Ferdinando Carulli

Ferdinando Carulli
	Ferdinando Carulli
Algemene informatie
Volledige naam	Ferdinando Maria Meinrado Francesco Pascale Rosario Carulli
Geboren	9 februari 1770
Geboorteplaats	Napels, Campania, Italië
Overleden	17 februari 1841
Overlijdensplaats	Parijs, Île-de-France, Frankrijk
Land	Italië
Werk
Genre(s)	Klassiek
Beroep	Componist, muziekpedagoog, gitarist
Instrument(en)	Gitaar
	(en) AllMusic-profiel; (en) Discogs-profiel; (en) MusicBrainz-profiel;
Portaal	Muziek

Ferdinando Maria Meinrado Francesco Pascale Rosario Carulli (Napels, Italië, 9 februari 1770 – Parijs, 17 februari 1841) was een Italiaans componist, muziekpedagoog en gitarist.

Levensloop bewerken

Carulli kreeg eerst celloles en studeerde, zoals zijn Spaanse collega's Fernando Sor en Dionisio Aguado, muziektheorie bij een rooms-Katholieke priester. Later was hij erg bezig met het gitaarspel en was voor zijn buitengewone meesterschap op dit instrument heel bekend. Aan het begin van zijn artistieke loopbaan gaf hij concerten in heel Italië. Na een verblijf in Wenen vertrok hij later in 1808 naar Parijs, waar hij in de Salons ware triomfen vierde. Hij was ook een succesrijke leraar. Tot zijn studenten behoorden gitaristen uit heel Europa, maar vooral dochters en zonen van de Franse adel en uit de aristocratie. In 1810 leerde hij Filippo Gragnani kennen en zij zouden levenslang vrienden blijven.

In 1801 huwde hij de Franse Marie-Josephine Boyer, bij wie hij later een zoon Gustavo Carulli (1801-1876) kreeg.

Eerst bewerkte hij talrijke werken van klassieke componisten, onder andere het 1e deel uit Joseph Haydns Symfonie nr. 104 voor twee gitaren. Hij was ook een actief componist en in 1807 publiceerde hij in Milaan zijn eerste werken. In totaal zou hij meer dan 400 werken gecomponeerd hebben. Vele van deze werken zijn niet uitgegeven. Het zijn meestal solostukken en duetten voor gitaar, maar ook kamermuziek met gitaar en twee concerten voor gitaar. Heel populair en ook tegenwoordig nog in gebruik is zijn Complete methode voor gitaar op. 27. Ook schreef hij thematische muziek, onder andere een stuk over het leven van Napoleon Bonaparte en werken met titels als De storm (sonata sentimentale), De verovering van Algiers (pièce historique) en De liefde van Venus en Adonis.

Samen met de Franse gitaarbouwer Pierre René Lacote patenteerde hij in december 1826 de tiensnarige "Decacorde", een gitaarvariant met tien snaren, volgens Carulli bedoeld om het spel te vergemakkelijken. Van de tien snaren waren er slechts vijf bestemd om op de gebruikelijke wijze met de linkerhand te bespelen, de overige vijf waren bassnaren die 'open' gespeeld dienden te worden. Voor het instrument schreef hij de "Méthode pour le Décacorde". Diverse exemplaren van de Décacorde zijn bewaard in Europese musea (o.a Brussel en Parijs), maar het instrument is nooit echt aangeslagen.

Composities bewerken

Werken voor orkest bewerken

Concert en La majeur, voor gitaar en orkest, op. 8(a)
1. Allegro
2. Polonaise
Concerto in G-groot, voor fluit, gitaar en orkest
1. Allegro
2. Tema con variazioni
3. Allegro finale
Concerto in e-klein voor fluit, gitaar en orkest
Nocturne de Salon voor gitaar, fluit en orkest, op. 190
1. Allegro
2. Larghetto
3. Allegro
Petit concerto de société en mi mineur, voor gitaar en strijkorkest, op. 140

