Wikipedia

David Goffin

Belgisch tennisser

David Goffin (Rocourt, 7 december 1990) is een Belgisch tennisser. Hij wordt beschouwd als een van de belangrijkste opvolgers van het tijdperk Xavier Malisse en Olivier Rochus en won zes ATP-toernooien in het enkelspel en één in het dubbelspel. In november 2014 werd Goffin door de ATP onderscheiden als "Comeback Player of the Year", voor zijn opmars op de ranglijst na een polsbreuk in september 2013.[1] In 2015 stond hij met België in de finale van de Davis Cup tegenover Groot-Brittannië. België verloor deze ontmoeting. In de beslissende wedstrijd delfde Goffin het onderspit tegen Andy Murray. Ook in 2017 stond België in de finale, waarin ze het moesten opnemen tegen Frankrijk. Hoewel Goffin zijn twee wedstrijden wist te winnen, werd ook deze finale verloren.

David Goffin
David Goffin
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van België België
Geboorteplaats Rocourt, België
Geboortedatum 7 december 1990
Woonplaats Monte Carlo, Monaco
Lengte 1,80 m
Profdebuut 2009
Slaghand Rechts, dubbele backhand
Totaal prijzengeld 17.138.858 US dollar
Coach Germain Gigounon
Profiel (en) ATP-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 330–240
Titels 6
Hoogste positie 7e (20 november 2017)
Huidige positie 112e (23 januari 2024)
ATP Finals Finale (2017)
Olympische Spelen 3e ronde (2016)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open kwartfinale (2017)
Vlag van Frankrijk Roland Garros kwartfinale (2016)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon kwartfinale (2019, 2022)
Vlag van Verenigde Staten US Open 4e ronde (2017, 2018, 2019, 2020)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 16–33
Titels 1
Hoogste positie 162e (24 juni 2019)
Huidige positie 162e (24 juni 2019)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 1e ronde (2013)
Vlag van Verenigde Staten US Open 1e ronde (2012, 2015)
Laatst bijgewerkt op: 28 februari 2021
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Carrière bewerken

Op Roland Garros 2012 verloor hij in de derde kwalificatieronde, maar mocht hij alsnog naar de hoofdtabel als lucky loser. In de eerste ronde versloeg hij in vijf sets de als 23ste geplaatste Radek Štěpánek. In de tweede ronde won hij, opnieuw in vijf sets, van de vierendertigjarige Arnaud Clément, die zijn laatste Roland Garros speelde. Ook de derde ronde werd overleefd: een overwinning tegen de Pool Łukasz Kubot in drie sets. Door deze prestaties kwam de Luikenaar zelfs de top-70 binnen. In de vierde ronde verloor Goffin in vier sets van Roger Federer. Door zo ver te geraken in Roland Garros mocht hij deelnemen aan de Olympische Spelen in Londen.

Goffin is de eerste lucky loser die de vierde ronde van een grandslamtoernooi haalde in zeventien jaar. Zijn landgenoot Dick Norman was tijdens Wimbledon 1995 de laatste man die hierin slaagde.

Goffin speelde voor de eerste keer voor België in de Davis Cup in 2012 tegen Groot-Brittannië. Hij verloor er samen met Ruben Bemelmans het dubbelspel, maar won wel een wedstrijd in het enkelspel. Dankzij deze zege won België het duel met Groot-Brittannië.

Vanwege zijn goede prestatie op Roland Garros kende de Wimbledon-organisatie hem een wildcard toe voor Wimbledon 2012. Hier versloeg hij in de eerste ronde het 20ste reekshoofd Bernard Tomic, in de derde ronde werd hij uitgeschakeld door Mardy Fish.

Op 2 augustus 2014 won Goffin zijn eerste ATP-titel in het Oostenrijkse Kitzbühel tegen Dominic Thiem. Het was zijn vierde toernooizege op rij na eerder de challengers van Scheveningen, Poznań en Tampere op zijn naam geschreven te hebben. In september 2014 won hij het toernooi in Metz in Frankrijk. In Bazel, in oktober 2014, bereikte hij de finale, maar die verloor hij van Roger Federer.

