Gilbert Van Binst
Gilbert "Gille" Van Binst (Machelen, 5 juli 1951) is een gewezen Belgische voetballer. Hij speelde meer dan 10 seizoenen voor RSC Anderlecht. Op het einde van zijn carrière was hij ook even actief bij Club Brugge. Van Binst speelde in totaal ook 15 keer voor de Rode Duivels.
| Gilbert Van Binst | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
_Manfred_Kaltz_en_Gilbert_van_Binst,_Bestanddeelnr_929-1738.jpg)
| ||||||||
Manfred Kaltz en Gilbert Van Binst (rechts) in 1977.
| ||||||||
| Persoonlijke informatie | ||||||||
| Bijnaam | ▪ Gille | |||||||
| Geboortedatum | 5 juli 1951 | |||||||
| Geboorteplaats | Machelen, België | |||||||
| Been | Rechts | |||||||
| Positie | Rechtsachter / Centrale verdediger / Rechtsbuiten | |||||||
| Clubinformatie | ||||||||
| Huidige club | Gestopt in 1983 | |||||||
| Jeugd | ||||||||
| ||||||||
| Senioren | ||||||||
| ||||||||
| Interlands | ||||||||
| ||||||||
| Getrainde teams | ||||||||
| ||||||||
| ||||||||
.svg){kind=small}
Carrière bewerken
Jeugd bewerken
De jonge Gilbert Van Binst belandde via het bescheiden FC Peutie bij de jeugd van Vilvoorde FC. Van Binst, die eigenlijk een voorkeur had voor basketbal, was een aanvaller die vlot de weg naar doel vond. RSC Anderlecht ontdekte de jonge Van Binst en trok hem midden jaren 60 aan. Hij werd voor de trainingen steeds opgepikt door voorzitter Albert Roosens.
RSC Anderlecht bewerken
Bij RSC Anderlecht werd Van Binst omgeschoold tot een aanvallend ingestelde rechtsachter. Hij rukte als verdediger vaak mee op en pikte regelmatig een doelpunt mee. Hij speelde met RSC Anderlecht zowel in 1972 als in 1974 kampioen. Hij veroverde ook vier keer de Beker van België. Maar het absolute hoogtepunt waren de Europese campagnes van paars-wit. Onder leiding van trainer Hans Croon en later Raymond Goethals won Van Binst twee keer de Europacup II en evenveel keer de Europese Supercup. Beide Europacupfinales waren speciaal voor Van Binst. In de finale van 1976 mocht hij als gelegenheidsaanvoerder de trofee in ontvangst nemen. In de finale van 1978 won Anderlecht met 4-0 tegen Austria Wien en scoorde hij net als Rob Rensenbrink twee goals.
TFC bewerken
In 1980 liet Anderlecht de toen 29-jarige Van Binst naar Frankrijk vertrekken. Hij belandde bij tweedeklasser Toulouse FC, waar hij nog zou samenspelen met gewezen ploegmaats Attila Ladinszky en Rob Rensenbrink. Bij de Franse club werd Van Binst uitgespeeld als laatste man. Hij speelde regelmatig en miste op een haar na de promotie naar de hoogste afdeling.
Club Brugge bewerken
Na het buitenlands avontuur keerde Van Binst in 1981 terug naar België. Michel Van Maele haalde de gewezen speler van Anderlecht naar Club Brugge. Van Binst maakte op sportief vlak geen leuke periode mee bij blauw-zwart. Er vonden in de loop van het seizoen twee trainerswissels plaats en Club Brugge was pas op de laatste speeldag zeker van het behoud. Nadien trok het bestuur trainer Georg Keßler aan. De Duitse Nederlander kende Van Binst nog van bij Anderlecht, daar wonnen ze in 1972 samen de dubbel. Onder Keßler kon Club Brugge opnieuw aansluiten bij de top. Na het seizoen hield Van Binst het voor bekeken. Hij werd de assistent van Keßler en verantwoordelijk voor de beloften van blauw-zwart. In 1983 liet hij jeugdspeler Marc Degryse doorstromen naar het eerste elftal.
Trainer bewerken
In 1984 trok Keßler naar het Griekse Olympiakos, maar Van Binst volgde hem niet. Pas enkele maanden later ging hij opnieuw aan de slag. Via een vriend belandde hij bij de bescheiden vierdeklasser Wallonia Namur. Nadien stapte hij over naar het West-Vlaamse KWSC Lauwe. Hij kreeg er talentrijke spelers als Lorenzo Staelens, Hein Vanhaezebrouck en Rudy Ducoulombier onder zijn hoede. In zijn tweede seizoen zei Van Binst het trainerschap vaarwel. In 1991/92 zat hij wel nog even op de bank bij SK Oostnieuwkerke, dat hij toen uit de degradatiezone loodste.
Nationale ploeg bewerken
Van Binst debuteerde onder het toezicht van bondscoach Raymond Goethals bij de nationale ploeg van België, toen nog bekend als de Witte Duivels. Hij maakte deel uit van de selectie die naar het EK 1972 mocht. In 1976 vertrok Goethals naar Anderlecht en nam Guy Thys het roer over. Aanvankelijk speelde Van Binst ook onder Thys voor de nationale ploeg, maar door een conflict met de bondscoach werd hij vanaf 1977 niet meer opgeroepen. Van Binst zei voor een interland tegen Nederland dat hij niet van plan was om "op zijn eigen portemonnee te trappen". Zijn "portemonnee" was rechtstreekse tegenstander Rob Rensenbrink, in die dagen een ploeggenoot van Van Binst en de absolute uitblinker bij Anderlecht. Thys begreep zijn uitspraak en beloofde hem de volgende wedstrijd opnieuw een basisplaats. Toen dat niet waar bleek te zijn, trapte Van Binst het op training af.
Media bewerken
Na zijn carrière kwam Van Binst nog regelmatig in de media. Zo schreef hij een tijdlang voor Sport 80, later bekend als Sport/Voetbalmagazine. Voor televisie werd hij vaak ingeschakeld als analist of als gast in spelprogramma's. In 2005 was hij ook peter van de Fan-Dag van Anderlecht. In 2009 bracht hij het boek Circus Voetbal uit. Het boek is gevuld met verschillende grappige en opvallende anekdotes uit Van Binsts periode als voetballer en was na enkelen maanden reeds toe aan zijn tweede herdruk.
Erelijst bewerken
| Competitie | Aantal | Jaren | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Nationaal | |||||
| Belgisch kampioen | 2x | 1972, 1974 | |||
| Beker van België | 4x | 1972, 1973, 1975, 1976 | |||
| Trofee Jules Pappaert | 1x | 1977 | |||
| Nationale trofee voor sportverdienste | 1x | 1978 | |||
| Europees | |||||
| Europacup II | 2x | 1976, 1978 | |||
| UEFA Super Cup | 2x | 1976, 1978 | |||
Bibliografie bewerken
- Circus Voetbal - Straffe verhalen uit de glorietijd van het Belgisch voetbal, geschreven door Gilbert Van Binst - ISBN 978-90-8679-225-2
Zie ook bewerken
- Lijst van spelers van RSC Anderlecht
- Lijst van spelers van Toulouse FC
- Lijst van spelers van Club Brugge
| Bronnen, noten en/of referenties |
