Dwars door Vlaanderen
Dwars door Vlaanderen (Frans: À travers les Flandres) is een eendaagse wielerwedstrijd in Vlaanderen, België die als een van de wielerklassiekers wordt gerekend. Sinds 1945 bestaat de wedstrijd voor mannen en vanaf 2012 wordt er ook een editie voor elite vrouwen georganiseerd.
.svg){kind=small} Dwars door Vlaanderen
| ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Regio | Vlaanderen, België | |||
| Periode | eind maart | |||
| Organisator | KSV Waregem Vooruit en Flanders Classics | |||
| Discipline | weg | |||
| Type | Kasseiwedstrijd | |||
| ||||
Vroeger vormde de wedstrijd traditioneel de start van de Vlaamse Wielerweek, met de E3 Harelbeke, Gent-Wevelgem, de Driedaagse van De Panne-Koksijde en de Ronde van Vlaanderen. Dwars door Vlaanderen wordt op een woensdag verreden en sinds 2018 is dit op woensdag voor de Ronde. De aankomst ligt in het West-Vlaamse Waregem.
Geschiedenis bewerken
.jpg)
Tot 1999 heette de wedstrijd Dwars door België (À travers la Belgique). De eerste editie was in 1945, de start lag toen in Sint-Truiden, de finish in Waregem. In 1946 werd het een tweedaagse koers, de eerste etappe van Waregem naar Sint-Truiden, de dag erna van Sint-Truiden terug naar Waregem. Het bleef daarna een tweedaagse koers, met uitzondering van 1948 toen het weer een eendaagse wedstrijd was. In 1953 werd er zelfs een tijdrit toegevoegd aan de twee etappes. Naast Sint-Truiden fungeerden in latere edities ook Genk, Ciney, Eisden en Spa als aankomstplaatsen.
Vanaf 1965 werd de wedstrijd weer een eendaagse wedstrijd, met start en finish in Waregem. Het parkoers wisselde, maar zocht de hellingen en kasseistroken in de Vlaamse Ardennen of Henegouwen (voornamelijk rond Ronse). Tegelijkertijd met de naamswijziging tot Dwars door Vlaanderen in 2000 is ook de start verlegd naar Roeselare.
In 2018 schoof Dwars door Vlaanderen op naar de woensdag voor de Ronde van Vlaanderen. Om geen kopie te zijn werd het parkoers drastisch gewijzigd. Ook is het aantal kilometers relatief laag wat mogelijk tot een spannender wedstrijdverloop zou kunnen leiden. In 2017 werd er in de finale een extra kasseistrook toegevoegd om -eventuele- vluchters meer kans te geven richting de finish in Waregem. In 2019 werd de in kasseien heraangelegde Berg ten Houte in het parkoers opgenomen. In 2022 situeerde de organisatie twee onbekendere hellingen in het parkoers om af te wijken van de andere voorjaarsklassiekers. Ook haalde ze de gevaarlijkere afdaling van de Stationsberg en daarmee ook de Taaienberg uit het parkoers en maakte ze gebruik van de goede ervaringen met het Belgisch Kampioenschap door delen van de finale hiervan te gebruiken in de finale van Dwars door Vlaanderen.
Hellingen bewerken
Voor een volledig overzicht, zie de lijst van beklimmingen in Dwars door VlaanderenIn 2024 worden de volgende hellingen in de route opgenomen:
|
Kortekeer |
Hotondberg (2e maal) |
Mannen bewerken
| Dwars door Vlaanderen | ||||
|---|---|---|---|---|
| Classificatie | ||||
| Internationale kalender | UCI World Tour | |||
| Categorie | WT | |||
| Geschiedenis | ||||
| Eerste editie | 1945 | |||
| Aantal edities | 78 (2024) | |||
| Eerste winnaar | Rik Van Steenbergen
| |||
| Laatste winnaar |  Matteo Jorgenson
| |||
| Laatste Bel. winnaar | Yves Lampaert (2018) | |||
| Laatste Ned. winnaar | Mathieu van der Poel (2022) | |||
| Meeste zeges | 14 renners met 2 zeges | |||
| ||||
Vanaf 2005 maakte de koers deel uit van de UCI Europe Tour, van 2005-2012 als een 1.1 en vanaf 2013 als een 1.HC wedstrijd. Vanaf 2017 maakt de wedstrijd deel uit van de UCI World Tour.