Op 8 juni 2015 bereikte Goffin een nieuw hoogtepunt in zijn carrière door de 15de plaats op de ATP-ranking te bekleden, na het behalen van de derde ronde van Roland Garros. Nooit deed een Belgische mannelijke tennisser beter. In augustus werd deze positie verbeterd tot plaats 14. Deze positie verbeterde Goffin opnieuw in maart 2016 door achtereenvolgens zowel de halve finale van het ATP-toernooi van Indian Wells als twee weken later dat van Miami te halen. Hierdoor steeg Goffin naar de 13de plaats. In de finale van de Davis Cup 2015 verloor hij met België van Groot-Brittannië waardoor er na 111 jaar opnieuw zilver werd behaald in de Davis Cup.

Op 1 juni 2016 versloeg Goffin Ernests Gulbis in de achtste finales van Roland Garros. Hij bereikte zo voor het eerst in zijn carrière de kwartfinale van een grandslamtoernooi. Daar verloor hij in vier sets tegen de Oostenrijker Dominic Thiem: 4-6, 7-6, 6-4 en 6-1.

Op 20 februari 2017 bereikte Goffin een nieuwe mijlpaal in zijn carrière: hij kwam als eerste Belg ooit de top-10 binnen. Hij bereikte de 10de positie dankzij twee finaleplaatsen op rij. Hij speelde eerst de finale in het ATP-toernooi van Sofia en een week later die van het ATP-toernooi van Rotterdam. Hij verloor beide finales van respectievelijk Grigor Dimitrov en Jo-Wilfried Tsonga. In oktober won hij echter 2 finales op rij: in het ATP-toernooi van Shenzhen (tegen Oleksandr Dolgopolov) en in het ATP-toernooi van Tokio (tegen Adrian Mannarino). In november bereikte Goffin een nieuwe mijlpaal: hij was de eerste Belgische man die zich plaatste voor de finale van de Masters, die hij echter verloor van Grigor Dimitrov. In de Davis Cup 2017 speelde België opnieuw de finale, maar ook deze verloren ze.

Op 30 november 2017 won Goffin de Nationale trofee voor sportverdienste. Een maand later, op 16 december 2017, kreeg Goffin de trofee van "Sportman van het jaar".

Op de Hopman Cup 2018 werd hij met België (samen met Elise Mertens) 2de in groep B na Duitsland. Goffin won wel zijn 3 enkelwedstrijden door achtereenvolgens Alexander Zverev, Thanasi Kokkinakis en Vasek Pospisil te verslaan. Aan de zijde van Mertens won hij ook 2 van de 3 gemengde dubbelwedstrijden.

In 2019 won Goffin zijn eerste ATP-toernooi in het dubbelspel: hij won het ATP-toernooi van Doha aan de zijde van de Fransman Pierre-Hugues Herbert door het Nederlandse duo Robin Haase en Matwé Middelkoop met 5-7, 6-4 en [10-4] te verslaan. Ook speelde Goffin dat jaar zijn eerste finale van een ATP Tour Masters 1000-toernooi: hij verloor op het ATP-toernooi van Cincinnati van de Rus Daniil Medvedev met 7-6(3), 6-4.

Palmares bewerken

Legenda
Grand Slam
Olympische Spelen
tot 2009 vanaf 2009
Tennis Masters Cup ATP Finals
ATP Masters Series ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold ATP Tour 500
ATP International Series ATP Tour 250

