Dimitri Van den Bergh

Dimitri Van den Bergh
	Van den Bergh in 2021
Persoonlijke informatie
Bijnaam	The Dreammaker ; Dancing Dimi
Geboortedatum	8 juli 1994
Geboorteplaats	Antwerpen, België
Sport	Darts
Dartsinformatie
Pijlen	22g TARGET GEN 2
Lateraliteit	Rechtshandig
Opkomstnummer	Happy - Pharrell Williams
Organisatie
BDO	2012 – 2013
PDC	2014 – heden
Huidige ranking	7 (3-03-2024)
BDO-hoofdtoernooien – Beste prestaties
World Masters	Laatste 272: 2013
PDC-hoofdtoernooien – Beste prestaties
World Ch'ship	Halve finale: 2023
World Matchplay	Winnaar: 2020
World Grand Prix	Kwartfinale: 2022
The Masters	Halve finale: 2024
Grand Slam	Halve finale: 2020
Premier League	5e: 2021
European Ch'ship	Laatste 16: 2022
UK Open	Winnaar: 2024
World Cup	Halve finale: 2018, 2020, 2023
Players Ch'Finals	Laatste 16: 2022, 2023
World Series Finals	Runner-up: 2021
Andere gewonnen toernooien
Toernooi	Jaren
PDC World Youth Championship; British Teenage Open; Hemeco Open Rosmalen; PDC Challenge Tour England; PDC Development Tour England; ; Players Championships; Players Ch'ship (BAR); Players Ch'ship (NIE); ; World Series of Darts; Nordic Darts Masters; Dutch Darts Masters	2017, 2018; ; 2013; ; 2016; ; 2013; ; 2014 (3x), 2015 (2x), 2016, 2017, 2018 (2x); ; 2021; 2021; ; ; 2022; 2022
Andere prestaties
	Negendarters ; Grand Slam of Darts 2018; Players Championship 17 2019; Players Championship 19 2021
Portaal	Darten

Dimitri Van den Bergh (Antwerpen, 8 juli 1994), bijgenaamd The Dreammaker, is een Belgisch dartsspeler die uitkomt in de Professional Darts Corporation competitie (PDC). In 2017 en 2018 werd hij PDC-jeugdwereldkampioen. Met de World Matchplay in 2020 en de UK Open in 2024 heeft Van den Bergh twee PDC-majortitels op zijn naam staan.

Carrière bewerken

BDO bewerken

Van den Bergh won in 2013, als 19-jarige, de Britse Teenage Open door in de finale Billy Longshaw met 3–0 te verslaan. Twee maanden later wist hij de 16e PDC Challenge Tour te vorderen met een 4–0 overwinning van Reece Robinson.

PDC bewerken

2014 bewerken

Tijdens het Q-School evenement, begin 2014, probeerde Van den Bergh een Tour Card te bemachtigen, maar zonder succes: hij werd telkens voor de 1/16de finales uitgeschakeld. Er werd hem wel de PDPA Associate Member status toegekend, die hem de toegang tot het UK Open en de European Tour Qualifiers gaf. Van den Bergh wist zich te kwalificeren voor de Eerste Europese toer, het German Darts Championship, maar verloor van Ronnie Baxter in de eerste ronde met 6–2. Hij plaatste zich ook voor de Dutch Darts Masters, maar werd in de tweede ronde kansloos uitgeschakeld door Mervyn King met 6-0. Hij won gedurende het jaar drie titels in de Development Tour, een jeugdtoernooi van de PDC. Hij bereikte de laatste 16 van het Wereldkampioenschap onder 21, waarin hij met 6–3 werd uitgeschakeld. Na dat WK plaatste hij zich nog voor de Gibraltar Darts Trophy, hij versloeg Mark Webster in ronde 1 met 6-4, maar hij verloor met dezelfde cijfers van Mervyn King. Het laatste belangrijke toernooi van dat jaar waarvoor hij zich kwalificeerde, was de European Darts Trophy. Hij werd meteen huiswaarts gestuurd door Andrew Gilding. Hij eindigde bovenaan de ranglijst van de Youth Tour Order of Merit en verdiende hiermee een tweejarige tourcard voor alle belangrijke PDC-toernooien.

