Elaine Thompson-Herah

atlete uit Jamaica

Elaine Thompson (Manchester, Jamaica, 28 juni 1992) is een Jamaicaanse atlete, die gespecialiseerd is in de sprint. Bij internationale wedstrijden was ze aanvankelijk vooral succesvol op de 4 x 100 m estafette. Ze werd wereldkampioene, Gemebenebestkampioene en Centraal-Amerikaans en Caribisch kampioene in deze discipline. Bij de Olympische Spelen van 2016 beleefde ze haar grote doorbraak door ook op individueel niveau goud te winnen op zowel de 100 als 200 m. Beide titels prolongeerde ze op de Olympische Spelen van Tokio. De titel op de 100 m prolongeerde ze op 31 juli 2021, met een olympisch record: 10,61 s. Op 3 augustus 2021 prolongeerde ze eveneens haar titel op de 200 m met de destijds tweede tijd aller tijden: 21,53. Deze tijd werd verbeterd door landgenote Shericka Jackson op het WK 2022 in Eugene naar 21,45s. Bovendien veroverde zij een derde gouden olympische plak op de 4 x 100 m estafette in de nationale recordtijd van 41,02. Hierdoor groeide zij uit tot de koningin van deze Spelen. Met een nieuw persoonlijk record tijdens de Diamond League in Eugene dat jaar van 10,54s is Thompson de op-1-na snelste vrouw aller tijden, na Florence Griffith-Joyner.

Elaine Thompson-Herah
Bij het WK 2015
Volledige naam Elaine Thompson
Geboortedatum 28 juni 1992
Geboorteplaats Manchester, Jamaica
Nationaliteit Vlag van Jamaica Jamaica
Sportieve informatie
Discipline sprint
Trainer/coach Paul Francis, Stephen Francis
Eerste titel Centraal Amerikaans en Caribisch kampioene 4 x 100 m 2013
OS 2016, 2020
Extra Olympisch recordhoudster 100 m;
Jamaicaans recordhoudster 100 m, 200 m 2021-2022, 4 x 100 m, 4 x 200 m
Portaal  Portaalicoon   Atletiek

Biografie bewerken

Thompson groeide op in Banana Ground (Manchester). Achtereenvolgens doorliep ze de Gargolie Primary School, Christiana High School, Manchester High School en ging in 2013 studeren aan de University of Technology (UTech) in Kingston. Onder leiding van haar trainers Paul Francis en Stephen Francis (broers) wist ze haar prestaties sterk te verbeteren.

Haar eerste succes behaalde ze in 2013 bij de Centraal-Amerikaanse en Caribische kampioenschappen in Morelia. Met haar teamgenotes Nadine Palmer, Aleen Bailey en Sheri-Ann Brooks kwam ze uit op de 4 x 100 m. Met een tijd van 43,58 s bleven ze de teams uit Trinidad en Tobago (zilver; 43,67) en de Bahama's (brons; 43,67) voor.

In 2015 lukte het Thompson om door te dringen tot de wereldtop. Bij de wereldkampioenschappen in Peking kwam ze uit op zowel de 200 m als de 4 x 100 m. Individueel finishte ze in een persoonlijk record van 21,66. Deze tijd werd alleen overtroffen door de Nederlandse Dafne Schippers, die met een Europees en kampioenschapsrecord van 21,63 de wereldtitel pakte. Op de estafette verging het haar beter. Met haar teamgenotes Veronica Campbell-Brown, Natasha Morrison en Shelly-Ann Fraser-Pryce veroverde ze een gouden medaille. Met een kampioenschapsrecord van 41,07 versloegen ze de estafetteploegen uit Verenigde Staten (zilver; 41,68) en Trinidad en Tobago (brons; 42,03).

Het jaar 2016 begon Elaine Thompson voortvarend door een bronzen medaille te winnen op de 60 m bij de wereldindoorkampioenschappen in Portland. Maar outdoor ging het alleen maar beter. Ze won de 100 m tijdens de nationale kampioenschappen in een persoonlijk record van 10,70. Dit was tevens de snelste tijd in de wereld gelopen dat jaar en een evenaring van het nationale record van Fraser-Pryce. Tijdens de Olympische Spelen in Rio liep ze overtuigend in de series en halve finales van de 100 m. Ook in de finale bleek ze oppermachtig en ze won in 10,71, ruim een tiende voor de concurrentie.

De jaren na de Olympische Spelen van Rio de Janeiro had Thompson weinig mondiaal succes op zowel het WK Atletiek in Londen van 2017 als het WK in Doha 2019 haalde ze geen individuele medaille. Dit kwam mede door het feit dat ze jaren lang leed aan blessures. Op de Olympische Spelen van Tokyo in 2021 prolongeerde ze haar beide titels op de 100 en 200 meter sprint samen met het goud op de 4x100m estafette, wat een verbetering was van het zilver in Rio. Een maand later, bij de Prefontaine Classic in Eugene verbeterde Thompson haar persoonlijk record op de 100 meter voor de tweede keer dit seizoen, met een tijd van 10,54 seconden won ze de race in de op één na snelste tijd ooit gelopen door een vrouw.

Titels bewerken

  • Olympisch kampioene 100 m - 2016, 2020
  • Olympisch kampioene 200 m - 2016, 2020
  • Olympisch kampioene 4 x 100 m - 2020
  • Pan-Amerikaanse Spelen kampioene 100 m - 2019
  • Jamaicaans kampioene 100 m - 2016, 2017, 2018, 2019
  • Jamaicaans kampioene 200 m - 2015, 2019
  • Wereldkampioene 4 x 100 m - 2015
  • Gemenebestkampioene 4 x 100 m - 2014
  • Gemenebestkampioene 100 m, 200 m - 2022
  • Centraal-Amerikaans en Caribisch kampioene 4 x 100 m - 2013

Persoonlijke records bewerken

Outdoor
Onderdeel Prestatie Datum Plaats
100 m 10,54 s (+0,9 m/s) (NR) 21 augustus 2021 Eugene
200 m 21,53 s (+0,8 m/s) (ex-NR) 3 augustus 2021 Tokio
Indoor
Onderdeel Prestatie Datum Plaats
60 m 7,04 s 19 maart 2016 Portland

Palmares bewerken

60 m bewerken

100 m bewerken

  • 2016:   Jamaicaanse kamp. - 10,70 s (+0,3 m/s)
  • 2016:   OS - 10,71 s (+0,5 m/s)
  • 2017: 5e WK - 10,98 s
  • 2019: 4e WK - 10,93 s
  • 2021:   OS – 10,61 s (OR)
  • 2022:   WK - 10,81 s
Diamond League-resultaten

200 m bewerken

  • 2015:   WK - 21,66 s
  • 2016:   OS - 21,78 s
  • 2021:   OS – 21,53 s (NR)
  • 2022: 7e WK - 22,39 s
Diamond League-resultaten

4 x 100 m bewerken

  • 2013:   Centraal-Amerikaanse en Caribische kamp. - 43,58 s
  • 2014:   Gemenebestspelen - 41,83 (alleen kwal.)
  • 2015:   WK - 41,07 s
  • 2015:   Weltklasse Zürich - 41,60 s
  • 2016:   OS - 41,36 s
  • 2021:   OS - 41,02 s (NR)
  • 2022:   WK - 41,18 s

Onderscheidingen bewerken

Zie de categorie Elaine Thompson van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.