bultaco 22
6   Kel Carruthers Aermacchi 18
7   Jean Auréal Yamaha 15
8   Lothar John MZ 11
  Jan Huberts MZ
10   Heinz Kriwanek Rotax 10
  Walter Villa Villa
  Gary Dickinson Honda
  Silvano Bertarelli Aermacchi

50cc-klasse bewerken

In de Belgische GP ging Jan de Vries op doktersadvies niet van start nadat hij bij een val in de training enkele flinke schaafwonden had opgelopen. Aalt Toersen en Cees van Dongen bemanden de Van Veen-Kreidlers, maar ze waren in de trainingen aanmerkelijk trager dan Ángel Nieto met de Derbi. Bij de startopstelling werd er aan die Derbi echter nog flink gesleuteld. Jos Schurgers (Kreidler) startte het snelste, gevolgd door Aalt Toersen (Van Veen-Kreidler) en Jan Huberts (Kreidler). Na de eerste ronde van 14 km was Schurgers al uitgevallen, net als Ángel Nieto. Santiago Herrero (Derbi) reed nu op kop vlak voor Aalt Toersen en Cees van Dongen. Na de tweede ronde lag Barry Smith (Derbi) al op de tweede plaats en Aalt Toersen lag al ver achter hem. Op de vierde plaats reed Paul Lodewijkx met de Jamathi. In de vierde ronde viel Lodewijkx uit waardoor zijn plaats werd ingenomen door van Dongen. In de vijfde en laatste ronde nam Smith de kop over van zijn teamgenoot Herrero. Een tactische zet, want Smith was de best geklasseerde Derbi-coureur in het kampioenschap. Toersen beperkte de schade door derde te worden.

Uitslag 50cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Barry Smith Derbi 23"23'2 15
2   Santiago Herrero Derbi +6'2 12
3   Aalt Toersen Van Veen-Kreidler +14'0 10
4   Cees van Dongen Van Veen-Kreidler +34'1 8
5   Ludwig Faßbender Kreidler +46'1 6
6   Martin Mijwaart Jamathi +57'5 5
7   Jan Huberts Kreidler +1"17'5 4
8   Adrijan Bernetič Tomos +2"49'3 3
9   André Millard Kreidler +3"35'3 2
10   Jean-Louis Pasquier Derbi +4"17'3 1
11   Oronzo Memola Negrini +4"25'8

Niet gestart bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Jan de Vries Van Veen-Kreidler Blessure

Niet gefinisht bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Ángel Nieto Derbi Koppeling
  Jos Schurgers Kreidler
  Paul Lodewijkx Jamathi Motor

Onbekend[3] bewerken

Coureur Merk
  Jakob Unterladstätter KTM
  Bruno Veigel Honda
  Herbert Denzler Kreidler
  Gerhard Thurow Kreidler
  Rudolf Kunz Kreidler
  Rudolf Schmälzle Kreidler
  Winfried Reinhard Reimo
  Juan Bordons Derbi
  Charly Dubois Kreidler
  Jacques Roca Derbi
  Arthur Lawn Honda
  Barrie Dickinson Garelli
  Chris Walpole Garelli
  Fran Redfern Honda
  Frank Whiteway Crooks-Suzuki
  John Lawley Honda
  Luke Lawlor Derbi
  Stuart Aspin Meurs-Garelli
  Eugenio Lazzarini Morbidelli
  Franco Ringhini Morbidelli
  Gilberto Parlotti Tomos
  Giovanni Lombardi Guazzoni
  Luigi Rinaudo Tomos
  Silvano Bertarelli Minarelli
  Anton Kralj Tomos
  Janko-Florijan Štefe Tomos

Top tien tussenstand 50cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Ptn
1   Aalt Toersen Van Veen-Kreidler 65
2   Barry Smith Derbi 45
3   Jan de Vries Van Veen-Kreidler 34
4   Gilberto Parlotti Tomos 25
5   Ángel Nieto Derbi 24
6   Paul Lodewijkx Jamathi 18
7   Ludwig Faßbender Kreidler 16
  Santiago Herrero Derbi
9   Rudolf Kunz Kreidler 12
10   Winfried Reinhard Reimo 8
  Cees van Dongen Van Veen-Kreidler

Zijspanklasse bewerken

In België liepen Helmut Fath / Wolfgang Kalauch elke ronde een beetje verder weg van Klaus Enders / Ralf Engelhardt die gevolgd werden door Georg Auerbacher / Hermann Hahn. Om de kopposities was er geen strijd, om de vierde plaats wel. Die werd gewonnen door Franz Linnarz / Rudolf Kühnemund.

