Gob-ny-Geay (Manx: Gob ny gayee: de "mond van de wind", ook wel Sunny Orchard (zonnige boomgaard) genoemd) is een markant punt op het eiland Man. Het ligt in de civil parishOnchan langs de A18 Mountain Road ten noorden van de hoofdstad Douglas.
Als de coureurs de scherpe bocht bij Creg-ny-Baa hebben genomen moeten ze zo veel mogelijk snelheid over houden. Als ze dat doen is Gob-ny-Geay tot aan Brandish Corner het snelste deel van het circuit. Gob-ny-Geay zelf is bijna het laatste deel van de Mountain Section, een 18 kilometer lang deel van het circuit waar de weersinvloeden door het ontbreken van begroeiing vrij spel hebben. Op dit stuk zijn de taluds echter vrij hoog, waardoor de invloed van de wind niet zo groot is. Gob-ny-Geay hoort wel bij het deel waar de mist erg snel kan opkomen en erg dicht kan zijn. Als dat zo is worden tegenwoordig races en trainingen stilgelegd, maar in het verleden was dat niet zo. De moderne motorfietsen kunnen hun hoogste snelheid hier halen, maar in de praktijk kiezen veel coureurs daar niet voor. Ze moeten dan hun gearing speciaal aanpassen voor de hoge snelheid bij Gob-ny-Geay, en daardoor verliezen ze tijd op de rest van het circuit. Daarom houden ze de gearing iets korter, waardoor ze het gas hier een beetje los moeten laten. Zo vertelde Mick Grant dat hij zijn gearing afstelde voor maximum toeren bij Sulby Straight en dat hij bij Gob-ny-Geay niet voluit kon gaan. Dat deed jaren later ook Nick Jefferies: "if you're having to roll the throttle slightly to avoid over-revving before breaking for Brandish, then overall your gearing is about right. Easing off may cost you a second here, but over the Mountain you'll have clawed back much more."[1] De snelheden bij de kleine knik in de weg werden in de jaren zestig geschat op 215 km/h, in de jaren tachtig op 260 km/h en tegenwoordig (2014) op 305 km/h.
In 1961 verongelukte Marie Lambert tijdens de Sidecar TT. Marie was bakkeniste van haar man Claude. Bij Gob-ny-Geay ging de zijspancombinatie op topsnelheid slingeren en Claude kon dat niet meer corrigeren. De machine raakte het talud, vloog over de kop en Claude en Marie kwamen op de weg terecht. Marie overleed ter plaatse, Claude brak een been.
Vic Willoughby, die eerst motorcoureur maar later journalist was, vertelde over het jaar 1953, toen de privé-Nortons veel problemen hadden met de zuigers van de achterschokdempers door de knullige bevestiging aan het juist uitgebrachte featherbed frame. Bij zijn eigen machine braken ze af bij Sarah's Cottage, maar Cyril Julian had erg veel geluk toen beide dempers tegelijk afbraken toen hij op topsnelheid langs Gob-ny-Geay reed.
George O'Dell was een top-zijspanrijder (wereldkampioen in 1977), maar hij was bepaald niet gelukkig als hij van Creg-ny-Baa naar Brandish Corner reed. Hij vertelde dat hij er gewoon bang was. "Hier weet je dat je hard gaat. Als je bij de Creg rechtsaf gaat valt de weg naar beneden en de verkanting is lastig. De motorfiets voelt alsof hij door de lucht vliegt omdat de wind eronder komt. Ik behandel dit stuk met de grootste voorzichtigheid. Als je het talud raakt begraaf je jezelf in het veld."
Bronnen, noten en/of referenties
David Wright: Mountain Milestone, 100 Years of the TT Mountain Course, Lily Publications, Ramsey, ISBN 978-1-907945-04-5
Voetnoten
↑als je het gas voor het remmen bij Brandish iets dicht moet draaien om overtoeren te voorkomen is je gearing over het geheel genomen ongeveer goed. Het kost je hier misschien een seconde, maar op de Mountain Section win je veel meer terug.
