Demi Schuurs
Demi Schuurs (Sittard, 1 augustus 1993) is een Nederlands tennisspeelster. Haar favoriete ondergrond is gras. Zij speelt rechtshandig en heeft een tweehandige backhand. Als junior nam zij al aan alle vier grandslamtoernooien deel, zowel in het enkel- als in het dubbelspel. In 2011 bereikte zij in ieder der vier jeugdgrandslamtoernooien de dubbelspelfinale – twee van de vier keren won zij de titel (het Australian Open met An-Sophie Mestach en het US Open met Irina Chromatsjova).
| Demi Schuurs | ||||
|---|---|---|---|---|
_(52144293024)_(cropped).jpg)
| ||||
Roland Garros 2022
| ||||
| Persoonlijke informatie | ||||
| Nationaliteit |  Nederland
| |||
| Geboorteplaats | Sittard | |||
| Geboortedatum | 1 augustus 1993 | |||
| Woonplaats | Maastricht[1] | |||
| Lengte | 1,70 m[2] | |||
| Gewicht | 65 kg[2] | |||
| Slaghand | rechts, backhand tweehandig | |||
| Totaal prijzengeld | 2.688.826 US dollar | |||
| Coach | Robert en Tom Devries | |||
| Profiel | (en) WTA-site | |||
| Enkelspel | ||||
| Winst-verliesbalans | 61–53 | |||
| Titels | 0 WTA, 1 ITF | |||
| Hoogste positie | 512e (23 februari 2015) | |||
| Dubbelspel | ||||
| Winst-verliesbalans | 380–205 | |||
| Titels | 18 WTA, 20 ITF | |||
| Hoogste positie | 7e (22 oktober 2018) | |||
| WTA Finals | halve finale (2022) | |||
| Olympische Spelen | 2e ronde (2020) | |||
Grandslamresultaten | ||||
 Australian Open
|
halve finale (2021) | |||
 Roland Garros
|
3e ronde (2020, 2021, 2023) | |||
.svg){kind=small} Wimbledon
|
kwartfinale (2019) | |||
 US Open
|
kwartfinale (2018, 2020, 2022) | |||
| Gemengd dubbelspel | ||||
| Winst-verliesbalans | 16–20 | |||
Grandslamresultaten | ||||
| Australian Open
|
2e ronde (2018, 2019, 2023, 2024) | |||
| Roland Garros
|
halve finale (2021) | |||
| Wimbledon
|
kwartfinale (2018) | |||
| US Open
|
kwartfinale (2019, 2021, 2023) | |||
| Laatst bijgewerkt op: 19 februari 2024 | ||||
| ||||
| jaar | rang enkelspel |
rang dubbelspel |
|---|---|---|
| 2010 | – | 583 |
| 2011 | 1103 | 659 |
| 2012 | – | 605 |
| 2013 | – | 292 |
| 2014 | 561 | 239 |
| 2015 | 783 | 72 |
| 2016 | – | 71 |
| 2017 | – | 45 |
| 2018 | – | 8 |
| 2019 | – | 14 |
| 2020 | – | 12 |
| 2021 | – | 11 |
| 2022 | – | 17 |
| 2023 | – | 19 |
Ook in het volwassenencircuit is zij in het dubbelspel succesvoller dan in het enkelspel.
In de periode 2012–2023 maakte Schuurs deel uit van het Nederlandse Fed Cup-team – zij behaalde daar een winst/verlies-balans van 7–5, geheel in het dubbelspel.
Loopbaan bewerken
Enkelspel bewerken
Schuurs nam voor het eerst deel aan een professioneel toernooi in 2009: het ITF-toernooi van Bree. In 2014 won zij het ITF-toernooi van Sharm-el-Sheikh.
Dubbelspel bewerken
Tijdens haar eerste dubbelspeltoernooi (eveneens in Bree, 2009) drong zij meteen door tot de finale, samen met de Belgische An-Sophie Mestach. Het jaar daarop won zij de dubbelspeltitel in Bree, samen met de Belgische Sofie Oyen. In de periode 2010–2016 won Schuurs twintig ITF-dubbelspeltoernooien.
