Erin Routliffe
Erin Routliffe (Auckland, 11 april 1995) is een tennisspeelster uit Canada, die sinds juli 2017 uitkomt voor haar geboorteland Nieuw-Zeeland.[3][4] Zij begon op zesjarige leeftijd met tennis.[5] Haar favoriete ondergrond is hardcourt. Zij speelt rechtshandig en heeft een tweehandige backhand. Zij is actief in het internationale tennis sinds 2010.
| Erin Routliffe | ||||
|---|---|---|---|---|
_(52144071693).jpg)
| ||||
Roland Garros 2022
| ||||
| Persoonlijke informatie | ||||
| Nationaliteit |  Canada (tot mei 2017) Nieuw-Zeeland (juli 2017)
| |||
| Geboorteplaats | Auckland, Nieuw-Zeeland[1] | |||
| Geboortedatum | 11 april 1995 | |||
| Woonplaats | Caledon, Ontario | |||
| Lengte | 1,88 m[2] | |||
| Slaghand | rechts, backhand tweehandig | |||
| Totaal prijzengeld | 1.339.362 US dollar | |||
| Coach | Ralph Platz[1] | |||
| Profiel | (en) WTA-site | |||
| Enkelspel | ||||
| Winst-verliesbalans | 85–90 | |||
| Titels | 0 WTA, 1 ITF | |||
| Hoogste positie | 582e (12 juni 2023) | |||
| Dubbelspel | ||||
| Winst-verliesbalans | 236–161 | |||
| Titels | 5 WTA, 16 ITF | |||
| Hoogste positie | 5e (18 maart 2024) | |||
| WTA Finals | halve finale (2023) | |||
Grandslamresultaten | ||||
 Australian Open
|
halve finale (2024) | |||
 Roland Garros
|
3e ronde (2022) | |||
.svg){kind=small} Wimbledon
|
kwartfinale (2022) | |||
 US Open
|
winst (2023) | |||
| Gemengd dubbelspel | ||||
| Winst-verliesbalans | 2–6 | |||
Grandslamresultaten | ||||
| Australian Open
|
kwartfinale (2022) | |||
| Roland Garros
|
1e ronde (2022) | |||
| Wimbledon
|
1e ronde (2022, 2023) | |||
| US Open
|
1e ronde (2022) | |||
| Laatst bijgewerkt op: 1 april 2024 | ||||
| ||||
Loopbaan bewerken
In 2015 speelde Routliffe haar eerste grandslampartij, op het damesdubbelspeltoernooi van het US Open – samen met de Amerikaanse Maya Jansen kreeg zij een wildcard. Eerder had zij met Jansen al de NCAA gewonnen.[6]
Routliffe stond in 2018 voor het eerst in een WTA-finale, op het dubbelspeltoernooi van Washington, samen met de Chileense Alexa Guarachi – zij verloren van het koppel Han Xinyun en Darija Jurak.
In 2021 veroverde Routliffe haar eerste WTA-titel, op het toernooi van Palermo, samen met de Belgische Kimberley Zimmermann, door het Russische koppel Natela Dzalamidze en Kamilla Rachimova te verslaan. In september bereikte zij op het US Open de derde ronde, met de Canadese Leylah Fernandez aan haar zijde.
In januari 2022 deed Routliffe voor het eerst mee aan het gemengd dubbelspel, op het Australian Open samen met landgenoot Michael Venus – zij bereikten er meteen de kwartfinale. Ook op het vrouwendubbelspel van Wimbledon bereikte zij de kwartfinale, met de Poolse Alicja Rosolska aan haar zijde.
Op het US Open 2023 won Routliffe haar eerste grandslamtitel, aan de zijde van de Canadese Gabriela Dabrowski. Daarmee haakte zij nipt aan bij de top 20 van de wereldranglijst in het dubbelspel. Met Dabrowski won zij in oktober ook het WTA 500-toernooi van Zhengzhou.
Op 1 januari 2024 trad Routliffe toe tot de top tien van het dubbelspel. Op het Australian Open 2024 bereikte zij, terug met Dabrowski, de halve finale. Daarmee stootte zij door naar de zesde plek van de wereldranglijst in het dubbelspel.
Tennis in teamverband bewerken
Sinds 2017 maakt Routliffe deel uit van het Nieuw-Zeelandse Fed Cup-team – zij behaalde daar een winst/verlies-balans van 17–9.
Persoonlijk bewerken
Routliffe werd in Nieuw-Zeeland geboren toen haar ouders, Robert Routliffe en Catherine MacLennan, een zeiltocht rond de wereld maakten. Na haar geboorte bleven zij nog vier jaar in Nieuw-Zeeland – ook haar twee jongere zussen Tara en Tess werden daar geboren.[7]
Van 2013 tot 2017 studeerde Routliffe public relations aan de University of Alabama.[8]
Posities op de WTA-ranglijst bewerken
Positie per einde seizoen:
| jaar | rang enkelspel |
rang dubbelspel |
|---|---|---|
| 2011 | 828 | 720 |
| 2012 | 643 | 694 |
| 2013 | 1102 | 440 |
| 2014 | – | 677 |
| 2015 | – | 536 |
| 2016 | 633 | 570 |
| 2017 | 795 | 339 |
| 2018 | 729 | 106 |
| 2019 | 862 | 149 |
| 2020 | 794 | 154 |
| 2021 | 942 | 54 |
| 2022 | 1044 | 32 |
| 2023 | 672 | 11 |
Resultaten grandslamtoernooien bewerken
| Legenda | |
|---|---|
| g.t. | geen toernooi gehouden |
| l.c. | lagere categorie |
| – | niet deelgenomen |
| G | uitgeschakeld in de groepsfase |
| 1R | uitgeschakeld in de eerste ronde |
| 2R | uitgeschakeld in de tweede ronde |
| 3R | uitgeschakeld in de derde ronde |
| 4R | uitgeschakeld in de vierde ronde |
| KF | uitgeschakeld in de kwartfinale |
| HF | uitgeschakeld in de halve finale |
| F | de finale verloren |
| W | het toernooi gewonnen |
| w-v | winst/verlies-balans |
Enkelspel bewerken
geen deelname
Palmares bewerken
| Legenda |
|---|
| Grandslamtoernooi |
| Olympische Spelen |
| Year-End Championships |
| Premier Mandatory |
| Premier Five / WTA 1000 |
| Premier / WTA 500 |
| International / WTA 250 |
| Challenger / WTA 125 |
WTA-finaleplaatsen enkelspel bewerken
geen
WTA-finaleplaatsen vrouwendubbelspel bewerken
.svg){kind=small}
Externe links bewerken
- (en) Profiel van Erin Routliffe op de website van de WTA
- (en) Profiel van Erin Routliffe op de website van de ITF
- (en) Profiel van Erin Routliffe op de website van de Billie Jean King Cup
- (en) Profiel van Erin Routliffe op de website van Wimbledon
- (en) Origineel profiel van Erin Routliffe op de website van de ITF
- (en) Profiel van Erin Routliffe bij Tennis Canada
Bronnen
|