Eurovisiesongfestival 1982

Het Eurovisiesongfestival 1982 was het zevenentwintigste Eurovisiesongfestival en vond plaats op 24 april 1982 in Harrogate, Engeland. Het programma werd gepresenteerd door Jan Leeming.

Eurovisiesongfestival 1982
1982 Eurovision Song Contest
Gastland Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk
Locatie Harrogate International Centre, Harrogate
Omroep BBC
Datum 24 april 1982
Presentator Jan Leeming
Winnaar
Land Vlag van Duitsland Duitsland
Lied Ein bißchen Frieden
Artiest Nicole
Tekst Bernd Meinunger
Componist Ralph Siegel
Andere gegevens
Stemgegevens Elk land verdeelt 12, 10, 8, 7, 6, 5, 4, 3, 2 en 1 punten
Aantal landen 18
Terugtrekkend Vlag van Frankrijk Frankrijk
Vlag van Griekenland Griekenland
Nul punten Vlag van Finland Finland
Chronologie
◄ 1981 – 1983 ►

Van de 18 deelnemende landen won Duitsland met het lied Ein bißchen Frieden, uitgevoerd door Nicole. Dit lied kreeg 161 punten, 15,4% van het totale aantal punten. Met 100 punten werd Israël tweede, gevolgd door Zwitserland op de derde plaats met 97 punten.

Interludium bewerken

Het interludium werd gevuld met beelden van Yorkshire en Howard Castle.

Puntentelling bewerken

Stemstructuur bewerken

Net als het voorgaande jaar werden in de nationale jury punten toegekend aan elk liedje. Het liedje met het meeste aantal stemmen, kreeg twaalf punten. De tweede keus kreeg tien punten en de derde plaats tot en met tiende plaats kregen acht tot en met één punten. Stemmen op het eigen land is niet toegestaan.[1]

Score bijhouden bewerken

De score werd bijgehouden op een scorebord dat in de zaal hing. De landen stonden in het Engels op het bord met daarachter een afbeelding van de vlag. Achter elk land stond het totaal aantal punten. De gegeven punten werden gelijk bij het totaal van het land opgeteld. De presentatrice stond op het podium, schuin voor het scorebord. Van de landen die al punten doorgegeven hadden, was de naam van het land verlicht. Nadat een land alle punten had gegeven, verschenen onder in beeld de land- en liedjesnaam van het hoogst genoteerde land. Linksboven in beeld was het beeld te zien van de artiest vanuit de green room.

Stemmen bewerken

Het bellen van de landen ging op volgorde van deelname. Het geven van de punten gebeurde in volgorde van laag naar hoog. De vertegenwoordiger van het land noemde het land en het aantal punten in het Engels of Frans. De presentatrice herhaalde dit in de taal waarin de punten gegeven werden om daarna beide gegevens in de andere taal te herhalen. Daarbij werd zowel in het Engels als het Frans points gebruikt.

Beslissing bewerken

Met nog vier landen te gaan gaf Joegoslavië de doorslag. Na de punten van dit land was Duitsland met 131 punten niet meer in te halen door Israël dat 80 punten had.

Resultaat bewerken

Plaats Land Artiest Titel Punten
1   Duitsland Nicole Ein bißchen Frieden 161
2   Israël Avi Toledano Hora 100
3   Zwitserland Arlette Zola Amour on t'aime 97
4   België Stella Si tu aimes ma musique 96
5   Cyprus Anna Vissi Mono i agapi 85
6   Luxemburg Svetlana Cours après le temps 78
7   Verenigd Koninkrijk Bardo One step further 76
8   Zweden Chips Dag efter dag 67
9   Oostenrijk Mess Sonntag 57
10   Spanje Lucía Él 52
11   Ierland The Duskeys Here today, gone tomorrow 49
12   Noorwegen Jahn Teigen & Anita Skorgan Adieu 40
13   Portugal Doce Bem bom 32
14   Joegoslavië Aska Halo halo 21
15   Turkije Neco Hani? 20
16   Nederland Bill van Dijk Jij en ik 8
17   Denemarken Brixx Video Video 5
18   Finland Kojo Nuku pommiin 0

Deelnemers bewerken

België en Nederland bewerken

België werd vertegenwoordigd door Stella, die knap vierde werd. Nederland werd vertegenwoordigd door Bill van Dijk. Zijn naam stond echter als "Bill van Dijke" op de titelkaarten die in beeld verschenen.

Terugkerende artiesten bewerken

Land Artiest Eerdere deelname
  België Stella   Nederland 1970 (deel van Hearts of Soul)
  België 1977 (deel van Dream Express)
  Cyprus Anna Vissi   Griekenland 1980
  Noorwegen Jahn Teigen
Anita Skorgan
  Noorwegen 1978
  Noorwegen 1977 en 1979
  Portugal Teresa Miguel en Fatima Padinha (deel van Doce)   Portugal 1978 (deel van Gemini)
  Verenigd Koninkrijk Sally-Ann Triplett (deel van Bardo)   Verenigd Koninkrijk 1980 (deel van Prima Donna)

Nationale keuzes bewerken

Seid Memić-Vajta die het voorgaande jaar nog voor Joegoslavië aantrad, was nu derde bij Jugovizija. Yardena Arazi werd tweede in de Israëlische voorronde Kdam. Zes jaar eerder zong ze nog in de groep Chocolad Menta Mastik op het songfestival. Ex-winnaar Izhar Cohen moest genoegen nemen met een zevende plaats. Voor Denemarken werd Tommy Seebach (Eurovisiesongfestival 1979 en 1981) tweede. In Duitsland was er heel wat bekend volk in de preselectie met Séverine die in 1971 voor Monaco won, Mary Roos die in 1972 al eens derde voor Duitsland eindigde, Jürgen Marcus die in 1976 voor Luxemburg zong en Paola die in '69 en in '80 voor Zwitserland zong.

Terugtrekkende landen bewerken

Opmerkelijk bewerken

Opmerkelijk was de inzending van Spanje. Nota bene terwijl het gastland verwikkeld was in de Falklandoorlog kwam Spanje met een tango het Britse toneel op, wat gezien de Argentijnse wortels van die stijl uiteraard gevoelig lag. Het lied werd tiende, het Verenigd Koninkrijk gaf nul punten.

Kaart bewerken

 
 Deelnemende landen
 Landen die al meegedaan hebben maar niet meedoen

Zie ook bewerken