Eintracht Frankfurt

voetbalclub uit Duitsland

Eintracht Frankfurt is een Duitse sportvereniging, vooral bekend als voetbalclub. In 1920 ontstond de club na verschillende fusies tussen Frankfurter sportverenigingen. De grootste rivaal van Eintracht is Kickers Offenbach.

Eintracht Frankfurt
Eintracht Frankfurt
Naam Eintracht Frankfurt e. V.
Bijnaam Die Adler
Adlerträger
SGE
Opgericht 8 maart 1899
in 1920 gefuseerd tot Eintracht Frankfurt
Plaats Frankfurt am Main
Stadion Deutsche Bank Park
Capaciteit 58.000
Aantal leden 135.000 (31.12.2023)
Voorzitter Vlag van Duitsland Mathias Beck
Eigenaar Vlag van Duitsland Eintracht Frankfurt Fußball AG
Algemeen directeur Vlag van Duitsland Axel Hellmann
Sportief directeur Vlag van Duitsland Markus Krösche
Trainer Vlag van Duitsland Dino Toppmöller
(Hoofd)sponsor Vlag van Verenigde Staten Indeed
Kledingmerk Vlag van Verenigde Staten Nike
Competitie Vlag van Duitsland Bundesliga
Thuis
Uit
Alternatief
Geldig voor 2023/24
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Geschiedenis bewerken

Ontstaan bewerken

Op 8 maart 1899 werd Frankfurter Fußball-Club Victoria von 1899 opgericht door leden van Frankfurter FC Germania 1894, de oudste club van Frankfurt. Door de populariteit van Germania kwamen een aantal leden niet aan de bak en richtten daardoor een nieuwe club op. In hetzelfde jaar werd ook Frankfurter Fußball-Club 1899 opgericht dat in 1900 fusioneerde met Frankfurter Kickers dat de nam Frankfurter FC 1899-Kickers aannam.

Op 5 mei 1908 speelde het nationale elftal zijn eerste interland in een vriendschappelijke wedstrijd tegen Zwitserland. Kickers-speler Fritz Becker scoorde twee keer voor de Mannschaft. Op 13 mei 1911 fusioneerden de rivalen Victoria en Kickers tot Frankfurter Fußballverein (Kickers-Victoria) von 1899. In 1920 volgde een nieuwe fusie met Frankfurter Turngemeinde 1861. De fusieclub heette nu Turn- und Sportgemeinde Eintracht Frankfurt von 1861. In 1927 moet de turnafdeling zich onder druk van de Duitse turnbond afsplitsen zodat er nu twee sportclubs ontstaan Turngemeinde Eintracht Frankfurt von 1861 en Sportgemeinde Eintracht Frankfurt (F.F.V) von 1899.

Bezirksliga bewerken

De fusieclub begon in 1920 in de Noordmaincompetitie en werd meteen kampioen. Hierdoor plaatste de club zich meteen voor de Zuid-Duitse eindronde en werd hier derde in de groepsfase. Na dit seizoen ging de club in de nieuwe Maincompetitie (Bezirksliga) spelen, die aanvankelijk uit vier reeksen bestond en over twee seizoenen werd teruggebracht naar één reeks. Eintracht werd groepswinnaar en verloor in de halve finale van rivaal Germania 1894. De volgende jaren werd de competitie gedomineerd door andere stadsrivaal FSV Frankfurt. In 1924 en 1927 werd Eintracht wel vicekampioen en bij die tweede keer plaatste de club zich voor de eindronde, waarin ze derde werden.

In 1927/28 doorbrak de club de hegemonie van FSV. In de eindronde werd de club Zuid-Duits vicekampioen achter FC Bayern München. Hierdoor plaatste de club zich voor het eerst voor de eindronde om de Duitse landstitel. In de 1/8ste finale werd de club met 3:1 verslagen door SpVgg Sülz 07. Het volgende seizoen werd de club opnieuw kampioen, maar kon zich nu niet plaatsen voor de nationale eindronde na een vierde plaats in de Zuid-Duitse eindronde. Na een derde titel op rij werd Eintracht nu voor het eerst kampioen van Zuid-Duitsland en plaatste zich opnieuw voor de eindronde waarin het eerst VfL Benrath aan de kant schoof, maar dan uitgeschakeld werd door Holstein Kiel. Het volgende seizoen werd de club vicekampioen van Zuid-Duitsland achter SpVgg Fürth en ging opnieuw naar de nationale eindronde. Na een overwinning op Fortuna Düsseldorf bleek Hamburger SV te sterk voor de club.

In 1931/32 werd de eindronde geherstructureerd en werden kampioenen en vicekampioenen samen in twee geografische groepen verdeeld. Eintracht werd groepswinnaar met één punt voorsprong op rivaal FSV en won in de finale met 2-0 van Bayern München voor de tweede keer de Zuid-Duitse titel. In de nationale eindronde maakte de club in de eerste ronde brandhout van Hindenburg Allenstein (6:0) en versloeg in de kwartfinale Tennis Borussia Berlin en in de halve finale Schalke 04, waardoor de club zich plaatste voor de finale. Dit was een heruitgave van de Zuid-Duitse finale tegen Bayern München. Deze keer trok Eintracht echter met 0-2 aan het kortste eind en moest zich tevreden stellen met de tweede plaats. Het volgende seizoen moet de club voor het eerst sinds jaren de titel aan FSV Frankfurt laten en werd in de Zuid-Duitse eindronde tweede achter FSV. Eintracht kon de barragewedstrijd winnen van SpVgg Fürth met 1:0 en plaatste zich andermaal voor de nationale eindronde. Na een 1:4 overwinning op Hamburger SV trof de club opnieuw Hindenburg Allenstein. Na de 6:0 vernedering van het voorgaande jaar deed de club er nog een schepje bovenop. Aan de rust stond het al 7:0 en na de tweede helft was het 12:2. In de halve finale werd de club echter van het veld gespeeld door Fortuna Düsseldorf (4:0).