2015 – 2017 bewerken
In april 2015 won zij haar eerste WTA-titel, samen met de Belgische Ysaline Bonaventure, op het dubbelspeltoernooi van Katowice. Drie maanden later volgde de tweede, samen met de Georgische Oksana Kalasjnikova, op het toernooi van Boekarest. Zij speelde voor het eerst op een grandslamtoernooi op het US Open 2015, samen met de Duitse Annika Beck. In 2016 nam zij voorts deel aan het Australian Open (samen met de Tsjechische Denisa Allertová) en aan Wimbledon (met de Tsjechische Renata Voráčová aan haar zijde). Met Voráčová won zij in de zomer van 2016 twee ITF-titels – dit koppel bereikte vervolgens een WTA-finale, in Tasjkent, en in 2017 nogmaals in Auckland. Later in 2017 stond zij nog in de finale in Rosmalen (samen met Kiki Bertens) en in Boekarest (samen met Elise Mertens). Met diezelfde Mertens won zij in september 2017 het toernooi van Guangzhou.
2018 bewerken
In januari 2018 won zij twee titels op rij: in Brisbane aan de zijde van Kiki Bertens en een week later in Hobart samen met Elise Mertens. In mei/juni volgden titels in Rome (met de Australische Ashleigh Barty), in Neurenberg (met de Sloveense Katarina Srebotnik) en in Rosmalen (met Mertens). Na haar volgende titel, in Montreal (met Barty), steeg Schuurs in augustus 2018 naar de top 10 in het dubbelspel op de WTA-ranglijst.[3] Haar zevende titel van 2018 greep zij, weer samen met Mertens, in september in Wuhan – daarmee kwalificeerde het koppel Schuurs/Mertens zich voor het eindejaarskampioenschap dubbelspel.
2019 bewerken
Dit jaar leverde haar vijf finaleplaatsen op, samen met Anna-Lena Grönefeld – geen daarvan konden zij verzilveren.
2020 bewerken
In augustus won Schuurs haar elfde titel, op het WTA-toernooi van Cincinnati samen met de Tsjechische Květa Peschke. Vier weken later won zij op het toernooi van Straatsburg haar twaalfde titel, nu met de Amerikaanse Nicole Melichar aan haar zijde.
2021 bewerken
Schuurs ging verder met Melichar, en bereikte met haar halvefinaleplaatsen in Melbourne (Yarra Valley Classic) en op het Australian Open waar zij in twee sets verloren van het Belgisch/Wit-Russisch koppel Elise Mertens en Aryna Sabalenka. Het was voor het eerst dat Schuurs de halve finale van een grandslamtoernooi bereikte.[4] Op het WTA-toernooi van Doha won zij haar dertiende WTA-titel; de veertiende in Charleston, beide weer met de Amerikaanse Nicole Melichar.
In april stapte Schuurs over op de Canadese Gabriela Dabrowski – zij bereikten de finale van het WTA-toernooi van Madrid. Terug met Melichar bereikte zij in juni de finale van het WTA-toernooi van Berlijn en die in Eastbourne.
2022 – 2024 bewerken
In april 2022 won Schuurs, met nieuwe partner Desirae Krawczyk, haar vijftiende WTA-titel op het toernooi van Stuttgart. Een jaar later prolongeerde dit koppel hun titel. Op het WTA-toernooi van Eastbourne 2023 won Schuurs, met de zelfde partner, haar zeventiende titel. Op het WTA 1000-toernooi van Doha 2024 won zij haar achttiende titel, met de Braziliaanse Luisa Stefani aan haar zijde.