Kamermuziek bewerken

Duett, voor gitaar en fluit
Deux Duos, voor gitaar en piano
Due Notturni voor piano en gitaar, op. 131
Due duetti, voor altviool en gitaar, op. 137
Duo voor piano en gitaar, op. 11(a)
Duo voor viool en gitaar, op. 19
Duo voor fluit en gitaar, op. 104
Duo voor piano en gitaar, op. 134
Duo voor piano en gitaar, op. 150
Fantasie, voor fluit en gitaar, op. 190
Fantasie op twee motieven uit de opera «Il Pirata» van Vincenzo Bellini, voor fluit en gitaar, op. 337
Gran Duo Concertante, voor piano en gitaar, op. 65
Gran Duo, voor piano en gitaar, op. 70
Gran Duo, voor piano en gitaar, op. 86
Notturno, voor piano en gitaar, op. 189
Six Sérénades, voor gitaar en fluit, op. 109
Trio, voor fluit, viool en gitaar, op. 9, no. 1
Trio in D-groot, voor twee violen en gitaar, op. 9, no. 2
1. Allegro
2. Romance - Larghetto
3. Rondo - Allegretto
Trois Duos, voor gitaar en fluit, op. 104

Werken voor gitaar bewerken

1e deel uit de «Symfonie no. 104 "Londen symfonie"» van Joseph Haydn, voor twee gitaren
1. Adagio - Allegro
14 Sonatine Facili - a cura di Carfagna, voor gitaar solo
24 Duets, voor twee gitaren
Allegretto, voor gitaar solo
Allegretto nº 15 voor gitaar
Andante, voor gitaar
Andante in a-klein, voor gitaar
Andante in G-groot, voor gitaar
Andante con poco moto, voor gitaar
Capriccio in C, voor gitaar
Caprice, voor gitaar
Cinq valses, voor gitaar
Cinq romances, voor twee gitaren
Contredanse voor gitaar
Deux airs russes variés voor twee gitaren, op.110
Drie Dagen, (over de Revolutiedagen van 1830), voor gitaar
Duo, voor twee gitaren, op. 62, no. 1
Duo, voor twee gitaren, op. 62, no. 2
Duo, voor twee gitaren, op. 62, no. 3
Fantasia voor drie gitaren, op. 251
Introduction, voor gitaar
L'Orage - Sonata sentimentale voor gitaar, op. 2
Larghetto, voor twee gitaren
Le mere et l'amant, voor twee gitaren
Le Nid et la Rose, Romanzi per due chitarri, opus 120 no. 3
Les Adieux, voor gitaar, op. 249
Marcia, voor gitaar, op.335, no. 3
Ouverture, voor gitaar, op. 6, no. 1
Poco allegretto, voor gitaar
Quatre Etudes, voor gitaar
Rondò en sol, voor gitaar
Rondo in G-groot, voor twee gitaren
Sei andanti voor gitaar, op. 320
Sei divertimenti su terze seste ottave decime note legate e staccate, voor gitaar
Sérénades, voor gitaar, op. 96, no. 1, 2 en 3
Sicilienne, voor gitaar
Six Divertissements Brillants de salon d'une force moyenne, voor gitaar, op. 317
Six Petite Duod dialogues, voor twee gitaren, op. 34
Sonata, voor gitaar, op. 5
1. Largo
2. Rondo - Allegretto
Sonata, voor gitaar, op. 21, no. 1
1. Moderato
2. Largo
3. Rondeau - Allegretto
Sonata, voor gitaar, op. 21, no. 2
1. Moderato
2. Theme and Variations
3. Allegretto
Sonata, voor gitaar, op. 21, no. 3
1. Moderato
2. Romance - Andante sostenuto
3. Rondeau - Allegretto con poco moto
Sonata, voor gitaar, op. 58, no. 3
Trois petits solos, op. 262
Trois Nocturne, voor twee gitaren, op. 90
Variations sur une melodie français..., voor gitaar, op. 194
Variaties op Wolfgang Amadeus Mozarts "Zauberflöte", voor gitaar, op. 276, no.30
Variazioni su un tema di Ludwig van Beethoven, voor gitaar
Variazioni su l'Arietta italiana "Sul margine d'un rio" voor gitaar, op. 142
Ventiquattro Preludi - a cura di Tonazzi, voor gitaar, op. 114
Vingtneuf pièces, voor gitaar
Walzer, voor gitaar solo, op. 241