Gauliga bewerken

In 1933 kwamen de nazi's aan de macht in Duitsland en werd de competitie grondig hervormd. De Gauliga werd nu de hoogste klasse en bestond uit zestien regionale kampioenschappen. Frankfurt speelde in de Gauliga Südwest-Mainhessen. Eintracht en FSV verliezen hun greep op de competitie en eindigden de eerste jaren in de middenmoot. In 1937 wordt Eintracht vicekampioen achter Wormatia Worms en in 1937/38 werd de club voor het eerst kampioen in de Gauliga. Hierdoor plaatst de club zich opnieuw voor de eindronde die nu niet meer in bekervorm gespeeld wordt, maar in groepsfase. In een groep met Hamburg, Stettiner SC en Yorck Boyen Insterburg. De wedstrijden zijn altijd doelpuntenrijk en er vallen altijd minstens vijf goals. Tegen Stettin wordt er zelfs 11 keer gescoord (5:6 voor Eintracht). Hamburg en Eintracht eindigden samen eerste, maar HSV had een beter doelsaldo. De volgende seizoenen moest de club de titel laten aan Wormatia en aartsrivaal Kickers Offenbach en in 1941 eindigt zelfs kleine broer Rot-Weiß Frankfurt voor Eintracht.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd de Gauliga nog verder onderverdeeld en Eintracht ging nu in de Gauliga Hessen-Nassau spelen die door Offenbach gedomineerd werd.

Oberliga bewerken

Na de oorlog wordt Duitsland in twee gesplitst en in West-Duitsland wordt de Oberliga ingevoerd als hoogste klasse. Met vijf reeksen zijn er nu heel wat minder clubs die in de hoogste klasse spelen als voorheen. Eintracht komt terecht in de Oberliga Süd met clubs als VfB Stuttgart, Bayern München en 1. FC Nürnberg. Na een kwakkelseizoen wordt de club derde in 1946/47. De volgende seizoenen gaat het bergaf en Eintracht vecht zelfs tegen degradatie. Begin jaren vijftig gaat het beter en in 1952/53 wordt Eintracht voor het eerst kampioen en plaatst zich zo voor de eindronde om de landstitel. Er zijn twee groepen van vier en de groepswinnaars bekampen elkaar in de finale. Eintracht wordt tweede in zijn groep achter 1. FC Kaiserslautern. De volgende jaren eindigt de club in de subtop en wordt pas in 1958/59 opnieuw kampioen met twee punten voorsprong op aartsrivaal Kickers Offenbach. In de eindronde wordt de club groepswinnaar met zes gewonnen wedstrijden op zes. Offenbach slaagd erin om in de tweede groep groepswinnaar te worden en zo bekampten de eeuwige rivalen elkaar om de titel en Eintracht won na verlengingen met 5-3. Hierdoor plaatste Eintracht zich voor het eerst voor Europees voetbal in de Europacup I. Nadat eerst de Young Boys en Wiener SC opzij gezet werden scoorde de club twaalf keer in twee wedstrijden tegen de Glasgow Rangers. Eintracht werd nu de eerste Duitse ploeg die de finale van de Europacup I bereikte. In de finale tegen Real Madrid in Hampden Park in Glasgow, die door velen als beste Europacupfinale ooit wordt beschouwd, wordt met 7-3 verloren. De uitslag is enigszins geflatteerd. Eintracht Frankfurt speelde goed mee en was gelijkwaardig aan Madrid, dat voor de vijfde opeenvolgdende keer de beker won. Het probleem voor de Frankfurt spelers was dat ze als amateurs niet goed om konden gaan met de smerige trucs die de grootverdieners van Real Madrid met ze uithaalden. Ook had Madrid geluk dat een overduidelijke schwalbe (Madrids sterspeler Puskás zou dit na de wedstrijd bevestigen) een penalty opleverde.

Ondanks het grote succes in Europa moest de club in de competitie lijdzaam toekijken hoe Karlsruher SC en Offenbach de tickets voor de eindronde wegkaapten zodat Eintracht zijn titel zelfs niet kon verdedigen. In 1960/61 plaatste de club zich wel en werd gedeeld eerste met Borussia Dortmund, maar had een slechter doelsaldo en was bijgevolg uitgeschakeld. Ook het volgende seizoen plaatste de club zich, en werd opnieuw tweede. Deze keer achter 1. FC Köln. In het laatste seizoen van de Oberliga werd de club vierde achter Bayern München. Hierna werd de Bundesliga opgericht waarbij Duitsland voor het eerst een hoogste klasse kreeg die slechts uit één reeks bestond. Bayern München werd niet geselecteerd omdat de Bundesliga maar één club per stad toestond in het eerste seizoen en TSV 1860 München was net kampioen geworden in de Oberliga Süd. FSV Frankfurt was een jaar eerder uit de Oberliga gedegradeerd dus in Frankfurt stelde zich dit probleem niet en Eintracht werd een van de zestien clubs die mocht starten in de Bundesliga.