2015 bewerken

Zijn resultaten in 2015 bezorgden hem twee PDC Development Tourtitels en hij wist ook de laatste 16 van het PDC-evenement, voor de eerste keer in zijn derde Players Championship deelname, te bereiken. Hij verloor tijdens het evenement van Mensur Suljović met 6–5. In 2015 plaatste hij zich voor de World Series of Darts Finals, waarop hij zijn debuut maakte. Max Hopp was met 6–3 te sterk voor Van den Bergh waardoor hij uitgeschakeld werd.

2016 bewerken

Via de Pro Tour Order of Merit kwalificeerde hij zich voor de PDC World Darts Championship en danste op het podium voor zijn ontmoeting met Ian White. Hij miste dubbels in de eerste set, maar won uiteindelijk met 3–1 de eerste ronde. In de tweede ronde verloor hij met 4-2 van Benito van de Pas.

2017 bewerken

Op 26 november won Van den Bergh het jeugdwereldkampioenschap bij de PDC.

2018 bewerken

Op het PDC WK van 2018 kende Van den Bergh zijn grote doorbraak. Hij won hier knap van Stephen Bunting, Jan Dekker en Mensur Suljović en bereikte daarmee de kwartfinale. In deze kwartfinale kreeg Dimitri matchdarts, maar verloor uiteindelijk, van de uiteindelijke toernooiwinnaar: Rob Cross.

Op 14 november 2018 speelde de Belg tegen Stephen Bunting in de tweede ronde van de Grand Slam of Darts en won de partij met 10-6 in legs. In deze partij gooide hij tevens een 9-darter.

Op 25 november won Van den Bergh het jeugdwereldkampioenschap bij de PDC.

2020 bewerken

Op het PDC WK van 2020 haalde Van den Bergh voor de tweede keer de kwartfinale van het WK door te winnen van Josh Payne, Luke Woodhouse en Adrian Lewis. In deze kwartfinale verloor hij wederom, dit keer met 3-5 van Nathan Aspinall.

In 2020 won hij World Matchplay, zonder publiek. Dit deed hij door achtereenvolgens Nathan Aspinall, Joe Cullen, Adrian Lewis, Glen Durrant en Gary Anderson te verslaan. Door het winnen van dit prestigieuze toernooi steeg Van den Bergh van plek 26 naar 12 op de PDC Order of Merit.^[3] Zijn winst was opvallend, omdat Van den Bergh debuteerde op de World Matchplay.

2021 bewerken

Van Den Bergh begon het jaar met een verlies in zijn eerste wedstrijd op een televisietoernooi van dat jaar; op The Masters tegen Chris Dobey. Ook op de UK Open ging hij in de eerste ronde onderuit, ditmaal tegen Luke Woodhouse. Tussendoor raakte Van Den Bergh nooit verder dan de tweede ronde op de eerste acht Players Championships van het jaar.

In april mocht hij voor het eerst in zijn carrière aantreden in de Premier League. Hij boekte overwinningen op onder andere Jonny Clayton, Nathan Aspinall en Rob Cross. Uiteindelijk kon hij net geen plek bij de laatste vier bemachtigen en mocht hij dus niet door naar de eindfase.

Van den Bergh wist Players Championship 12 te winnen door in de finale Dirk van Duijvenbode te verslaan. Een paar maanden later, in juli, bereikte hij nog eens de finale van een Players Championship. Hierin verloor hij van Stephen Bunting.

De grootste prestatie van het jaar volgde eind juli, toen hij de finale haalde van de World Matchplay. Onderweg daarnaartoe klopte hij onder meer Dave Chisnall, Krzysztof Ratajski en Gerwyn Price. In de finale was Peter Wright te sterk.

Nadat hij samen met Kim Huybrechts mocht aantreden tijdens de World Cup, won Van den Bergh nogmaals een vloertoernooi; Players Championship 24 ditmaal . Op zijn weg naar de titel klopte hij ex-wereldkampioenen Rob Cross en Adrian Lewis.

In oktober bereikte de Belg de finale van de World Series of Darts Finals, waarin hij het onderspit moest delven tegen Jonny Clayton. Tijdens de Players Championship Finals in november verloor Van den Bergh in de tweede ronde van Danny Noppert. Op het PDC World Darts Championship was Florian Hempel in de tweede ronde te sterk.

