Ernst Seifert
Ernst Hubert Seifert (Sülzfeld, 9 mei 1855 - Keulen, 27 april 1928) was een Duits orgelbouwer. Hij kreeg in de orgelwereld bekendheid door de gepatendeerde uitvinding van een membraan dat de luchtoevoer naar de orgelpijpen regelt..
Biografie bewerken
Seifert is begonnen als loodbewerker en leerde het vak van orgelbouwer bij Schubert in Chemnitz en daarna bij Jahn in Dresden. Toen hij in 1880 gediplomeerd orgelbouwer werd, verhuisde hij naar Keulen en werd bedrijfsleider bij orgelbouwer Sonreck.
In 1882 deed hij de uitvinding van de membraanlade en kreeg daarvoor patent. Met de opbrengst daarvan startte hij in 1885 zijn eigen bedrijf in Keulen. Hij opende een tweede werkplaats in Bergisch-Gladbach. In de jaren1885 tot 1896 werden er vijftig orgels gebouwd voor kerken in Duitsland, België, Luxemburg en de Verenigde Staten.
In 1898 werd een orgel geleverd aan de oudste kerk van Keulen, de romaanse Sint-Gereonkerk, die in de Tweede Wereldoorlog tijdens een bombardement op Keulen zwaar werd beschadigd, het orgel ging verloren.
In 1907 werd een derde filiaal in de Duitse bedevaartsstad Kevelaer geopend naar aanleiding van de opdracht een orgel te bouwen voor de Mariabasiliek in Kevelaer. Het werd een orgel met 135 registers en kan als het grootste Duits-romantische orgel worden beschouwd. In datzelfde jaar kwam het orgel gereed van de Sint-Quirinusmunster, een laat-Romaanse munsterkerk daterend uit het begin van de 13e eeuw.
Seifert overleed in 1927. Zijn drie zoons, Ernst, Walter en Romanus zetten het bedrijf voort. Keulen werd rond 1980 gesloten. Zoon Ernst jr werd verantwoordelijk voor Kevelaer. Dat bedrijf bestaat nog steeds en wordt onder leiding van zijn achterkleinzoon voortgezet.
Bronnen, noten en/of referenties
Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Ernst_Seifert_(Orgelbauer) op de Duitstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar. |
