Eugène Boch

Eugène Boch
	Vincent van Gogh, Portret van Eugène Boch, 1888, Musée d'Orsay, Parijs,
Persoonsgegevens
Geboren	1 september 1855; Saint-Vaast, België
Overleden	3 januari 1941; Monthyon, Frankrijk
Beroep(en)	Kunstschilder
Oriënterende gegevens
Stijl(en)	Impressionisme
	RKD-profiel
	Website
Portaal	Kunst & Cultuur

Eugène Guillaume Boch (Saint-Vaast (België), 1 september 1855 - Monthyon (Frankrijk), 3 januari 1941) was een Belgische kunstschilder. Zijn oudere zuster Anna Boch (1848-1936) was eveneens kunstschilder.

Biografie bewerken

Hij was geboren in de familie Boch van in de regio Centre-Val de Loire gevestigde ondernemers, waarvan de naam vandaag de dag nog steeds verbonden is aan Villeroy & Boch en Royal Boch. Hij debuteerde als autodidact met het schilderen van landschappen, maar kreeg wel raad van zijn zuster Anna Boch. Op aanraden van de kunstmecenas Octave Maus vertrok hij naar Parijs. Hier leerde hij de impressionisten kennen. Hij bracht in 1879 zijn dagen door in de studio van de Franse schilder Léon Bonnat in Parijs. Hij reisde, zoals zovelen in de jaren '80 op zoek naar het licht, naar het Zuiden van Frankrijk en daarna naar Spanje en Algerije. Terug in Parijs vestigde hij zich in Montmartre en maakte kennis met veel avant-garde kunstenaars. Hierna werkte Boch op het atelier van Fernand Cormon. Hij introduceerde Théo van Rysselberghe, op bezoek in Parijs in de zomer van 1887, aan enkele Parijse kunstenaars: Alfred Sisley, Paul Signac, Edgar Degas en Henri de Toulouse-Lautrec.

Eugène Boch werd voorgesteld aan Vincent Van Gogh door Dodge MacKnight. Van Gogh maakte een portret van Boch dat hij enkele maanden later, in september 1888 "De Dichter" noemde.

Hij vestigde zich in 1892 in Monthyon (Seine-et-Marne), nabij Parijs. In 1909 trouwde hij met Anne-Marie Leonie Crusfond en ze verhuisden in 1920 naar hun villa "La Grimpette" (De Klim), eveneens in Monthyon.

Net als zijn zus Anna Boch, hielp Eugène getalenteerde artiesten als Émile Bernard, die hij ontmoette in het Atelier Cormon, of als Paul Gauguin. Hij ruilde sommige werken met Van Gogh. Zo bouwde hij voor zichzelf een opmerkelijke collectie van hedendaagse werken op.

Wanneer hij stierf, liet hij "De Dichter" - de titel van het portret dat Van Gogh hem maakte en dat hij kreeg van Johanna van Gogh-Bonger volgens het testament van Vincent en Theo van Gogh - na aan het Louvre in Parijs. De rest van zijn collectie bleef in zijn familie tot het jaar 1996, toen een groot deel ervan werd verkocht op een veiling in Parijs.

Stijl en oeuvre bewerken

Eugène Boch aan zijn bureau door Anna Boch

Gaëtane Warzée-Lammertyn beschrijft Bochs relatie met zijn vaderland in de volgende bewoordingen:
Eugène Boch werkte samen met de schilders van de Société Libre des Beaux-Arts en vestigde zich in Parijs. De ontmoeting met Vincent Van Gogh, de ontdekking van Zuid-Europa en de culturele smeltkroes van Parijs zet de schilder op het pad van het impressionisme. Een "verlegen Impressionisme", zoals Vincent Van Gogh over zijn vriend schreef, is de springplank naar een steviger en sterkere kunst. In essentie een landschapsschilder, speelt Eugène Boch vooral een belangrijke rol in de relatie tussen Franse en Belgische kunstenaars.^[1] Zo schilderde hij onder andere, meestal in aanwezigheid van zijn zus Anna, in Genk en omgeving.^[2]

Op aanraden van Van Gogh gaat Eugène Boch terug naar zijn geboortestreek de Borinage om daar de kolenmijnen te gaan schilderen^[3].

Exposities bewerken

In het Vincent Van Gogh Huis in Zundert, vond van 7 februari-6 september 2010 een tentoonstelling plaats, genaamd "Van Gogh & Boch"^[3].

Vincent van Gogh - brief van 2 oktober 1888 aan Eugène Boch - souvenir du Borinage

Tijdlijn bewerken

Externe links bewerken

Bibliografie bewerken

1971: (de) Anna Boch und Eugène Boch, Werke aus den Anfängen der modernen Kunst, cat. exp. Saarlandmuseum, Saarbrücken, Moderne Galerie, Saarbrücken.
1975: André Bougard, Eugène Boch, peintre louviérois méconnu, in Panorama des arts et des lettres à La Louvière, La Louvière, p. 105-113.
1988: Serge Goyens de Heusch, L'impressionnisme et le fauvisme en Belgique, Fonds Mercator-Albin Michel, Anvers-Paris, p. 456 et passim. ISBN 90-615-3420-8
1990: Gaëtane Warzée-Lammertyn, Schilders van het landelijke leven in België. ISBN 90-209-1787-0.
1994: Christophe Duvivier, Therese Thomas et André Bougard, Hommage à Anne et Eugène Boch, Musée de Pontoise. ISBN 978-2-905199-33-1
1999: P. Piron, De Belgische beeldende kunstenaars uit de 19de en 20ste eeuw; uitgeverij Art in Belgium (1999), ISBN 90-76676-01-1

Bronnen, noten en/of referenties

↑ À l'école de la nature, in Jacques Stiennon, Jean, Patrick Duchesne, Yves Randaxhe (directeurs) Cinq siècles de peinture en Wallonie Lefebvre et Gillet, Bruxelles, 1988, pp. 209-216, p. 214
↑ Kristof Reulens, Jos Geraerts (e.a.), Genk door schildersogen. Landschapsschilders in de Limburgse Kempen, Davidsfonds Leuven, 2010 ISBN 978 90 5826 749 8
↑ ^a ^b Internetsite Vincent Van Gogh Huis. Gearchiveerd op 30 juni 2023.

Zie de categorie Eugène Boch van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

[1] À l'école de la nature, in Jacques Stiennon, Jean, Patrick Duchesne, Yves Randaxhe (directeurs) Cinq siècles de peinture en Wallonie Lefebvre et Gillet, Bruxelles, 1988, pp. 209-216, p. 214

[2] Kristof Reulens, Jos Geraerts (e.a.), Genk door schildersogen. Landschapsschilders in de Limburgse Kempen, Davidsfonds Leuven, 2010 ISBN 978 90 5826 749 8

[Internetsite_Vincent_Van_Gogh_Huis-3] Internetsite Vincent Van Gogh Huis. Gearchiveerd op 30 juni 2023.

[1]

[2]

[3]