Uitslag zijspanklasse bewerken

Pos Coureur Bakkenist Merk Tijd Punten
1   Helmut Fath   Wolfgang Kalauch URS 32"55'0 15
2   Klaus Enders   Ralf Engelhardt BMW +32" 12
3   Georg Auerbacher   Hermann Hahn BMW +55'8 10
4   Franz Linnarz   Rudolf Kühnemund BMW +2"05'0 8
5   Arsenius Butscher   Josef Huber BMW +2"06'3 6
6   Graham Milton   John Thornton BMW +2"07'1 5
7   Tony Wakefield   John Flaxman BMW +2"27'2 4
8   Heinz Luthringshauser   Geoff Hughes BMW +2"40'1 3
9   Helmut Lünemann   Neil Caddow BMW +2"43'7 2
10   Jean-Claude Castella   Albert Castella BMW +2"44'1 1
11   Hermann Oosterloo   Jan Kort BMW +1 ronde

Niet gefinisht bewerken

Coureur Bakkenist Merk Oorzaak
  Siegfried Schauzu   Horst Schneider Apfelbeck-BMW

Onbekend[3] bewerken

Coureur Bakkenist Merk
  Hans Hänni   Kurt Barfuss BMW
  Max Hauri   Heinz Hausamann BMW
  Hermann Binding   Helmut Fleck BMW
  Richard Wegener   Adi Heinrichs BMW
  Jaakko Palomäki   Jussi Ahlbäck BMW
  Kenneth Calenius   Juhani Vesterinen BMW
  Leif Aurosell   Jouko Ryhänen BMW
  André Cailletet   Jean-Paul Coquic BMW
  Joseph Duhem   François Fernandez BMW
  Bill Copson   Dane Rowe BMW
  Dennis Keen   Mac Witherspoon Triumph
  Dick Hawes   John Mann Seeley-Matchless
  Jack Philpott   Bill Turrington Norton
  Jeff Gawley   Frank Knights BSA
  Mick Potter   John Fiddaman Triumph
  Norman Hanks   Rose Arnold BSA
  Peter Kielty   V. Sherriffs Triumph
  Stuart Applegate   Rob Appleton BMW
  Tony Harris   Brian Harris Triumph
  Ruben Bjarnemark   Marianne Kjellmodin-Hansen BMW

Top tien tussenstand zijspanklasse bewerken

(Punten (tussen haakjes) zijn inclusief streepresultaten)

Pos Coureur Bakkenist Merk Ptn
1   Helmut Fath   Wolfgang Kalauch URS 55
2   Klaus Enders   Ralf Engelhardt BMW 42
3   Franz Linnarz   Rudolf Kühnemund BMW 34 (40)
  Georg Auerbacher   Hermann Hahn BMW 34
5   Arsenius Butscher   Josef Huber BMW 32 (38)
6   Siegfried Schauzu   Horst Schneider BMW / Apfelbeck-BMW 25
7   Helmut Lünemann   Neil Caddow BMW 20
8   Jean-Claude Castella   Albert Castella BMW 11
9   Dick Hawes   John Mann Seeley-Matchless 10
10   Tony Wakefield   John Flaxman BMW 9
Vorige race:
TT Assen 1969
FIM wereldkampioenschap wegrace
21e seizoen (1969)
Volgende race:
Grand Prix-wegrace van de DDR 1969

Vorige race:
Grand Prix-wegrace van België 1968
Grand Prix-wegrace van België Volgende race:
Grand Prix-wegrace van België 1970