Bundesliga bewerken

 
Trainer Elek Schwartz

In het eerste seizoen wordt de club derde en verliest de bekerfinale van TSV 1860. De club wordt geselecteerd voor de Jaarbeursstedenbeker, maar wordt in de eerste ronde verslagen door het Schotse Kilmarnock. De volgende seizoenen eindigt de club in de middenmoot en in 1966 herenigde de club zich met ''Turngemeinde Eintracht Frankfurt von 1861 en werd nu Eintracht Frankfurt e.V.. In de 1966/67 leek de club in de Jaarbeursstedenbeker op een tweede Europese finale af te stevenen. Tegen Dinamo Zagreb won de club thuis met 3-0 en stond met één been in de finale, maar in de terugwedstrijd verloor de club met 4-0 en was uitgeschakeld. De volgende seizoenen eindigde de club meestal in de middenmoot. In 1974/75 wordt voor de tweede keer de derde plaats bereikt en in de bekerfinale wint de club van MSV Duisburg, een jaar eerder won de club ook al de beker tegen HSV. Na deze tweede bekerwinst stootte de club opnieuw door tot de halve finale in de Europacup II en werd daar verslagen door West Ham United. Ook de volgende jaren bleef de club in de subtop eindigen. In de 1980 stootte de club door naar de halve finale van de UEFA Cup en dat leek opnieuw het eindstation te worden voor de club na een 2-0 nederlaag tegen landgenoot Bayern München. In de terugwedstrijd won Eintracht echter met 5-1 en plaatste zich voor de tweede keer in de geschiedenis voor de finale van een Europese beker. Daar trof men opnieuw een Duitse club, Borussia Mönchengladbach. In deze tijd werd de finale nog in twee wedstrijden gespeeld in tegenstelling tot de twee andere Europacups. Frankfurt verloor met 3-2 en won thuis met 1-0 en won de UEFA Cup omdat uitdoelpunten dubbel tellen.

In 1981 wint de club nog de Duitse beker door Kaiserslautern in de finale met 3-1 te verslaan. In de kwartfinale van de strijd om de Europacup II wordt de club verslagen door Tottenham Hotspur. Hierna zakt de club weg in de middenmoot en in 1983/84 eindigt de club slechts één plaats boven de degradatiezone, al heeft de club wel nog een comfortabele voorsprong van acht punten op degradant Offenbach. Ook de volgende seizoenen eindigt de club in de lagere middenmoot. In 1987/88 wordt de club negende en wint het voor de vierde keer de Duitse beker. In finale wint de ploeg van trainer Karl-Heinz Feldkamp met 1-0 van VfL Bochum. Het enige doelpunt komt op naam van de Hongaarse middenvelder Lajos Détári. In de Europacup II bereikt de club de kwartfinale en wordt daar gewipt tegen titelverdediger KV Mechelen. In de competitie eindigen vier clubs met evenveel punten op een degradatieplaats en Stuttgarter Kickers degradeert en Eintracht speelt een barragewedstrijd tegen tweedeklasser 1. FC Saarbrücken en wint deze waardoor het behoud verzekerd is.

Begin jaren negentig heeft Eintracht Frankfurt een heropleving. Ze spelen een paar seizoenen mee om het kampioenschap en hebben top spelers als Andread Möller, Anthony Yeboah en Jay-Jay Okocha onder contract. Nadat ze in het voorgaande seizoen aan de degradatie ontsnapten werden ze nu derde in de eindstand. In de UEFA Cup worden ze twee keer vroeg uitgeschakeld door de bescheiden clubs Brøndby IF en KAA Gent. In 1991/92 dingt de club tot op de laatste speeldag mee om een tweede landstitel. Samen met VfB Stuttgart en Borussia Dortmund heeft de club 50 punten en het beste doelsaldo. Tegenstander in de laatste wedstrijd is Hansa Rostock dat theoretisch nog een kans heeft om degradatie te ontlopen. In het Ostseestadion van Hansa gaat de club echter met 2-1 de boot in terwijl de directe tegenstanders winnen en Stuttgart met de titel aan de haal gaat. Door een overwinning van Wattenscheid 09 degradeerde Hansa evenzeer. Het team van Frankfurt van dat seizoen geldt als een van de beste Frankfurter teams aller tijden.

De volgende seizoenen werd de club opnieuw derde, deze keer met grotere achterstand en vijfde. In de UEFA Cup werd twee keer nog de kwartfinale bereikt.

Door extreem-wanbeleid van het bestuur, ruzies binnen datzelfde bestuur, ruzies tussen coaches en spelers (waaronder Yeboah die de club teleurgesteld verlaat en daarna nooit meer zo goed zal spelen als bij Frankfurt) glijd de club in no-time af naar de onderste regionen van de Bundesliga. En in 1996 is het dan zover: Eintracht Frankfurt degradeert voor de eerste keer naar de tweede Bundesliga. Het is zelfs de eerste keer in het bestaan van de club dat ze niet in de hoogste klasse spelen. Frankfurt, Köln, Hamburg en Kaiserslautern waren de enige clubs die sinds het ontstaan van de Bundesliga altijd erbij geweest waren, ook Kaiserslautern degradeerde. Kaiserslautern zou twee jaar later alweer landskampioen worden, maar voor Eintracht verliep het parcours moeizamer.

Na twee seizoenen werd de club vicekampioen achter Nürnberg en promoveerde. Het leek alsof de club een retourticket 2. Bundesliga kreeg. Op de laatste speeldag moest Frankfurt hopen op een wonder, bij een winst tegen Kaiserslautern en een nederlaag van Hansa Rostock verzekerde de club het behoud, maar bij winst van Hansa moest de club hopen op een nederlaag van Nürnberg en zelfs dan was het kantje boord omdat het doelsaldo van Nürnberg vijf doelpunten beter was dan dat van Frankfurt. Hansa won terwijl Nürnberg verloor. Aan de rust stond het nog 0-0 voor Frankfurt-Kaiserslautern, maar in een wervelende tweede helft kwam de wedstrijd op gang, enkele minuten voor affluiten stond het 4-1, waardoor de club nog degradeerde, maar de Noorse publiekslieveling Jan Åge Fjørtoft scoorde nog in de laatste minuten waardoor het 5-1 werd en het doelsaldo plots beter was dan dat van Nürnberg. Het 100-jarig bestaan van de club kon gevierd worden met het behoud. Het volgende seizoen werd het behoud opnieuw pas op de laatste speeldag verzekerd. Deze keer had de club het lot volledig in eigen handen. Eintracht moest tegen directe concurrent SSV Ulm 1846 spelen. De verliezer zou degraderen en bij een gelijkspel bleef Frankfurt in eerste. Frankfurt won met 2-1 en bleef in de Bundesliga. Het bleek slechts uitstel van executie te zijn want het volgende seizoen werd het lot van de club op de voorlaatste speeldag bezegeld.