Pedagogische werken bewerken

1810 Methode complete de guitar ou lyre - Metodo Completo per Chitarra - (Methode voor gitaar), op. 27
1825 Méthode de guitare - "La harmonía aplicada a la guitarra"

Bibliografie bewerken

François-Joseph Fétis: Biographie universelle des musiciens : et bibliographie generale de la musique, Paris: Firmin-Didot, 1875-83
Jozef Robijns, Miep Zijlstra: Algemene muziek encyclopedie, Haarlem: De Haan, 1979-1984, ISBN 978-90-228-4930-9
Franco Rossi, Michele Girardi: Il teatro la Fenici : chronologia degli spettacoli 1938-1991, Venezia: Albrizzi Editore, 1992, 650 p., ISBN 88 317 5509 9
Vittorio Paliotti: Storia della canzone napoletana, Roma: Netwon Compton editori, 1992, 343 p.
Maurice J. Summerfield: The classical guitar : its evolution and players since 1860, Newcastle-upon-Tyne: Ashley Mark Publishing, 1992, 333 p.
Françoise Lesure, Marie-Noëlle Collette, Joël-Marie Fauquet, Adélaïde de Place, Anne Randier, Nicole Wild: La musique à Paris en 1830-1831, Paris: Bibliotheque Nationale, 1983, 418 p., ISBN 2-7177-1656-4
Jozef Powrozniak: Gitarrenlexikon, Berlin: Verlag Neue Musik, 1979, 185 p.
Martin Giertz: Den klassiske Gitarren : Instrumentet musiken mastarna, Stockholm: P. A. Norstedt & Soners Forlag, 1979
Gosta Morin, Carl-Alan Moberg och Einar Sundstrom: Sohlman's musiklexikon, 2. rev. och utvidgade uppl., Stockholm: Sohlman Forlag, 1975-1979, 5 v.
Marc Honegger: Dictionnaire de la musique, Paris: Bordas, 1970-76
Carlo Carfagna e Mario Gangi: Dizionario chitarristico italiano, Ancona: Edizioni Musicali Berben, 1968, 97 p.
Altman Kellner; Benediktiner von Kremsmünster: Musikgeschichte des Stiftes Kremsmünster, Kassel: Bärenreiter, 1956, 826 p.
Philip James Bone: The guitar and mandolin : biographies of celebrated players and composers, London: Schott, 1954, 388 p.
Joaquín Pena, Higinio Anglés, Miguel Querol Gavalda: Diccionario de la Música LABOR, Barcelona: Editorial Labor, 1954, 2V, 2318P.
Theodore Baker: Baker's biographical dictionary of musicians, Fourth edition revised and enlarged, New York: G. Schirmer, 1940
Paul Frank, Wilhelm Altmann: Kurzgefasstes Tonkünstler Lexikon : für Musiker und Freunde der Musik, Regensburg: Gustave Bosse, 1936, 730 p.
Domingo Prat Marshall: Diccionario biografico; bibliografico, historico, critico de guitarras (instrumentos afines) guitarrsitas (profesores, compositores concertistas, lahudistas, amateurs) guitarreros (luthiers) danzas y cantos; terminologia, Buenos Aires: Romero y Fernandez, 1934, 468 p.
Josef Zuth: Handbuch der Laute und Gitarre, Vienna: Verlag der Zeitschrift für die Gitarre, 1926, 296 p.
Leo Benvenuti: Dizionario degli italiani all'estero ..., Firenze: 1890
Carlo Antonio de Rosa Villarosa: Memorie dei compositori di musica del Regno di Napoli ..., Napoli: 1840