2022 bewerken

Van Den Bergh geraakte op het eerste toernooi van het jaar, The Masters, niet verder dan de achtste finales. Daarin verloor hij nipt van Jonny Clayton.

Op Players Championship 4 behaalde Van Den Bergh de finale door onder meer Gurney en Ratajski te kloppen. Uiteindelijk moest hij in Joe Cullen zijn meerdere erkennen.

Op het eerste European Tour-evenement van het jaar, het International Darts Open, werd Van Den Bergh in de kwartfinales weer uitgeschakeld door Jonny Clayton.

Op de UK Open werd hij in zijn tweede wedstrijd verslagen door Ryan Searle. Op het European Tour-evenement dat daarop volgde, het German Darts Championship, nam hij revanche door in de derde ronde te winnen van Searle. Uiteindelijk werd Van den Bergh in de kwartfinales uitgeschakeld door Michael van Gerwen.

Op Players Championship 5 moest Van Den Bergh twee landgenoten kloppen om de halve finales te bereiken. Hierin was zijn trainingsmaatje Damon Heta de betere.

In mei behaalde Van Den Bergh de finale van het vijfde European Tour-evenement, het European Darts Open. Doordat James Wade zich afmeldde hoefde de Belg de halve finale niet te spelen. In de finale was Michael van Gerwen te sterk.

In juni behaalde Van Den Bergh zijn eerste toernooiwinst van het jaar: de Nordic Darts Masters in Denemarken. Tijdens het World Series of Darts-toernooi kwam hij eerst ex-wereldkampioen Gerwyn Price tegen, om daarna WK-finalist Michael Smith te moeten verslaan. In de finale werd oud-wereldkampioen Gary Anderson aan de kant gezet.

Aan de zijde van Kim Huybrechts nam Van Den Bergh deel aan de World Cup. In de kwartfinale verloor het Belgische duo van de latere Australische winnaars Damon Heta en Simon Whitlock.

Op de Dutch Darts Masters wist Van den Bergh opnieuw een toernooizege zeker te stellen. Daarmee won hij zijn tweede World Series-toernooi op rij.^[4] Hij klopte enkel Nederlanders op zijn weg naar de titel: Ron Meulenkamp, Jermaine Wattimena, Danny Noppert en Dirk van Duijvenbode.

2023 bewerken

Door in de kwartfinale van het PDC World Darts Championship langs Jonny Clayton te gaan, werd Van den Bergh de eerste Belg die een halve finale haalde op het PDC World Darts Championship.^[5] In Londen verloor de darter in die halve finale uiteindelijk met 0-6 van de Nederlander Michael van Gerwen.^[6]

Op de UK Open ontmoetten Van den Bergh en Van Gerwen elkaar opnieuw in de halve finale. Ook deze ging naar de Nederlander.

2024 bewerken

Op 3 maart won Van den Bergh met de UK Open een tweede majortitel in zijn carrière. In een spannende finale klopte hij wereldkampioen Luke Humphries met 11-10.

Resultaten op Wereldkampioenschappen bewerken

PDC bewerken

2016: Laatste 32 (verloren van Benito van de Pas met 2-4)
2017: Laatste 64 (verloren van Cristo Reyes met 2-3)
2018: Kwartfinale (verloren van Rob Cross met 4-5)
2019: Laatste 32 (verloren van Luke Humphries met 1-4)
2020: Kwartfinale (verloren van Nathan Aspinall met 3-5)
2021: Laatste 16 (verloren van Dave Chisnall met 2-4)
2022: Laatste 64 (verloren van Florian Hempel met 1-3)
2023: Halve finale (verloren van Michael van Gerwen met 0-6)
2024: Laatste 64 (verloren van Florian Hempel met 2-3)

PDC World Youth Championship bewerken

2014: Laatste 16 (verloren van Reece Robinson met 3-6)
2015: Laatste 64 (verloren van Nick Kenny met 4-6)
2016: Laatste 32 (verloren van Aaron Knox met 5-6)
2017: Winnaar (gewonnen in de finale van Josh Payne met 6-3)
2018: Winnaar (gewonnen in de finale van Martin Schindler met 6-3)