Door financiële problemen was de voetbalafdeling onafhankelijk geworden van de sportclub en werd een AG als onderdeel van de sportclub. In 2002 komt de club opnieuw zwaar in de problemen nadat enkele sponsors afhaken en ze met een miljoenenschuld zitten. Frankfurt zou geen licentie krijgen voor de 2. Bundesliga en moest degraderen, waardoor SpVgg Unterhaching van degradatie gered werd. Op 3 juli kreeg de club dan toch zijn licentie, Unterhaching ging in beroep maar verloor. Het volgende seizoen doet de club weer helemaal mee voor de promotie en op de laatste speeldag zijn de eerste twee plaatsen al verdeeld, maar strijden Frankfurt, FSV Mainz en SpVgg Greuther Fürth nog voor de laatste promotieplaats, al moet Fürth wel rekenen op nederlagen van Frankfurt en Mainz. Het doelsaldo van Frankfurt telt één goal meer, dus een grote zege van Mainz zou nog roet in het eten kunnen gooien. Mainz won met 1-4 van Eintracht Braunschweig, maar door een spectaculaire 6-3 zege van Frankfurt tegen SSV Reutlingen dwong Eintracht nog de promotie af.

De terugkeer in de Bundesliga was geen succes en na één seizoen degradeerde de club opnieuw. In de DFB-Pokal trof de club in de eerste ronde de oude rivaal Kickers Offenbach, het was de eerste officiële wedstrijd tussen de twee sinds de degradatie uit de Bundesliga van Offenbach in 1984. Het werd gelijk (1-1) en Frankfurt won na penalty's met 4-3. In de tweede ronde werd de club door MSV Duisburg uitgeschakeld. Het volgende seizoen in de 2. Bundesliga nam de club een zeer slechte start en stond na 11 speeldagen op de veertiende plaats. Daarna ging het beter met de club en aan de winterstop stond de club op de vijfde plaats. In de terugronde was Frankfurt de beste en eindigde daardoor op de derde plaats.

In 2005/06 startte de club vrij goed met een tiende plaats in de heenronde. In de terugronde was de club voorlaatste, maar verzekerde toch het behoud op de voorlaatste speeldag. In de beker gaf de club Schalke een 6-0 pandoering en won ook met 5-2 van Nürnberg, beide teams eindigden in de linkertabelhelft van de Bundesliga en Frankfurt bereikte zelfs de finale die het verloor van kampioen Bayern München. Door het feit dat Bayern zich al geplaatst had voor de Champions League mocht Frankfurt nog eens Europees spelen in de UEFA Cup. Na winst tegen het Deense Brøndby plaatste Eintracht zich voor de groepsfase van de UEFA Cup, maar kon daar niet overtuigen met een nederlaag tegen Palermo en drie gelijke spellen. In de DFB-Pokal bereikte de club de halve finale.

De fans van Eintracht Frankfurt hebben de laatste jaren de naam gekregen de fanatiekste supporters van Duitsland te zijn. Dit gaat echter ook gepaard met een hoop hooligan geweld waarvoor de club regelmatig hoge boetes moet betalen.

Het seizoen 2010/2011 was een rampzalig seizoen van Eintracht Frankfurt. Ze eindigden voorlaatst en degradeerden dus naar de 2.Bundesliga. Toen de degradatie een feit was, stapte trainer Christoph Daum zelf op. Armin Veh volgde hem op. Na één seizoen maakte de club echter al een terugkeer naar de Bundesliga.

De terugkeer bij de elite begon glansrijk met vier zeges op rij, nog nooit was een promovendus daarin geslaagd. Speler Sebastian Jung werd in november geselecteerd voor het nationaal elftal en dat was al 13 jaar geleden voor de club. De club kon de goede vorm enigszins behouden en ging de winterstop in met een vierde plaats.

Na dertig jaar won de club op 19 mei 2018 weer een grote prijs. In de finale van de strijd om de DFB-Pokal won de ploeg van trainer Niko Kovač met 3-1 van Bayern München. Twee Nederlanders stonden in het basiselftal: Jonathan de Guzman en Jetro Willems.[1]

Erelijst bewerken

Competitie Aantal Jaren
Internationaal
UEFA Cup / UEFA Europa League 2x 1980, 2022
International Football Cup 1x 1967
Nationaal
Deutsche Fußballmeisterschaft 1x 1959
2. Bundesliga 1x 1998
DFL-Pokal/DFB-Pokal 5x 1974, 1975, 1981, 1988, 2018
Gauliga Südwest 1x 1938
Mainkampioen 6x 1921 (noord), 1928, 1929, 1930, 1931, 1932