Podia bewerken
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
Meervoudige winnaars bewerken
| Overwinningen | Renner | Jaren |
|---|---|---|
| 2 | André Rosseel |
1948, 1950 |
| Raymond Impanis |
1949, 1951 | |
| Briek Schotte |
1953, 1955 | |
| Walter Godefroot |
1966, 1968 | |
| Daniel Van Ryckeghem |
1967, 1970 | |
| Walter Planckaert |
1977, 1984 | |
| Eric Vanderaerden |
1986, 1991 | |
 Jelle Nijdam |
1987, 1995 | |
| Johan Museeuw |
1993, 1999 | |
| Tristan Hoffman |
1996, 2000 | |
| Niko Eeckhout |
2001, 2005 | |
| Niki Terpstra |
2012, 2014 | |
| Yves Lampaert |
2017, 2018 | |
| Mathieu van der Poel |
2019, 2022 |
Overwinningen per land bewerken
| Overwinningen | Land |
|---|---|
| 55 | België
|
| 15 | Nederland
|
| 2 |  Australië,  Frankrijk
|
| 1 |  Denemarken,  Duitsland,  Italië, Verenigde Staten
|
Fotogalerij bewerken
-
Belgisch kampioen Rik Van Steenbergen spurt naar winst in de eerste editie (1945). Foto uit collectie KOERS. Museum van de Wielersport. -
Belgisch kampioen Walter Godefroot wint al glijdend over de finish (1966). Foto uit collectie KOERS. Museum van de Wielersport. -
Eric Leman komt alleen aan in 1969. Foto uit collectie KOERS. Museum van de Wielersport. -
Daniël Vanryckeghem klopt Eric Leman in de sprint (1970). Foto uit collectie KOERS. Museum van de Wielersport. -
Neoprof Marc Demeyer is de snelste van een kopgroep in 1972. Foto uit collectie KOERS. Museum van de Wielersport. -
Cees Priem met de bloemen na winst in 1975. Foto uit collectie KOERS. Museum van de Wielersport. -
Walter Planckaert komt aan na solo van 30 km (1977). Foto uit collectie KOERS. Museum van de Wielersport. -
Frank Hoste, winnaar in 1981. Foto uit collectie KOERS. Museum van de Wielersport. -
Aankomst Eddy Planckaert, voor Eric Vanderaerden (1985). Foto uit collectie KOERS. Museum van de Wielersport. -
Eric Vanderaerden is de snelste van een kopgroep (1986) Foto uit collectie KOERS. Museum van de Wielersport. -
Jelle Nijdam rondt ploegwerk af (1987). Foto uit collectie KOERS. Museum van de Wielersport. -
Dirk De Wolf, winnaar in 1989. Foto uit collectie KOERS. Museum van de Wielersport.
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
Vrouwen bewerken
| Dwars door Vlaanderen | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Ellen van Dijk wint voor de tweede maal Dwars door Vlaanderen (2019). Foto: Lieven De Cock (uit collectie KOERS. Museum voor de wielersport)
| ||||
| Classificatie | ||||
| Internationale kalender | UCI Women's ProSeries | |||
| Categorie | 1.Pro | |||
| Geschiedenis | ||||
| Eerste editie | 2012 | |||
| Aantal edities | 12 (2024) | |||
| Eerste winnaar | Monique van de Ree
| |||
| Laatste winnaar | Marianne Vos
| |||
| Laatste Ned. winnaar | Marianne Vos (2024) | |||
| Meeste zeges | Amy Pieters (3)
| |||
| ||||
Vanaf 2012 wordt er ook een vrouwenwedstrijd gereden. Van 2017 tot 2021 had de wedstrijd de UCI 1.1-status.[1] Vanaf 2022 heeft de wedstrijd de 1.Pro-status en is onderdeel van de UCI Women's ProSeries.
Monique van de Ree was in 2012 de eerste winnaar,[2] Kirsten Wild volgde haar in 2013 op.[3] Amy Pieters won drie keer op rij (2014-2016).[4] In 2018 en 2019 ging de zege naar Ellen van Dijk, in 2021 naar Annemiek van Vleuten en in 2023 naar Demi Vollering, waarmee het aantal Nederlandse zeges op negen kwam. De twee niet-Nederlandse zeges ging in 2017 naar de Finse Lotta Lepistö en in 2022 naar de Italiaanse Chiara Consonni.
Podia bewerken
Meervoudige winnaars bewerken
| Overwinningen | Renster | Jaren |
|---|---|---|
| 3 | Amy Pieters |
2014, 2015, 2016 |
| 2 | Ellen van Dijk |
2018, 2019 |
Overwinningen per land bewerken
| Overwinningen | Land |
|---|---|
| 10 | Nederland
|
| 1 |  Finland, Italië
|
Bronnen, noten en/of referenties
|