Enkelspel bewerken

Nr. Datum Toernooi Ondergrond Tegenstander in finale Score Details
Gewonnen ATP-finales
1. 2 augustus 2014   ATP Kitzbühel Gravel   Dominic Thiem 4-6, 6-1, 6-3 Details
2. 21 september 2014   ATP Metz Hardcourt (i)   João Sousa 6-4, 6-3 Details
3. 1 oktober 2017   ATP Shenzhen Hardcourt   Oleksandr Dolgopolov 6-4, 6-7(5), 6-3 Details
4. 8 oktober 2017   ATP Tokio Hardcourt   Adrian Mannarino 6-3, 7-5 Details
5. 28 februari 2021   ATP Montpellier Hardcourt (i)   Roberto Bautista Agut 5-7, 6-4, 6-2 Details
6. 10 april 2022   ATP Marrakesh Gravel   Alex Molčan 3-6, 6-3, 6-3 Details
Verloren ATP-finales
1. 20 oktober 2014   ATP Bazel Hardcourt (i)   Roger Federer 2-6, 2-6 Details
2. 14 juni 2015   ATP Rosmalen Gras   Nicolas Mahut 6-7(1), 1-6 Details
3. 2 augustus 2015   ATP Gstaad Gravel   Dominic Thiem 5-7, 2-6 Details
4. 9 oktober 2016   ATP Tokio Hardcourt   Nick Kyrgios 6-4, 3-6, 5-7 Details
5. 12 februari 2017   ATP Sofia Hardcourt (i)   Grigor Dimitrov 5-7, 4-6 Details
6. 19 februari 2017   ATP Rotterdam Hardcourt (i)   Jo-Wilfried Tsonga 6-4, 4-6, 1-6 Details
7. 19 november 2017   ATP Finals Hardcourt (i)   Grigor Dimitrov 5-7, 6-4, 3-6 Details
8. 23 juni 2019   ATP Halle Gras   Roger Federer 6-7(2), 1-6 Details
9. 19 augustus 2019   ATP Cincinnati Hardcourt   Daniil Medvedev 6-7(3), 4-6 Details
Gewonnen challengers
1. 1 april 2012   Le Gosier Hardcourt   Mischa Zverev 6-2, 6-2
2. 24 september 2012   Orléans Hardcourt (i)   Ruben Bemelmans 6-4, 3-6, 6-3
3. 21 juli 2013   Eskişehir Hardcourt   Marsel İlhan 4-6, 7-5, 6-2
4. 13 juli 2014   Scheveningen Gravel   Andreas Beck 6-3, 6-2
5. 20 juli 2014   Poznań Gravel   Blaž Rola 6-4, 6-2
6. 27 juli 2014   Tampere Gravel   Jarkko Nieminen 7-6(3), 6-3
7. 5 oktober 2014   Bergen Hardcourt (i)   Steve Darcis 6-3, 6-3
8. 29 januari 2023   Louvain-la-Neuve Hardcourt (i)   Mikael Ymer 6-4, 6-1
Gewonnen futures
1. 15 september 2008   Kefalonia Hardcourt   Germain Gigounon 6-1, 6-2
2. 5 juli 2010   Römerberg Gravel   Éric Prodon Walk-over
3. 9 augustus 2010   Eupen Gravel   Peter Torebko 6-3, 4-6, 6-3
4. 11 oktober 2010   Saint-Dizier Hardcourt (i)   Adrien Bossel 6-4, 7-5
5. 23 oktober 2011   La Roche-sur-Yon Hardcourt (i)   Peter Torebko 6-2, 1-6, 7-6(4)
6. 30 oktober 2011   Rodez Hardcourt (i)   Adrián Menéndez Maceiras 6-3, 6-2
Gewonnen exhibitietoernooien
1. 15 januari 2016   Kooyong Classic Hardcourt   Feliciano López 6-4, 6-2
2. 13 januari 2017   Kooyong Classic Hardcourt   Ivo Karlović 7-6(2)
3. 16 juni 2018   Deauville Trouville Gras   Michaël Llodra 4-6, 6-4, 7-6

Dubbelspel bewerken

Nr. Datum Toernooi Ondergrond Partner Tegenstanders in finale Score Details
Gewonnen ATP-finales herendubbel
1. 4 januari 2019   ATP Doha Hardcourt   Pierre-Hugues Herbert   Robin Haase
  Matwé Middelkoop 		5-7, 6-4, [10-4] Details