Eerste elftal bewerken

Selectie bewerken

Nr. Naam Nationaliteit Geb. datum Sinds Contract Vorige club
Doelmannen
1 Kevin Trapp   Duitsland 08-07-1990 2019 2026   Paris Saint-Germain
33 Jens Grahl   Duitsland 22-09-1988 2021 2026   VfB Stuttgart
40 Kauã Santos   Brazilië 11-04-2003 2023 2028   CR Flamengo
41 Simon Simoni   Albanië 14-07-2004 2023 2027   FK Dinamo
Verdedigers
3 Willian Pacho   Ecuador 16-10-2001 2023 2028   Royal Antwerp FC
4 Robin Koch   Duitsland 17-07-1996 2023 2027   Leeds United
5 Hrvoje Smolčić   Kroatië 17-08-2000 2022 2027   Rijeka
20 Makoto Hasebe   Japan 18-01-1984 2014 2024   Nürnberg
22 Timothy Chandler   Verenigde Staten 29-03-1990 2014 2025   Nürnberg
24 Aurélio Buta   Portugal 10-02-1997 2022 2026   Royal Antwerp FC
29 Niels Nkounkou   Frankrijk 01-11-2000 2023 2028   AS Saint-Étienne
31 Philipp Max   Duitsland 30-09-1993 2023 2026   PSV
34 Nnamdi Collins   Duitsland 10-01-2004 2023 2028   Borussia Dortmund
35 Tuta   Brazilië 04-07-1999 2019 2026   Sao Paulo
44 Davis Bautista   Ecuador 16-02-2005 2023 2028   Aucas
46 Dario Gebuhr   Duitsland 06-05-2003 2023 2025
47 Elias Baum   Duitsland 26-10-2005 2023 ?
Middenvelders
8 Farès Chaïbi   Algerije 28-11-2002 2023 2028   Toulouse FC
15 Ellyes Skhiri   Tunesië 10-06-1995 2023 2027   FC Köln
16 Hugo Larsson   Zweden 27-06-2004 2023 2028   Malmö FF
17 Sebastian Rode   Duitsland 11-10-1990 2019 2024   Borussia Dortmund
19 Jean-Mattéo Bahoya   Frankrijk 07-05-2005 2024 2029   Angers SCO
25 Donny van de Beek   Nederland 18-04-1997 2024 2024   Manchester United FC
26 Éric Junior Dina Ebimbe   Frankrijk 21-11-2000 2022 2026   Paris Saint-Germain
27 Mario Götze   Duitsland 03-06-1992 2022 2025   PSV
28 Marcel Wenig   Duitsland 04-05-2004 2022 2025   Bayern München
36 Ansgar Knauff   Duitsland 10-01-2002 2022 2028   Borussia Dortmund
37 Sidney Raebiger   Duitsland 17-04-2005 2023 2024   SpVgg Greuther Fürth
45 Mehdi Loune   Duitsland 14-05-2004 2022 2025
49 Harpreet Ghotra   Duitsland 1-01-2003 2023 2024
Aanvallers
7 Omar Marmoush   Egypte 07-02-1999 2023 2027   VfL Wolfsburg
9 Saša Kalajdžić   Oostenrijk 07-07-1997 2024 2024   Wolverhampton Wanderers FC
11 Hugo Ekitike   Frankrijk 20-06-2002 2024 2024   Paris Saint-Germain
43 Noel Futkeu   Duitsland 06-10-2002 2023 2026   SW Essen
48 Nacho Ferri   Spanje 05-10-2004 2022 2025   UD Alzira

Laatste update: 2 februari 2024

Staf bewerken

Naam Nationaliteit Functie Sinds Contract Vorige club
Technische Staf
Dino Toppmöller   Duitsland Hoofdtrainer 2023 2026   Bayern München
Erwin Bradasch   Duitsland Assistent-trainer 2023 2026   CS Grevenmacher
Nélson Morgado   Portugal Assistent-trainer 2023 2026   AS Monaco
Stefan Buck   Duitsland Assistent-trainer 2023 2026   Bayern München II
Jan Zimmermann   Duitsland Keeperstrainer 2020 2024

Laatste update: 2 februari 2024

Overzichtslijsten bewerken

Eindklasseringen sinds 1964 bewerken

  • 1964 3e
    Bundesliga
  • 1965 8e
    Bundesliga
  • 1966 7e
    Bundesliga
  • 1967 4e
    Bundesliga
  • 1968 6e
    Bundesliga
  • 1969 8e
    Bundesliga
  • 1970 8e
    Bundesliga
  • 1971 15e
    Bundesliga
  • 1972 5e
    Bundesliga
  • 1973 8e
    Bundesliga
  • 1974 4e
    Bundesliga
  • 1975 3e
    Bundesliga
  • 1976 9e
    Bundesliga
  • 1977 4e
    Bundesliga
  • 1978 7e
    Bundesliga
  • 1979 5e
    Bundesliga
  • 1980 9e
    Bundesliga
  • 1981 5e
    Bundesliga
  • 1982 8e
    Bundesliga
  • 1983 10e
    Bundesliga
  • 1984 16e
    Bundesliga
  • 1985 12e
    Bundesliga
  • 1986 15e
    Bundesliga
  • 1987 15e
    Bundesliga
  • 1988 9e
    Bundesliga
  • 1989 16e
    Bundesliga
  • 1990 3e
    Bundesliga
  • 1991 4e
    Bundesliga
  • 1992 3e
    Bundesliga
  • 1993 3e
    Bundesliga
  • 1994 5e
    Bundesliga
  • 1995 9e
    Bundesliga
  • 1996 17e
    Bundesliga
  • 1997 7e
    2. Bundesliga
  • 1998 1e
    2. Bundesliga
  • 1999 15e
    Bundesliga
  • 2000 13e
    Bundesliga
  • 2001 17e
    Bundesliga
  • 2002 7e
    2. Bundesliga
  • 2003 3e
    2. Bundesliga
  • 2004 16e
    Bundesliga
  • 2005 3e
    2. Bundesliga
  • 2006 14e
    Bundesliga
  • 2007 14e
    Bundesliga
  • 2008 9e
    Bundesliga
  • 2009 13e
    Bundesliga
  • 2010 10e
    Bundesliga
  • 2011 17e
    Bundesliga
  • 2012 2e
    2. Bundesliga
  • 2013 6e
    Bundesliga
  • 2014 13e
    Bundesliga
  • 2015 9e
    Bundesliga
  • 2016 16e
    Bundesliga
  • 2017 11e
    Bundesliga
  • 2018 8e
    Bundesliga
  • 2019 7e
    Bundesliga
  • 2020 9e
    Bundesliga
  • 2021 5e
    Bundesliga
  • 2022 11e
    Bundesliga
  • 2023 7e
    Bundesliga
  • Niveau 1
  • Niveau 2
Legenda niveautijdlijn
Liga Seizoen 1963/64 t/m 1973/74 Seizoen 1974/75 t/m 1993/94 Seizoen 1994/95 t/m 2007/08 Seizoen 2008/09 tot heden Opmerking
Bundesliga Niveau I Niveau I Niveau I Niveau I
2. Bundesliga -- Niveau II Niveau II Niveau II
3. Liga -- -- -- Niveau III
Regionalliga Niveau II -- Niveau III Niveau IV
Oberliga -- Niveau III * Niveau IV Niveau V * vanaf 1978/79