Resultaten op de World Matchplay bewerken

2020: Winnaar (gewonnen in de finale van Gary Anderson met 18-10)
2021: Runner-up (verloren in de finale van Peter Wright met 9-18)
2022: Halve finale (verloren van Michael van Gerwen met 14-17)
2023: Laatste 16 (verloren van Jonny Clayton met 6-11)

Gespeelde finales bewerken

PDC Major-toernooien bewerken

4 gespeeld (2 gewonnen, 2 verloren)


Resultaat	Nr.	Jaar	Kampioenschap	Tegenstander	Score	Variant
Winnaar	1.	2020	World Matchplay	Gary Anderson	18 – 10	Legs
Runner-up	1.	2021	World Matchplay	Peter Wright	9 – 18	Legs
Runner-up	2.	2021	World Series of Darts Finals	Jonny Clayton	6 – 11	Legs
Winnaar	1.	2024	UK Open	Luke Humphries	11 – 10	Legs

PDC World Series of Darts-toernooien bewerken

5 gespeeld (2 gewonnen, 3 verloren)


Resultaat	Nr.	Jaar	Kampioenschap	Tegenstander	Score	Variant
Runner-up	1.	2018	German Darts Masters	Mensur Suljović	2 – 8	Legs
Runner-up	2.	2021	World Series of Darts Finals	Jonny Clayton	6 – 11	Legs
Winnaar	1.	2022	Nordic Darts Masters	Gary Anderson	11 – 5	Legs
Winnaar	2.	2022	Dutch Darts Masters	Dirk van Duijvenbode	8 – 2	Legs
Runner-up	3.	2023	Poland Darts Masters	Michael van Gerwen	3 – 8	Legs

Europese Tour-finales bewerken

2 gespeeld (0 gewonnen, 2 verloren)


Resultaat	Nr.	Jaar	Kampioenschap	Tegenstander	Score	Variant
Runner-up	1.	2022	European Darts Open	Michael van Gerwen	5 – 8	Legs
Runner-up	2.	2022	German Darts Open	Peter Wright	6 – 8	Legs

Bronnen, noten en/of referenties

Dimitri Van den Bergh – Spelersprofiel op de Dartsdatabase site.

↑ (en) Rangorde van de Order of Merit van de PDC. Gearchiveerd op 2 januari 2019.
↑ https://mastercaller.nl/spelers/dimitri-van-den-bergh/negen-darters. Gearchiveerd op 4 april 2023.
↑ RTL Nieuws–Een jonge familieman op weg naar de darttop. Gearchiveerd op 5 april 2023.
↑ Patrick Bus, Twee op een rij: Van den Bergh wint Dutch Darts Masters. DartsActueel.nl (25 juni 2022). Gearchiveerd op 14 juli 2022. Geraadpleegd op 26 juni 2022.
↑ Jetze Jan Idsardi, Van den Bergh wint van Clayton en schrijft geschiedenis. DartsActueel.nl (1 januari 2023). Gearchiveerd op 1 januari 2023. Geraadpleegd op 1 januari 2023.
↑ van Gerwen verpulvert Dimitri Van den Bergh: zesde WK-finale een feit voor Mighty Mike, AD, 2 januari 2023.

[1] (en) Rangorde van de Order of Merit van de PDC. Gearchiveerd op 2 januari 2019.

[2] ttps://mastercaller.nl/spelers/dimitri-van-den-bergh/negen-darters. Gearchiveerd op 4 april 2023.

[3] RTL Nieuws–Een jonge familieman op weg naar de darttop. Gearchiveerd op 5 april 2023.

[4] Patrick Bus, Twee op een rij: Van den Bergh wint Dutch Darts Masters. DartsActueel.nl (25 juni 2022). Gearchiveerd op 14 juli 2022. Geraadpleegd op 26 juni 2022.

[5] Jetze Jan Idsardi, Van den Bergh wint van Clayton en schrijft geschiedenis. DartsActueel.nl (1 januari 2023). Gearchiveerd op 1 januari 2023. Geraadpleegd op 1 januari 2023.

[6] van Gerwen verpulvert Dimitri Van den Bergh: zesde WK-finale een feit voor Mighty Mike, AD, 2 januari 2023.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]