Landencompetities bewerken

Nr. Datum Toernooi Ondergrond Partner(s) Tegenstanders in finale Score Details
Gewonnen finales
1. 21-23 september 2018   Laver Cup Hardcourt (i)   Roger Federer
  Novak Đoković
  Alexander Zverev
  Grigor Dimitrov
  Kyle Edmund 		  Kevin Anderson
  John Isner
  Diego Schwartzman
  Jack Sock
  Nick Kyrgios
  Frances Tiafoe 		13-8 (11 wedstrijden) Details
Verloren finales
1. 27-29 november 2015   Davis Cup Gravel (i)   Steve Darcis
  Ruben Bemelmans
  Kimmer Coppejans 		  Andy Murray
  Kyle Edmund
  Jamie Murray
  Dominic Inglot 		1-3 (4 wedstrijden) Details
2. 24-26 november 2017   Davis Cup Hardcourt (i)   Steve Darcis
  Ruben Bemelmans
  Joris De Loore 		  Jo-Wilfried Tsonga
  Lucas Pouille
  Richard Gasquet
  Pierre-Hugues Herbert 		2-3 (5 wedstrijden) Details

Resultaten grote toernooien bewerken

Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
– niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
w-v winst/verlies-balans

Enkelspel bewerken

toernooi 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023
grandslamtoernooien
Australian Open – – 1R – 2R 4R KF 2R 3R 3R 1R 1R –
Roland Garros – 4R 1R 1R 3R KF 3R 4R 3R 1R 1R 3R
Wimbledon – 3R 1R 1R 4R 4R – 1R KF g.t. – KF
US Open – 1R 1R 3R 3R 1R 4R 4R 4R 4R 1R 1R
ATP Finals
ATP Finals – – – – – G F – – – – –
ATP Masters 1000
Indian Wells – – 2R 1R – HF 4R – 2R g.t. – 2R
Miami – 2R 3R 1R 4R HF 4R 2R 4R g.t. 2R 2R
Monte Carlo – – 1R 1R 2R 3R HF KF 2R g.t. KF 3R
Madrid – – 1R – 2R 1R KF 3R 1R g.t. – 3R
Rome – – – – KF KF 3R KF 2R 2R 2R 2R
Montreal/Toronto – – 1R – 3R 3R 2R 1R 1R g.t. – 1R
Cincinnati – – 3R – 3R 2R 1R HF F 3R 1R 1R
Shanghai – – – – 2R KF 2R – 3R g.t.
Parijs – – – 2R 3R 3R 3R – 2R 2R – –
olympisch
Olympische Spelen g.t. 1R g.t. 3R g.t. – g.t.
statistieken
totaal aantal titels 0 0 0 2 0 0 2 0 0 0 1 1 0
eindejaarsranking 174 46 110 22 16 11 7 22 11 15 39 53

Dubbelspel bewerken

toernooi 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021
grandslamtoernooien
Australian Open – 1R – – – – – – – –
Roland Garros – – – – – – – – – –
Wimbledon – – – – – – – – g.t.
US Open 1R – – 1R – – – – –
ATP Masters 1000
Indian Wells – – – – 2R – – – g.t.
Miami – – – – – – – – g.t. –
Monte Carlo – – – – – – KF 1R g.t. 1R
Madrid – – – – – – – – g.t. –
Rome – – – – – – – 2R – –
Montreal/Toronto – – – 1R – – – – g.t.
Cincinnati – – – 1R – – – 1R 2R
Shanghai – – – 2R – – – – g.t.
Parijs – – – – – – – – –
olympisch
Olympische Spelen – g.t. – g.t.
statistieken
totaal aantal titels 0 0 0 0 0 0 0 1 0 0
eindejaarsranking 966 1289 1280 378 578 547 354 164 249

Externe links bewerken

Commons heeft mediabestanden in de categorie David Goffin.

Referenties bewerken

  1. ↑ "Goffin onderscheiden als 'Comeback Player of The Year'", hln.be, 5 november 2014. Geraadpleegd op 9 november 2014.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=David_Goffin&oldid=67041699"