Resultaten bewerken

Seizoen Niv. Positie Liga Wedstr. Winst Gelijk Verlies Doelsaldo Punten Tsch.gem. Topscorer DFB-Pokal Opmerkingen
1920/21 I 1 Bezirksliga Nordmain 20 12 5 3 31-18 29 --
1921/22 I 1 Bezirksliga Nordmain 14 13 0 1 43-12 26 -- Finale Nordmain > VfL Germania 1894 Frankfurt 2-2, 1-4
1922/23 I 3 Bezirksliga Main 14 8 1 5 29-23 17 --
1923/24 I 2 Bezirksliga Main 14 8 2 4 33-21 18 --
1924/25 I 5 Bezirksliga Main 14 3 6 5 14-21 12 --
1925/26 I 4 Bezirksliga Main 14 7 2 5 40-28 15 --
1926/27 I 2 Bezirksliga Main 18 13 2 3 41-19 28 -- 3e in eindronde vice-kampioenen
1927/28 I 1 Bezirksliga Main 22 20 1 1 94-13 41 --
I 2 Zuid-Duits kampioenschap 14 9 3 2 39-23 21 -- 1/8 finale Duits kampioenschap (1-3) SpVgg Sülz 07
1928/29 I 1 Bezirksliga Main 18 12 3 3 56-29 27 --
I 4 Zuid-Duits kampioenschap 14 7 1 6 27-26 15 --
1929/30 I 1 Bezirksliga Main 14 10 3 1 33-12 23 --
I 1 Zuid-Duits kampioenschap 14 11 2 1 45-26 25 -- 1/4 finale Duits kampioenschap (2-4) Holstein Kiel
1930/31 I 1 Bezirksliga Main 14 10 3 1 51-13 23 --
I 2 Zuid-Duits kampioenschap 14 9 2 3 32-20 20 -- 1/4 Finale Duits kampioenschap (0-2) Hamburger SV
1931/32 I 1 Bezirksliga Main 20 16 3 1 81-18 35 -- Finale Zuid-Duits kampioenschap > FC Bayern München 2-0
I 1 Zuid-Duits kampioenschap Noordwest 14 9 2 3 29-20 20 -- Finale Duits kampioenschap (0-2) > FC Bayern München.
1932/33 I 2 Bezirksliga Main 18 12 5 1 45-16 29 --
I 2 Zuid-Duits kampioenschap Noordwest 14 9 2 3 31-17 20 -- 1/2 finale Duits kampioenschap (0-4) > Fortuna Düsseldorf
1933/34 I 4 Gauliga Südwest 22 10 5 7 53-40 25 --
1934/35 I 7 Gauliga Südwest 20 7 7 6 30-29 21 --
1935/36 I 3 Gauliga Südwest 18 10 5 3 32-19 25 --
1936/37 I 2 Gauliga Südwest 18 12 2 4 48-31 26 --
1937/38 I 1 Gauliga Südwest 18 13 2 3 28-25 28 -- 2e in groep A Duits kampioenschap
1938/39 I 3 Gauliga Südwest 18 11 0 7 49-34 22 1e ronde
1939/40 I 2 Gauliga Südwest-Mainhessen 12 11 0 7 28-17 19 2e ronde
1940/41 I 3 Gauliga Südwest-Mainhessen 14 7 3 4 34-22 17 3e ronde
1941/42 I 2 Gauliga Hessen-Nassau 12 8 1 3 46-20 17
1942/43 I 5 Gauliga Hessen-Nassau 18 6 4 8 29-35 16 2e ronde
1943/44 I 4 Gauliga Hessen-Nassau 18 9 5 4 53-33 23
1944/45 I 2 Gauliga Hessen-Nassau 5 6 Seizoen werd vanwege de oorlog niet voltooid
1945/46 I 11 Oberliga Süd 30 9 7 14 71-75 25
1946/47 I 3 Oberliga Süd 38 16 14 8 72-50 46
1947/48 I 10 Oberliga Süd 38 16 9 13 64-56 41
1948/49 I 13 Oberliga Süd 30 9 8 13 28-41 26
1949/50 I 14 Oberliga Süd 30 8 8 14 45-52 24
1950/51 I 8 Oberliga Süd 34 12 10 12 56-64 34
1951/52 I 4 Oberliga Süd 30 15 4 11 52-43 34
1952/53 I 1 Oberliga Süd 30 16 7 7 62-49 39
1953/54 I 2 Oberliga Süd 30 17 8 5 70-31 42
1954/55 I 4 Oberliga Süd 30 15 6 9 56-36 36 2e ronde
1955/56 I 6 Oberliga Süd 30 13 5 12 56-49 31
1956/57 I 5 Oberliga Süd 30 15 5 10 60-42 35
1957/58 I 3 Oberliga Süd 30 15 9 6 58-32 39
1958/59 I 1 Oberliga Süd 30 22 5 3 71-25 49 Landskampioen Finale >Kickers Offenbach 5-3 nv
1959/60 I 4 Oberliga Süd 30 16 5 9 81-57 37
1960/61 I 2 Oberliga Süd 30 18 5 7 78-38 41   Erwin Stein (23)
1961/62 I 2 Oberliga Süd 30 19 5 6 81-37 43 15.750   Lothar Schämer (26) 1e ronde
1962/63 I 4 Oberliga Süd 30 14 11 5 56-32 39 16.067 Halve finale
1963/64 I 3 Bundesliga 30 16 7 7 65-41 39 26.300   Willi Huberts (18) Finale
1964/65 I 8 Bundesliga 30 11 7 12 50-58 29 23.567   Willi Huberts /   Wolfgang Solz (9) 2e ronde
1965/66 I 7 Bundesliga 34 16 6 12 64-46 38 28.882   Willi Huberts (17) 2e ronde
1966/67 I 4 Bundesliga 34 15 9 10 66-49 39 27.176   Siegfried Bronnert / Wolfgang Solz (12) Q-ronde
1967/68 I 6 Bundesliga 34 15 8 11 58-51 38 20.265   Walter Bechtold (12) 2e ronde
1968/69 I 8 Bundesliga 34 13 8 13 46-43 34 20.765   Jürgen Grabowski / Bernd Nickel (8) 2e ronde
1969/70 I 8 Bundesliga 34 12 10 12 54-54 34 17.294   Horst Heese (12) kwartfinale
1970/71 I 15 Bundesliga 34 11 6 17 39-56 28 22.676   Bernd Nickel (13) 2e ronde
1971/72 I 5 Bundesliga 34 16 7 11 71-61 39 21.059   Bernd Nickel (13) 2e ronde
1972/73 I 8 Bundesliga 34 15 4 15 58-54 34 13.912   Bernd Hölzenbein (13) 2e ronde
1973/74 I 4 Bundesliga 34 15 11 8 63-50 41 24.412   Bernd Hölzenbein (12) Winnaar < Hamburger SV: 3-1
1974/75 I 3 Bundesliga 34 18 7 9 89-49 43 23.788   Bernd Hölzenbein (16) Winnaar < MSV Duisburg: 1-0
1975/76 I 9 Bundesliga 34 13 10 11 79-58 36 21.529   Bernd Hölzenbein (16) 4e ronde