Palmares bewerken
| Legenda |
|---|
| Grandslamtoernooi |
| Olympische Spelen |
| Year-End Championships |
| Premier Mandatory |
| Premier Five / WTA 1000 |
| Premier / WTA 500 |
| International / WTA 250 |
| Challenger / WTA 125 |
WTA-finaleplaatsen enkelspel bewerken
geen
WTA-finaleplaatsen vrouwendubbelspel bewerken
Gewonnen ITF-toernooien enkelspel bewerken
| nr. | finale | toernooi | dotatie | tegenstandster in finale | score |
|---|---|---|---|---|---|
| 1. | 2014-03-02 |  Sharm-el-Sheikh
|
$ 10.000 | Emily Webley-Smith
|
6-4, 6-2 |
Gewonnen ITF-toernooien dubbelspel bewerken
.svg){kind=small}
Jeugdgrandslamfinaleplaatsen dubbelspel bewerken
| nr. | finale | toernooi | ondergrond | partner | tegenstandsters | score | |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| gewonnen finales | |||||||
| 1. | 2011-01-30 | Australian Open
|
hardcourt | .svg){kind=small} An-Sophie Mestach
|
 Eri Hozumi Miyu Kato
|
6-2, 6-3 | details |
| 2. | 2011-09-12 | US Open
|
hardcourt |  Irina Chromatsjova
|
Gabrielle Andrews Taylor Townsend
|
6-4, 5-7, [10-5] | details |
| verloren finales | |||||||
| 1. | 2011-06-05 | Roland Garros
|
gravel | Viktorija Kan
|
Irina Chromatsjova Maryna Zanevska
|
4-6, 5-7 | details |
| 2. | 2011-07-03 | Wimbledon
|
gras |  Tang Haochen
|
 Eugenie Bouchard Grace Min
|
7-5, 2-6, 5-7 | details |
Resultaten grote toernooien bewerken
Enkelspel bewerken
geen deelname
Dubbelspel bewerken
| toernooi | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | 2023 | 2024 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| grandslamtoernooien | ||||||||||
| Australian Open | – | 1R | 1R | 1R | 1R | 2R | HF | – | KF | KF |
| Roland Garros | – | – | 1R | 1R | 2R | 3R | 3R | 2R | 3R | |
| Wimbledon | – | 1R | 3R | 3R | KF | g.t. | 1R | 2R | 2R | |
| US Open | 1R | – | 2R | KF | 2R | KF | 1R | KF | 2R | |
| Premier Mandatory | ||||||||||
| Indian Wells | – | – | – | 2R | 1R | g.t. | 2R | 2R | 2R | |
| Miami | – | – | 1R | HF | 2R | g.t. | 1R | 2R | 1R | |
| Madrid | – | – | – | – | KF | g.t. | F | F | 1R | |
| Peking | – | – | 2R | HF | KF | g.t. | g.t. | g.t. | 1R | |
| Premier Five | ||||||||||
| Dubai/Doha | – | – | – | 2R | KF | 1R | KF | 1R | HF | W |
| Rome | – | – | – | W | F | 2R | 2R | HF | HF | |
| Montreal/Toronto | – | – | – | W | F | g.t. | 2R | KF | F | |
| Cincinnati | – | – | 1R | F | F | W | KF | HF | KF | |
| Wuhan | – | 1R | – | W | HF | g.t. | g.t. | g.t. | g.t. | |
Gemengd dubbelspel bewerken
| toernooi | 2017 | 2018 | 2019 | 2021 | 2022 | 2023 | 2024 | |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open
|
– | 2R | 2R | 1R | – | 2R | 2R | |
| Roland Garros
|
– | KF | 1R | HF | 2R | 1R | ||
| Wimbledon
|
1R | KF | 2R | 2R | 1R | – | ||
| US Open
|
– | 1R | KF | KF | 1R | KF |
Persoonlijk bewerken
Haar vader Lambert Schuurs is voormalig handballer, haar broer Perr Schuurs is profvoetballer.
Externe links bewerken
- (en) Profiel van Demi Schuurs op de website van de WTA
- (en) Profiel van Demi Schuurs op de website van de ITF
- (en) Profiel van Demi Schuurs op de website van de Billie Jean King Cup
- (en) Profiel van Demi Schuurs op olympedia.org
- (en) Profiel van Demi Schuurs op de website van Wimbledon
- Officiële website
Bronnen
|