1976/77 I 4 Bundesliga 34 17 8 9 86-57 42 23.982   Bernd Hölzenbein (26) kwartfinale
1977/78 I 7 Bundesliga 34 16 4 14 59-52 36 26.018   Bernd Hölzenbein (15) 3e ronde
1978/79 I 5 Bundesliga 34 16 7 11 50-49 39 25.824   Bernd Hölzenbein / Werner Lorant (8) Halve finale
1979/80 I 9 Bundesliga 34 15 2 17 65-61 32 23.118   Cha Bum-kun (12) 3e ronde
1980/81 I 5 Bundesliga 34 13 12 9 61-57 38 21.441   Bernd Hölzenbein (11) Winnaar < 1. FC Kaiserslautern: 3-1
1981/82 I 8 Bundesliga 34 17 3 14 83-72 37 21.147   Cha Bum-kun /  Norbert Nachtweih (11) 2e ronde
1982/83 I 10 Bundesliga 34 12 5 17 48-57 29 21.853   Cha Bum-kun (15) 1e ronde
1983/84 I 16 Bundesliga 34 7 13 14 45-61 27 23.103   Ralf Falkenmayer /   Jan Svensson (8) 1e ronde Relegation > MSV Duisburg 5-0 winst uit, 1-1 thuis
1984/85 I 12 Bundesliga 34 10 12 12 62-67 32 23.618   Harald Krämer (10) 2e ronde
1985/86 I 15 Bundesliga 34 7 14 13 35-49 28 16.471   Klaus Theiss (7) 1e ronde
1986/87 I 15 Bundesliga 34 8 9 17 42-53 25 18.500   Janusz Turowski (7) kwartfinale
1987/88 I 9 Bundesliga 34 10 11 13 51-50 31 21.287   Lajos Détári (11) Winnaar < VfL Bochum: 1-0
1988/89 I 16 Bundesliga 34 8 10 16 30-53 26 17.326   Lajos Détári /   Dieter Eckstein (7) 1e ronde Relegation >1. FC Saarbrücken 2-0, 1-2
1989/90 I 3 Bundesliga 34 15 11 8 61-40 41 26.735   Jørn Andersen (18) 1e ronde
1990/91 I 4 Bundesliga 34 15 10 9 63-40 40 24.310   Andreas Möller (16) Halve finale
1991/92 I 3 Bundesliga 34 18 14 6 76-41 50 29.868   Tony Yeboah (15) 2e ronde
1992/93 I 3 Bundesliga 34 15 12 7 56-39 42 25.382   Tony Yeboah (20) Halve finale
1993/94 I 5 Bundesliga 34 15 8 11 57-41 38 31.596   Tony Yeboah (18) 2e ronde
1994/95 I 9 Bundesliga 34 12 9 13 41-49 33 29.912   Tony Yeboah /   Jay Jay Okocha (7) 2e ronde
1995/96 I 17 Bundesliga 34 7 11 16 43-68 32 29.776   Matthias Hagner (10) 2e ronde
1996/97 II 7 2. Bundesliga 34 13 9 12 43-46 48 16.235   Maurizio Gaudino (9) 2e ronde
1997/98 II 1 2. Bundesliga 34 17 13 4 50-32 64 23.584   Thomas Sobotzik (10) 3e ronde
1998/99 I 15 Bundesliga 34 9 10 15 44-54 37 32.844   Chen Yang (8) 2e ronde
1999/00 I 13 Bundesliga 34 12 5 17 42-44 39 35.603   Bachirou Salou (8) 3e ronde
2000/01 I 17 Bundesliga 34 10 5 19 41-68 35 29.494   Paweł Kryszałowicz (7) 1e ronde
2001/02 II 7 2. Bundesliga 34 14 12 8 52-44 54 13.912   Paweł Kryszałowicz (16) 3e ronde
2002/03 II 3 2. Bundesliga 34 17 11 6 59-33 62 16.271   Ervin Skela (10) 2e ronde
2003/04 I 16 Bundesliga 34 9 5 20 36-53 32 26.321   Ervin Skela (8) 2e ronde
2004/05 II 3 2. Bundesliga 34 19 4 11 65-39 61 24.409   Arie van Lent (16) 3e ronde
2005/06 I 14 Bundesliga 34 9 9 16 42-51 36 41.863   Ioannis Amanatidis (12) Finale < FC Bayern München: 0-1
2006/07 I 14 Bundesliga 34 9 13 12 46-58 40 47.625   Naohiro Takahara (11) Halve finale
2007/08 I 9 Bundesliga 34 12 10 12 43-50 46 48.300   Ioannis Amanatidis (11) 2e ronde
2008/09 I 13 Bundesliga 34 8 9 17 39-60 33 47.065   Nikos Liberopoulos (9) 2e ronde
2009/10 I 10 Bundesliga 34 12 10 12 47-54 46 47.171   Alexander Meier (10) 3e ronde
2010/11 I 17 Bundesliga 34 9 7 18 31-49 34 47.365   Theofanis Gekas (16) 3e ronde
2011/12 II 2 2. Bundesliga 34 20 8 6 76-33 68 37.641   Alexander Meier (17) 2e ronde
2012/13 I 6 Bundesliga 34 14 9 11 49-46 51 48.044   Alexander Meier (16) 1e ronde
2013/14 I 13 Bundesliga 34 9 9 16 40-57 36 47.053   Joselu (9) kwartfinale
2014/15 I 9 Bundesliga 34 11 10 13 56-62 43 47.618   Alexander Meier (19) 2e ronde
2015/16 I 16 Bundesliga 34 9 9 16 34-52 36 46.676   Alexander Meier (12) 2e ronde Relegation >1. FC Nürnberg 1-1 thuis, 1-0 winst uit
2016/17 I 11 Bundesliga 34 11 9 14 36-43 42 49.176   Marco Fabián (7) Finale < Borussia Dortmund: 1-2
2017/18 I 8 Bundesliga 34 14 7 13 45-45 49 49.159   Sebastien Haller (9) Winnaar < FC Bayern München: 3-1
2018/19 I 7 Bundesliga 34 15 9 10 60-48 54 49.765   Luka Jović (17) 1e ronde
2019/20 I 9 Bundesliga 34 13 6 15 59-60 45 35.406   André Silva (12) halve finale
2020/21 I 5 Bundesliga 34 16 12 6 69-53 60 --   André Silva (28) 2e ronde
2021/22 I 11 Bundesliga 34 10 12 12 45-49 42 26.297   Rafael Borré (8) 1e ronde
2022/23 I 7 Bundesliga 34 13 11 10 58-52 50 50.041   Randal Kolo Muani (15) Finale < RB Leipzig: 0-2
2023/24 I - Bundesliga 34 - .. 8e finale < 1. FC Saarbrücken: 0-2

Eintracht in Europa bewerken

  Zie Lijst van Europese wedstrijden van Eintracht Frankfurt voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Eintracht Frankfurt speelt sinds 1959 in diverse Europese competities. Hieronder staan de competities en in welke seizoenen de club deelnam. In het seizoen 2022/23 wist Eintracht Frankfurt voor het eerst in de geschiedenis van de club de knock-out fase van de Champions League te bereiken. De editie die Eintracht Frankfurt heeft gewonnen is dik gedrukt:

2022/23
1959/60
2013/14, 2018/19, 2019/20, 2021/22
2023/24
1974/75, 1975/76, 1981/82, 1988/89
1972/73, 1977/78, 1979/80, 1980/81, 1990/91, 1991/92, 1992/93, 1993/94, 1994/95, 2006/07
1965/66, 1995
1964/65, 1966/67, 1967/68, 1968/69

Bijzonderheden Europese competities:

Bijzonderheid Datum Tegenstander Uitslag Plaats Naam Aantal
Hoogste overwinning 30-09-1992   Widzew Łódź 9-0 Frankfurt
Hoogste nederlaag 19-09-1990   Brøndby IF 0-5 Kopenhagen
Speler met meeste wedstrijden 02-10-1990   Karl-Heinz Körbel 48
Speler met meeste doelpunten 10-12-1980   Bernd Hölzenbein 24

UEFA Club Ranking: 23 (28-08-2023)

Bekende (oud-)Adlers bewerken

Spelers bewerken

  Zie Lijst van spelers van Eintracht Frankfurt voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Records bewerken

Top-5 meest gespeelde wedstrijden
Nr. Naam Land Positie Periode Aantal
1. Karl-Heinz Körbel   Duitsland Verdediger 1972-1991 731
2. Jürgen Grabowski   Duitsland Middenvelder 1965-1980 545
3. Bernd Nickel   Duitsland Middenvelder 1968-1983 534
4. Bernd Hölzenbein   Duitsland Aanvaller 1967-1981 524
5. Uwe Bindewald   Duitsland Verdediger 1987-2004 442
Top-5 doelpuntenmakers
Nr. Naam Land Periode Aantal
1. Bernd Hölzenbein   Duitsland 1967-1981 212
2. Bernd Nickel   Duitsland 1968-1983 178
3. Jürgen Grabowski   Duitsland   Polen 1965-1980 147
4. Alexander Meier   Duitsland 2004-2018 134
5. Erwin Stein   Duitsland 1959-1966 111

stand: 04-02-2024

Trainers bewerken

  Zie Lijst van trainers van Eintracht Frankfurt voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Externe link bewerken

Mediabestanden die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden op de pagina Eintracht Frankfurt op Wikimedia Commons.